نقطه تحمل همان صبر است

جلسه پنجم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صالحی۲ با استادی مرزبان همسفر سوسن، نگهبانی همسفر منصوره و دبیری همسفر رقیه با دستور جلسه «وادی نهم (وقتی نیرویی از کم شروع شود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می­‌شود) و تأثیر آن روی من» در تاریخ ۶ آبانماه سال ۱۴۰۳ ساعت۱۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته وادی نهم(وقتی نیرویی از کم شروع بشود و به درجه بالا و بالاتری برسد، نقطه تحمل پیدا می‌شود)
دستور جلسه وادی نهم دستور جلسه‌ای است که من خیلی خیلی دوستش دارم و برای من و زندگی‌ام خیلی خوب و تاثیرگذار است. این وادی ازنقطه تحمل سخن می‌گوید، در این وادی به من می‌آموزد وقتی که می‌خواهم کاری را شروع کنم باید از کم شروع کنم تا آن نقطه تحمل بوجود بیاید.نقطه تحمل به نظر من همان صبری است که آقای مهندس می‌گویند. تجربه شخصی من این است که یک آدم خیلی عجولی بودم و طاقت هیچ چیزی را نداشتم و همین باعث خیلی مشکلات و دردسرها برای من می‌شد، وقتی وادی نهم را گوش دادم متوجه شدم که مشکل من کجا است؛ و چه طور باید مشکلم را حل کنم، کم‌کم شروع کردم به این که نقطه تحمل خود را بالا ببرم و صبر داشته باشم، من قبل از ورود به کنگره اگر چیزی می‌شنیدم و یا کسی به من حرفی می‌زد که ناراحت می‌شدم گوشی را بر می‌داشتم و شروع می‌کردم به جنگ و جدال درست کردن، ولی به وسیله آموزش‌های کنگره یاد گرفتم که چه‌ طور نقطه تحمل خود را بالا ببرم، این کار یک شب و به یک باره اتفاق نمی‌افتد، شاید اولش یک مقدار سخت باشد ولی کم‌کم که تمرین کنیم باعث می‌شود که به آن درجه دست پیدا کنیم.
صحبت‌های دیگری که آقای مهندس در مورد این وادی کردند این است که ما نباید به نقطه تحمل بقیه هم دست بزنیم به اصطلاح نباید دیگران را به آستانه آشوب برسانیم. من سوسن اگر از دیگران احترام می‌خواهم ، خودم هم باید متقابلا به دیگران احترام بگذارم، با دیگران بد صحبت نکنم و با غر زدن و نق زدن باعث نشوم نقطه تحمل بقیه سر بیاید و به من بی‌احترامی کنند در اصل باید کاری کنم که هم خودم و هم اطرافیان من در کنار من با آرامش زندگی کنند و از زندگی لذت ببرند.

تایپ: همسفر منصوره رهجو همسفر سارا ( لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال : همسفر لیلا رهجو همسفر شهره (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صالحی۲