English Version
This Site Is Available In English

اگر انسان نگذرد به جایی نمی‌رسد

اگر انسان نگذرد به جایی نمی‌رسد

جلسه اول از دوره اول سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی دزفول، با استادی دنور راهنما مسافر امین، نگهبانی دنور همسفر مهزیار و دبیری دنور مسافر رامین، با دستور جلسه «گلریزان» سه شنبه ۱۵ آبان ماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان امین هستم یک مسافر
خوشحال هستم که امروز مجدداً اجازه پیدا کردم که در این جایگاه خدمت کنم. از ایجنت محترم شعبه و همچنین از نگهبان تشکر می‌کنم، همچنین از آقای مهندس و خانواده محترمشان که این بستر را به وجود آوردند که ما در اینجا آموزش بگیریم، در کنار هم باشیم و لذت ببریم و به همدیگر عشق بدهیم.
درهفته گلریزان هستیم، که همان هفته شکرگزاری است. کسانی که در کنگره ۶۰ رها شده‌اند خودشان حس می‌کنند که چه اتفاقی برایشان افتاده است، من وقتی به خودم و به گذشته‌ام نگاه می‌کنم واقعا باوری است در ناباوری؛ به گرفتاری‌هایم نگاه می‌کنم، به مشکلاتم نگاه می‌کنم که به واسطه اعتیاد روز به روز بند زندگی و کنترل زندگی بیشتر از دست من در می‌رفت، به سبب ترک‌هایی که انجام می‌دادم که در پشت آنها هیچ گونه جهانبینی نبود، به همان میزان مشکلات من هم روز به روز بیشتر می‌شد تا جایی که خانواده من داشت از هم می‌پاشید، شغل من داشت نابود می‌شد و تقریباً همه مصرف کنندگان مواد مخدر به نوعی این تجربه را داشته اند.
وقتی جاده اعتیاد برای انسان باز می‌شود، در ابتدا و در دوران طلایی بسیار لذت بخش است. پایت را روی گاز می‌گذاری و به سرعت می‌روی، اما پس از یکی دو سال سقوط شروع می‌شود، سقوط حتمی است، در بعضی ها زودتر و در برخی دیرتر، برگشت از تاریکی‌ها بسیار مشکل است. در علم امروز و در دنیای امروز کسی راه آن را پیدا نکرده است، تا اینکه آقای مهندس حسین دژاکام ۲۸ سال پیش راه و روش دی اس تی را پیدا کردند، خودشان درمان شدند و به واسطه درمان ایشان کم کم یاران کنگره پیدا شدند و کنگره شکل گرفت.
یکی از بحث‌هایی که در کنگره بسیار مهم بود، ستون مالی کنگره است. اگر امروز ما در این شعبه نشسته‌ایم، به خاطر تفکر ناب آقای مهندس بود که به این مورد توجه ویژه داشتند، علم و نیروی متعهد یک طرف، که این نیروها همان افرادی هستند که به عنوان راهنما و سایر جایگاه ها می‌آیند و کار آموزش انجام می‌دهند و در طرف دیگر آن بحث مالی است. حقیقت این است که ما بدون پول نمی‌توانستیم کاری را  پیش ببریم، و از طرفی اگر می‌خواستیم از جایی پول بگیریم بلافاصله آنها می‌خواستند که کنگره را مدیریت کنند، یعنی پول را می‌دادند و پس از آن دستورات آنها می‌رسید و این یک آفت و یک تخریب برای کنگره ۶۰ بود، به خاطر همین بود که آقای مهندس لژیون مالی یا لژیون سردار را راه اندازی کردند و موجبات قوی شدن کنگره را فراهم نمودند.
در مورد شعبه دزفول هم تقریباً ۲۰ ماه پیش در پارک پردیسان دزفول شروع به فعالیت کردیم، آقا پژمان برای راه اندازی این مکان ۷ سال به اهواز رفت و آمد کردند تا این صندلی‌ها امروز در اینجا شکل بگیرد و ما به راحتی بر روی آنها بنشینیم و به کار درمان بپردازیم، قدر دانستن این مکان به خاطر آن سختی‌هایی است که در پارک کشیده شد، عزیزان همه پای کار بودند از اهواز ساعت ۴ صبح حرکت می‌کردیم به عشق آقای مهندس، چون خودمان را یاران ایشان می‌دانستیم، چون می‌دانستیم که آن کسی که مصرف کننده مواد مخدر است درد دارد، رنج دارد، غم و اندوه دارد و ما برای خدمت به او آماده بودیم. آقای مهندس به ما آموزش داده است، که وظیفه ما درمان درد دردمندان است و پیوند محبت بین همه اعضا وجود داشت و دارد.

من مثال سازندگی را در این شعبه دیدم، موقعی که اینجا آمدیم یک خرابه و یک بیغوله بود، همه دغدغه آبادانی آن را داشتند و دست به دست هم دادند و امروز به این شکل زیبا ساخته شده است. این کمک‌ها از طرف کسانی بود که روزی دردمند بودند و الان درمان شدند، این افراد یک روزی همه درگیر خرج روزانه خود بودند، اما امروز می‌بینید می‌آیند از ۶ میلیون گرفته تا یک میلیارد و بالاتر کارت می‌کشند و می‌روند، اینها می‌بخشند و به فکر بازپس‌گیری آن هم نیستند، می‌بخشند و فراموش می‌کنند قطعاً خداوند چندین برابر آن را می‌دهد، امروز خدمتگزاران کنگره ۶۰ مزد خودشان را از خداوند می‌گیرند و حساب و کتابی با کسی ندارند، این یک بازی دو سر سود است؛ آموزش می‌گیرد، خدمت می‌کند و در کنارش برداشت هم می‌کند و این هم مادی وهم معنوی است.
کسانی که در کنگره می‌مانند و خدمتگزارهستند، قطعاً برداشت دارند که در کنگره می‌ماند چه مادی و چه معنوی، اگر برداشتی نبود هزاران کیلومتر راه را نمی‌پیمودند، خدا را شکر شعبه روز به روز دارد رشد می‌کند و قابل مشاهده است.
خدمتگزاران و سفر دومی‌ها در بحث گلریزان مشارکت خوبی دارند، انشالله سفر اولی‌ها هم وقتی درمان شدند و سفرشان به پایان رسید، اگر خواستند می‌توانند شرکت کنند این‌ها همه‌اش گذشت است و گذشت باعث می‌شود که انسان رشد کند.
اگر انسان نگذرد به جایی نمی‌رسد، بایستی از خیلی چیزها گذشت و یکی از گذشت‌ها بحث مالی است، چرا که مال با گوشت و پوست واستخوان جمع می‌شود، و برای جمع آوری آن از خواب می‌زنیم، دوندگی می‌کنیم، بعضی اوقات اعصاب خوردی هم دارد و بعد که جمع کردیم حالا باید آن را ببخشیم، در اصل تکه‌ای از جان را می‌دهیم، اما وقتی بخشیدیم چه به دست می‌آوریم؟ خداوند می‌فرمایند: هنگامی که می‌بخشید به من قرض می‌دهید، در ازای این قرض چه می‌گیرید؟ می‌توانید کسانی که در کنگره هستند زندگی آنها را ببینید، رشد آنها را ببینید که سال به سال بیشتر می‌شود و دریافت آنها بیشتر می‌شود. امسال هم روز پنجشنبه جشن گلریزان را داریم، امیدوارم اعضاء به واسطه آموزش‌هایی که گرفته‌اند بیایند و مشارکت کنند، به نظر خودبنده سفر اولی‌ها هم در حد توانشان مشارکت کنند.
همت بلند دار که مردان روزگار، از همت بلند به جایی رسیده اند.
عکاس و تایپ گزارش: همسفر روح الدین
ویرایش و ارسال گزارش: همسفر مهزیار

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .