درک حقیقت

نهمین جلسه از دور چهل و نهم کارگاه‌های صبحگاهی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی ایجنت محترم مسافر علیرضا، نگهبانی مسافر اکبر و دبیری مسافر مجتبی با دستور جلسه " DSAP و وادی نهم" پنجشنبه  10مهر ۱۴۰۳ ساعت شش صبح آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکر هستم در پارک لاله حضور دارم. داشتم به این موضوع فکر می کردم چه وجه مشترکی بین دستور جلسه دیسپ و وادی نهم و گلریزان وجود دارد؟ انسان همیشه بین دوراهی انتخاب قرار می گیرد. ممکن است در کنگره باشد و دیسپ برای او مثل سرکه باشد و نقطه تحمل پایینی داشته باشد و گلریزان هم برای او اهمیت نداشته باشد. ولی شخصی موفق است که وقتی در صراط مستقیم قرار می گیرد همه چیز برای او کار می کند. وقتی در مسیر کنگره قرار می گیریم و وقتی می بینیم مریضی ها و بلاها خدارو شکر رفع شد و از تفکر و نقطه تحمل بهتری در حال برخوردار شدن هستیم و می توانیم از یک سری از چیزها گذر کنیم. اکثرا اشخاص در سفر اول متوجه قضیه نمی شوند و درکی از موضوع ندارند ؛ من در سفر اول فقط آمده بودم موادم را ترک کنم و بعد متوجه شدم این جا درمان صورت می گیرد و کم کم متوجه شدم باید از دارو ببخشی و به طور آهسته این تحمل در بدن من شروع به رشد کرد و به همین صورت جلو آمدم تا به یک نقطه رسیدم. در پیامی در وادی اشاره می کند: پیام برای کسانی که تازه به دنیایی تازه قدم نهاده اند و به خویش خویشتن توجه می کنند. زمانی به این فکر می کردم به کنگره بیایم و موادم را ترک کنم ولی اکنون به انسان هایی فکر می کنم که بتوانند به کنگره بیایند و خوب سفر کنند و درمان شوند و از حال خوبی برخوردار شوند. گاهی اوقات تمام تلاشمان را می کنیم تا بتوانیم ببینیم ولی گاهی اوقات نمی توانیم ببینیم و ما امروز شاهد این قضیه هستیم و اگر امروز به تغییرات توجه کنیم خیلی چیزها برای ما جا می افتد. من این طور فکر می کنم اگر دلیل کاری را ندانم خیلی از آن کارها انجام نمی گیرد ولی امروز به لطف یک دانشمند و لطف یک بزرگتری که در کنگره داریم می توانیم متوجه شویم می توانیم یک سری از کارها را ببینیم. آدم هایی که می توانند دیروز و امروز خودشان را ببینند به نظر من خیلی راحت تر می توانند در این مسیر حرکت کنند. یعنی اگر در انسان هایی که می توانند مسیر را بهتر حرکت کنند می توانیم در آن ها سلامتی و نقطه تحمل بهتر را ببینیم و این افراد آدم های بخشنده تری می شوند. ما الگو داریم و آقای مهندس خودشان بهترین الگو هستند و این رشد را می توانیم در ایشان و کنگره متوجه شویم و این که کنگره دیروز به چه چیزهایی توجه می کرد و امروز چه کاری را انجام می دهد؟ و برای آینده چه دیدی دارد؟ بزرگترهایی قبل تر از ما بودند و برای ما تعریف کردند که کنگره از یک انقلاب و آکادمی به وجود امد و کم کم شعب مختلف اضافه شدند و اکنون در حال راه اندازی دانشگاه است و حتی مرزهای ایران را رد کرده است و آنهایی که تا دیروز تریاک می خوردند ؛ امروز اوپیوم را به اندازه می خورند و حتی در حال درمان سرطان می باشد حقیقت را نمی توان ندید و حقیقت خودش را به ما نشان می دهد. این دستور جلسات به من یادآوری می کند چیزهایی که در مورد آن صحبت می کنند بروم و ببینم و در خودم ببینم چه تغییراتی اتفاق افتاده است و من امروز در کجا قرار دارم؟ آیا من به انسانی تبدیل شدم که نقطه تحمل بهتری دارد؟ آیا من آدم بخشنده تری شدم؟ همان طور که دیگران برای ما کاشتند آیا من حاضرم برای دیگران بکارم؟ و اگر انتهای قضیه را ببینیم متوجه می شویم برای خودمان کاشتیم و این که تو می توانی ورژن بهتر و سلامت تر و تکمیل تر از خودت رو داشته باشید. از این که به صحبت های من گوش کردید متشکرم.

عکس: مسافر پدرام

تایپ و بارگزاری: مسافر سعید

مرزبان کشیک: مسافر وحید