طعم خوشبختی و آرامش

جلسه سوم از دوره سوم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران و همسفران با استادی راهنما همسفر کبری، نگهبانی مسافر یاور و دبیری مسافر ابراهیم با دستور جلسه " گلریزان" پنجشنبه 17 آبان 1403 ساعت 16 آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان کبری هستم همسفر هفته ای که گذشت بسیار جالب بود و حال همه ما خداوند را شکر خوب هست. جناب مهندس در دوسه ماه اخیر در سی‌دی‌ها خود مطالبی را فرمودند که گلریزان و لژیون سردار از آن مطالب بود و تمامی پهلوانان و دنورها و اعضای لژیون سردار و راهنماها و تمامی عزیزان در مشارکت‌های و آموزش‌های خود در مورد بخشش و جشن گلریزان صحبت کردند تا برای مثال منی که در کنگره حضور دارم به عنوان مسافر و یا همسفر لزوم بخشش را در زندگی خود ببینم و یاد بگیرم و درک کنم که چرا باید بخشش داشته باشم. در مورد انسان و فلسفه انسان در کنگره ۶۰ زیاد صحبت می‌شود در مورد علم خود شناسی،علم خودشناسی آن نیست که من بدانم اسمم و یا فامیلم چیست و یا خانواده من کیستند و یا اطلاعات شناسنامه خودم را از بر باشم بلکه علم خودشناسی در کنگره ۶۰ خیلی فراتر از این حرف‌هاست و اصل انسان چیز دیگریست که در کنگره به عنوان صور پنهان از آن یاد می‌شود و آموزش‌های زیادی از آن ما دریافت می‌کنیم و یاد می‌گیریم که به عنوان یک انسان مشتی از گوشت و پوست و استخوان نیستیم و موجودی هستیم که اگر در راه درست و مسیر درست زندگی قرار بگیریم و آموزش‌ها را درست دریافت کنیم و به ذهن آرام و آرامش برسیم می‌توانیم به خودمان برگردیم و خودمان را بشناسیم و بفهمیم که چه کسی هستیم و داریم چه کاری انجام می‌دهیم در این هستی، من به عنوان یک انسان این رو آموزش گرفتم که ساختار من تشکیل شده از ویژگی‌های خوب و بد یعنی ساختار درون من بستگی به این دارد که چه ویژگی هایی در درون من شکل گرفته است و خوب یا بد است. انسانی هستم که در مسیر درست قدم برمی‌دارم و یا در مسیر اشتباه و کارهای خوب انجام می‌دهم یا کارهای  بد و قطعاً در هستی و کائنات هرکاری که انجام می‌دهیم بازتابش به خودمان برمی‌گردد حالا چه خوب باشد و چه بد حالا شاید سوال پیش بیاید که این فرآیند چگونه انجام می‌گیرد؟ یک داستانی هست که می‌گوید در شهری قحطی شده بود و همه مردم به خاطر گرسنگی در رنج و عذاب بودند و سختی می‌کشیدند تا این که بزرگ شهر آمد و دیگی را در وسط شهر قرار داد و از مردم خواست هرکس در حد توانش و هرچه در خانه دارد برای آش بیاورد و داخل دیگ بریزد حتی اگر به اندازه یک قاشق نمک باشد مردم آمدند هرکس از هر  چیزی که داشتند داخل دیگ ریختند و فرد بزرگ شهر به مردم گفت اگر این کار را بکنند قول می‌دهم که شب همه بتوانیم آش بخوریم و شاید باور آن برای مردم سخت بود اما همه این کار را کردند و آن مرد وعده این را به مردم داد که در ازای کاری که می‌کنند چیز بهتری را دریافت خواهند کرد. آتشی فراهم شد و دیگ بار گذاشته شد و آش با تمامی وسایلی که فراهم شده بود شروع به پختن کرد و شب همه توانستند آش را بخورند و آن شب کسی رنج گرسنگی را نکشید و همه حالشان خیلی خوب بود. این کار را همه با کمک همدیگر انجام دادند و آشی که که پخته شد بازپرداخت آن بخششی بود که همه باهم انجام دادند به خودشان برگشت داده شد. من می‌خواهم این را بگویم که اگر به این درک برسم که من انسان به اندازه یک ذره‌ای از هستی که در این دنیا زندگی می‌کنم و برای نجات انسان ها خوب و بد را بتوانم تشخیص دهم، درکش کنم با شادی انسان‌ها شاد شوم با غم آن‌ها غمگین شوم و خودم را در قبال انسان‌ها مسئول بدانم آن موقع پا به عرصه تکامل خودم گذاشته‌ام و تازه دارم یاد می‌گیرم که انسان باشم و انسانیت را درک کنم. وقتی آن انسان‌ها به دور هم جمع شدند و آن کار را انجام دادند یک وعده‌ای به آن‌ها داده شد و آن‌ها به آن وعده رسیدند و ما هم در این دنیایی که داریم زندگی می‌کنیم کنگره ۶۰ که باعث شده ما به رهایی برسیم و حال خود و حال خانواده ما خوب باشد و طعم خوشبختی و آرامش را بچشیم. برای همین کنگره و دنیا هم انسان‌هایی بوده‌اند که تلاش کردند و انرژی گذاشته‌اند ازخدمت جانی و خدمت مالی خودشان پرداخت کرده‌اند و ما الان داریم استفاده می‌کنیم و لذت آن را می‌بریم  در کنگره ۶۰ ما خیلی چیزها دریافت کرده‌ایم و خیلی چیزها به ما برگشت داده شد. خود من همسفر، که الان دارم در کنگره سفر می‌کنم نباید یادم برود که قبلا کجا بودم و چکار می‌کردم و از کجا به کجا رسیده ام. چه چیزی دریافت کرده‌ام حتی یادم نرود که قبلا اصلا حال خوبی نداشتم و دیواری کوتاه‌تر از دیوار خانواده ما مصرف‌کنندگان نیست و چقدر دل ما را شکستند و چه مشکلات و سختی‌هایی کشیدیم اما در قبال آن وقتی به کنگره وارد شدیم سفر کردیم و درمان شدیم  مسافرهایمان درمان شدند و خودمان به حال خوش رسیدیم خیلی چیزها را دریافت کردیم‌. ما همسفران که الان داریم در اینجا سفر می‌کنیم قبل از این آن چیزی که الان بودیم نبودیم. ما الان داریم سفر می‌کنیم و حالمان خوب است و همگی نویسنده‌های قهاری شده‌ایم و مقاله‌نویس شده‌ایم در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنیم و یک نقش کوچکی از نجات جامع انسان‌ها را از اعتیاد داریم و این خودش نعمت خیلی بزرگی است که در دنیا و کنگره ۶۰ در اختیار ما همسفران و مسافران قرار گرفته است. نعمتی بزرگتر از عزت نفس و اعتماد به نفس و آرامش نیست و تمام این‌ها را ما در کنگره ۶۰ به دست آورده‌ایم و از آن‌ها استفاده می‌کنیم. اگر الان آقای مهندس و کنگره ۶۰ راه درمان و تحقیقات را به کمک پهلوانان و دنورها و اعضای سردار انجام می‌دهند و در قبال کارهایی که انجام می‌دهند قطعاً بیماریهاستکه دارد درمان می‌شود و یا درمان اعتیاد صورت می‌گیرد و خیلی از مشکلات و مسائل دارد حل می‌شود و تمام این‌ها به خاطر پرداخت‌هایی هست که اعضای لژیون سردار و این بزرگواران انجام می‌دهند و وقتی که قرار است تاریکی‌ها کنار برود باید این پرداخت‌هاو این بخشش‌ها صورت بگیرد. اگر قرار است آن روشنایی که در کنگره ۶۰ ازش صحبت می‌شود همان علم و آگاهی و دانشی است که ما به دست می‌آوریم و به واسطه آن ما زندگی بهتری را تجربه می‌کنیم و این‌ها همه نعمت‌های بزرگی هستند که در کنگره ۶۰ به ما داده می‌شود و تمام این‌ها زمانی به من و شما تعلق می‌گیرد که آن وعده الهی را باور داشته باشیم و باور داشته باشیم مثل همان مردم شهری که کاری را انجام دهیم در قبال آن بیشتر دریافت می‌کنیم و با بخشش‌هایی که انجام می‌دهيم دنیایی عاری از گناه و زشتی و پلیدی داریم و تمام بیماریها درمان می‌شود و به جای آن صلح و آرامش و آسایش برقرار می‌شود و خوشبختی و سعادت انسان‌هاست که برآورده می‌شود و انسان ها می‌توانند در صلح و آرامش زندگی کنند و این همان بازپرداختی است که به خاطر بخششی که انسان‌های بزرگ انجام می‌دهند به ما برگشت داده می‌شود و دنیایی پر از آرامش داریم و اینجاست که تیتر وادی دوازدهم اجرا می‌شود که در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود و ما با بخشیدن خودمان آن را برداشت می‌کنیم و آن چیزی که میکاریم و می‌توانیم در ادامه خیلی بهتر و پربرکت و با ارزش‌تر آنها را برداشت کنیم. این هنر انسان‌های بخشنده است که زنجیروار درکنگره ۶۰ دارند این کارها را انجام می‌دهند و ثمره آن را من و شما هستیم که می‌بینیم و همین‌طور نکته مهم این است که ما بتوانیم همین شعبه که درآن قرار داریم و آموزش می‌گیریم و راحت نشسته‌ایم وحتی دراین جشن حضور داریم تمام اینها از زمانی‌که درداخل پارک بود تا به الان که زیر این سقف قرار داریم همه دست به دست هم داده‌اند و تلاش کرده‌اند تا این شعبه برقرار شده است و ما داریم استفاده می‌کنیم و به قول آقای مهندس رسیدن به قله مهم است ولی مهم‌تر از آن این است که بتوانیم قله را حفظ و نگهداری کنیم و خیلی خوشحال هستم که امروز در خدمت شما عزیزانی هستم که بخشش را یاد گرفته‌اید و آموزش گرفته‌اید و می‌توانید ببخشید و من هم در کنار شما باشم و این لطف بزرگی است که خداوند شامل حال همه ما کرده و هنری است که امروز یاد گرفتیم که بخشش به قدر و اندازه ما نیست و قدر و اندازه آن بخششی است که در وجود ما شکل گرفته است حتی اگر مال ما اندک باشد مهم این است که بتوانیم از آن ببخشیم و بخشنده باشیم. انشالله درکنار همدیگر و با بخشش‌های که توانستیم در این هفته انجام دهیم در جشن گلریزان آینده بتوانیم برای خودمان سقفی داشته باشیم و در آنجا آموزش‌ها را برای خودمان داشته باشیم و کنگره را برای خودمان و نسل‌های آینده‌مان ماندگار و حفظ نماییم.

عکس و ضبط صدا :مسافر محمدجواد

تایپ : مسافر رضا

ارسال : مسافر ابراهیم