سومین جلسه از جشن گلریزان و چهارمین جلسه از دوره هشتم کارگاههای آموزشی خصوصی مسافران کنگره ۶۰ خیام نیشابوری، با استادی مسافر راهنما قاسم، نگهبانی مسافر احمد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه «جشن گلریزان» 15 آبان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان قاسم هستم مسافر. خداوند را شاکرم که یک بار دیگر اجازه داد در این جایگاه قرار بگیرم تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. ممنونم از نگهبان جلسه احمد آقا و دبیر محترم و همه دوستان عزیز و همچنین گروه مرزبانی و ایجنت محترم که مسئولیت اداره جلسه را به من واگذار نمودند تا به امید خدا امروز جشن زیبای گلریزان را با شکوه برگزار کنیم و انشالا چیزهایی که در این چند سال حضورم در کنگره و همچنین جشنهای گلریزان آموختهام بتوانم به شما عزیزان انتقال بدهم. بدانیم که امروز سر سفرهای نشستهایم که هرکسی اجازه و لیاقت حضور سر این سفره را ندارد.
حمد و سپاس خداوندی را که ما را به این راه هدایت کرد و این نعمت را به ما داد، اگر این نعمت نبود من قاسم امروز کجا بودم. من اگر برگردم به سال ۹۵ که با حال خراب وارد کنگره شدم، در لژیون تازه واردین نشستم که نگهبان همین جلسه احمد آقا راهنمای لژیون بودند، در ابتدا من با خودم گفتم که این افراد اصلا مصرف کننده نیستند و به چه دلیل به کنگره آمدهاند، در صورتی که من حال خرابی داشتم. در آن زمان به دلیل عدم شناخت از کنگره هر حرفی که میزدند.
در مورد کنگره من چیزی متوجه نمیشدم، ولی الان با گذشت چندین سال، کنگره را مانند مام و مادر خودم میدانم به این معنا که کنگره یک بار دیگر من را متولد کرد و به من اجازه داد و آموزش داد که درست زندگی کنم و هستی را درک کنم. در مورد گلریزان اول این شعر را میخوانم که میگوید:
بشنو از نی چون حکایت میکند / از جداییها شکایت میکند
کز نیستان تا مرا ببریدهاند / از نفیرم مرد و زن نالیدهاند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق / تا بگویم شرح درد اشتیاق
هرکسی کو دور ماند از اصل خویش / باز جوید روزگار وصل خویش
زمانی که من مصرف کننده شدم واقعاً دیگه به درمان شدن فکر نمیکردم، یعنی راهی برای درمان شدن وجود نداشت. خیلی این طرف و آن طرف زدم ولی فایدهای نداشت اما امروز اینجا هستیم، من خیلی دنبال راه گشتم و به خداوند میگفتم خدایا راهی نشانم بده و خیلی در زدم و الان دری برویمان باز شده و الان با خودم این را میگویم که:
ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده / در شب ضلمانیم ماه نشانم بد
من با کنگره که آشنا شدم به همسفرم گفتم که میخوام به جایی بروم و درمان بشوم، همسفرم گفت که تو خوب بشود نیستی و نه خودت را اذیت کن و نه ما را. شبی که این حرف رو به همسفرم گفتم خواب دیدم که تو در یک کالسکه با تعدادی از مسافرین نشستم و در مسیری میرویم که همه جا سر سبز است، این خواب رو به کسی نگفتم، ولی الان که در این جایگاه هستم آن خواب کاملاً تعبیر شده است.
ما امروز برای خودمان جشن نمیگیریم و این جشن برای انسانهایی است که در آینده میخواهند به کنگره بیایند. ما که هستیم گلریزان میکنیم برای نیستان. کسان دیگر گلریزان کردند و ما در آن زمان نبودیم و این چراغ روشن شد.
من به این حرف کاملاً ایمان دارم که کسانی که چراغی روشن میکنند هیچگاه در تاریکی نخواهند بود، این حرفی است که استاد سردار گفتند.
یکی از پایههای اصلی کنگره ۶۰ گلریزان است، ساختار کنگره شصت سه ضلع دارد؛ ۱: منابع آموزشی، ۲: نیروی متخصص و ۳: منابع مالی و پول. در مورد منابع آموزشی که سر فصل آن کتاب ۶۰ درجه زیر صفر است که در پیام لنگر کشتی استاد سردار به جناب مهندس میگویند که شما مصرفکننده هستید و ما بر این حالتها کاملاً واقف هستیم، جناب مهندس شروع به سفر کرده بودند و منابع آموزشی را دریافت میکردند، نابترین منابع آموزشی در اختیار کنگره ۶۰ میباشد و مدام در حال بهروز شدن هست.
در مورد نیروی متخصص راهنماها، مرزبانان، ایجنت و کسانی که متخصص هستند و قوانین را به اجرا در میآورند و موضوع دیگر که پایه اصلی کنگره ۶۰ است موضوع مالی است. کنگره ۶۰ میخواهد تبدیل به دانشگاهی بشود مانند دانشگاههای بزرگ دنیا که پایههای مالی آن خیلی از آن دانشگاهها مستحکمتر باشد و خواهد شد، چون من به حرفهای جناب مهندس کاملاً ایمان دارم و هر حرفی که زدهاند به اجرا در آمده است.
استحکام پایه مالی با همین جشن گلریزان معنی پیدا میکند. زمانی که جناب مهندس سبدها را در جلسات راه انداختند، استادانشان به ایشان گفتند که شما دریا و رودها خروشان را در اختیار دارید، در بین مصرفکنندهها انسانهای بسیار توانمندی هستند و جناب مهندس برای این افراد جایگاهایی ترسم کردند تا بتوانند کمک کنند.
در گلریزان امروز افرادی که عضو کنگره ۶۰ هستند میتوانند شرکت کنند و شاید این پیامی باشد برای ما که خداوند خیلی دوستمان دارد و با شرکت در این جشن ما به کنگره کمک نمیکنیم بلکه داریم به خودمان کمک میکنیم. کاری که امروز انجام میدهی، قدر و منزلت خودمان را مشخص میکنیم.
هستی و کائنات بسیار بزرگ است و ما باید خودمان را به آن بشناسانیم. هر ساختاری میخواهد خودش را وسعت ببخشد، کنگره ۶۰ هم به دنبال همین است. کنگره میخواهد مهر و محبت و بخشندگی را گسترش بدهد. بدانیم که وعده خداوند دروغ نیست، من اگر به همین یک جمله ایمان بیاورم برایم کافی است. انشالله که امروز جشن گلریزان باشکوهی با مشارکت همه شما عزیزان داشته باشیم، ممنون که به صحبتهای من گوش کردید.
عکس: مسافر حسین لژیون، چهارم
تایپ: مسافر امیر و مسافر ارمان، لژیون هشتم
بارگذاری: خدمتگزار سایت، مسافر محمد، لژیون سوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
506