اعتیاد عادت نیست که بخواهیم آن را ترک کنیم

دومین جلسه از دوره سوم جلسات لژیون سردار همسفران نمایندگی ایران، با استادی همسفر رقیه، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «صورت‌مسئله اعتیاد» در روز دوشنبه 2 مهرماه 1403 ساعت 14:00 برگزار شد.

سخنان استاد:

خدای خودم را بسیار شاکر و سپاسگزارم که در جمع پر عشق اعضای لژیون سردار هستم. دستور جلسه امروز صورت‌مسئله اعتیاد است. همان‌طور که همه ما می‌دانیم وقتی صورت‌مسئله برایمان مشخص باشد گویی نصف راه را رفته‌ایم. اگر یادمان باشد در دوران مدرسه معلم ریاضی می‌گفت وقتی صورت‌مسئله را خوب بخوانید می‌توانید جواب مسئله را پیدا کنید. آقای مهندس صورت‌مسئله اعتیاد را در مقاله اولِ کتاب چهارده مقاله عنوان کردند و کاملاً درباره روش‌های درمان اعتیاد توضیح دادند و در اختیار ما قراردادند.

در مورد اعتیاد می‌خواستم این نکته را بگویم که بیرون از کنگره همه فکر می‌کنند یک فرد مصرف‌کننده، فردی بی‌عرضه وبی اراده است؛ اما اعتقاد من این است که اتفاقاً مصرف‌کننده یک فرد خوب و مهربان است و این شخص یک انسان ساده و پاک است که گرفتار اعتیاد شده است. خداراشکر می‌کنم در این بُعد جهانِ ما آقای مهندس دژاکام این روش را برای مصرف‌کننده‌های ما ابداع کردند. آقای مهندس خودشان مصرف‌کننده بودند و این روش را ابتدا با مطالعه و تحقیق روی خودشان اجرا کردند. بعد از مدتی این روش را در اختیار سایر مصرف‌کنندگان قراردادند.

بدن در حالت عادی مواد شبه افیونی را تولید می‌کند؛ اما یک فرد مصرف‌کننده مواد را از بیرون وارد بدنِ خود می‌کند و حالش خراب می‌شود. حالا ما با آموزش گرفتن و استفاده از مثلثی که آقای مهندس برای اعتیاد مشخص کردند؛ یعنی جسم، روان و جهان‌بینی می‌توانیم در کنگره سفر کنیم. همچنین می‌توانیم با حضور به‌موقع، نوشتن سی دی و خدمت کردن حال خودمان را بهتر کنیم؛ اگر این کارها را انجام دهیم، نصف راه را رفته‌ایم و صورت‌مسئله برایمان حل‌شده و حالمان کم‌کم رو به بهبودی می‌رود. وقتی خدمت کنیم قطعاً حالمان خوب می‌شود.

یک فرد مصرف‌کننده بیرون از کنگره وقتی به پزشکی مراجعه کند به او می‌گویند موادت را کنار بگذار و فلان قرص را جایگزین کن که در این صورت فرد گرفتار مصرف یک ماده‌ی دیگر می‌شود. خداراشکر کنگره راه را به ما نشان داد. در بیرون از کنگره اعتقاددارند فرد مصرف‌کننده باید سم‌زدایی شود که کاملاً اشتباه است. شخص مسموم نشده که بخواهیم سم‌زدایی کنیم. در برخی موارد هم فرد را در کمپ یا منزل زندانی می‌کنند اما فرد مصرف‌کننده مجرم نیست که ما بخواهیم او را زندانی کنیم. این روش‌ها کاملاً اشتباه است و درنهایت با شکست مواجه خواهند شد. اعتیاد عادت نیست که بخواهیم آن را ترک کنیم؛ بلکه یک وابستگی به مواد است. به اعتقاد من ترک اعتیاد برگشت دارد؛ اما در کنگره 60 فرد ازنظر جسم، روان و جهان‌بینی درمان می‌شود.

یادم است زمانی که در هیدج سفر می‌کردیم شادروان آقای دکتر حاج رسولی استاد بودند و گفتند: قدیم‌ها به‌اشتباه فکر می‌کردند کسی که لبش خورد به وافور، شسته می‌شود با کافور! و فرد مصرف‌کننده درصورتی‌که بمیرد دیگر مصرف نمی‌کند؛ اما خدا را بسیار شاکریم که چنین بستری برای ما محیا شد تا مسافرانمانمان به درمان برسند. راهنمای مسافرم می‌گفتند که بیرون از کنگره هیچ خبری نیست غیر از حال خراب، غیبت و تجسس و هر چه حس خوب هست در کنگره است. امیدوارم همیشه حضورداشته باشیم و بیاییم و خدمت کنیم؛ حتی اگر شده یک صندلی جابه‌جا کنیم، باشیم و چراغ کنگره را روشن کنیم و حالمان روزبه‌روز بهتر شود. به امید روزی که کنگره 60 جهانی شود و تمام کسانی که مصرف‌کننده هستند مسیر کنگره را پیدا کنند و رها شوند و به حال خوش برسند. از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان بسیار سپاسگزارم. برای همه‌ی شما عزیزان از خدای بزرگ سلامتی را خواستارم.

مشارکت اعضا

راهنما همسفر اعظم:

خدا را شاکر هستم که امروز هم لیاقت حضور پیدا کردم تا در کنگره 60 حاضر و خدمت‌گزار باشم. ضرب‌المثلی هست که اگر معما حل شود قطعاً آسان می‌شود. تنها کسی که توانست صورت‌مسئله اعتیاد را که لاینحل مانده بود حل کند آقای مهندس دژاکام بودند. از آقای مهندس بسیار سپاسگزارم که توانستند صورت‌مسئله اعتیاد را پیدا کنند و این روش را برای خودشان نگه نداشتند و خواستند همه‌ی خانواده‌ها بیایند و با استفاده از این روش به درمان و حال خوش برسند. همه فکر می‌کردند اعتیاد درمان ندارد و یک بیماری ذهنی و لاعلاج است؛ اما آقای مهندس با پیدا کردن صورت‌مسئله اعتیاد یک خط بطلان روی این تفکرات غلط کشیدند.

برداشت من از این دستور جلسه این است حالا که ما راه را پیداکرده‌ایم و به حال خوش رسیده‌ایم این‌طور نباشد که الآن از حال خوشمان بگوییم؛ ولی آن حمایتی که باید از لژیون سردار و جشن گل‌ریزان داشته باشیم را انجام ندهیم. همه دست‌به‌دست هم دهیم و تلاشمان این باشد که اول خودمان پیش‌قدم شویم و بعد به رهجوهایمان آموزش دهیم تا آن حال خوشی را که دریافت کرده‌ایم را با عضویت در لژیون سردار جبران کنیم. خداوند خیلی ما را دوست داشته که راه کنگره را به ما نشان داده است. مسافر من قبل از کنگره بارها ترک کرده بود. اواخر از طریق پزشک اقدام کرد و به او آمپول و سرُم تزریق کرده بودند. هرروز می‌گفت حالم بد است تا جایی که خودم به او گفتم همان مواد قبلی‌ات را مصرف کن. خوشبختانه یک سال بعد اذن ورود به کنگره برایمان صادر شد و خداراشکر مسافرم به درمان رسید. ما باید عشق را در خدمتی که انجام می‌دهیم داشته باشیم. هرچقدر که در توانمان است در کنگره کارت بکشیم قطعاً جای دوری نمی‌رود؛ زیرا پس‌اندازی است که نه‌تنها در این بُعد به ما کمک خواهد کرد، بلکه در بعدهای بعدی هم می‌توانیم ازاین‌پس انداز استفاده کنیم.

راهنمای تازه واردین همسفر حمیده:

خوشحالم که یک‌بار دیگر در جمع شما عزیزان لژیون سردار هستم. چند وقت پیش سوار تاکسی بودم و چشمم به مصرف‌کننده‌ای که ضایعات جمع می‌کرد افتاد. راننده تاکسی گفت: در دنیا هر چه مصرف‌کننده هست را باید در یک چاه بزرگ انداخت و آن‌ها را آتش زد. من از صحبت این فرد خیلی ناراحت شدم. با خودم گفتم خودِ من هم قبل از اینکه به کنگره بیایم آموزش نگرفته بودم و شاید الآن اگر در کنگره نبودم من هم مانند آن شخص فکر می‌کردم. خداراشکر جای بسیار خوبی آمده‌ایم. آموزش‌هایی که اینجا می‌گیریم بیرون از کنگره نیست. قبلاً که در شعبه کاسپین بودم رهجوهایی بودند که انسان‌های تحصیل‌کرده‌ای بودند و در مشارکت‌هایشان می‌گفتند آموزش‌هایی که در کنگره وجود دارد بیرون ازاینجا نیست. عزیزان به‌زودی جشن گل‌ریزان است، یادمان باشد کجا بودیم و به کجا رسیدیم.

راهنما همسفر سهیلا:

اگر بخواهم دستور جلسه را به لژیون سردار ربط دهم این است که آقای مهندس همیشه می‌گویند: علت و معلول را مشخص کنیم. وقتی یک فرد مصرف‌کننده دوباره به مصرف مواد برمی‌گردد دلیلش این است که مواد بیوشیمی جسمش بازسازی نشده و نیاز به زمان دارد. جالب اینجاست که وقتی علت مشخص می‌شود راهکاری هم دارد و راهکارش اینجاست که با روش DST و داروی OT، فرد مصرف‌کننده درمان می‌شود و همین‌طور به زمان نیاز دارد. خیلی خوب است که ما از این صورت‌مسئله برای حل مشکلاتمان استفاده کنیم. همه ما دوست داشتیم بخشنده باشیم اما نمی‌توانستیم این کار را انجام دهیم و علتش این بود که ما پس‌انداز کردن را بلد نبودیم. ما در کنگره پس‌انداز کردن را یاد گرفتیم.

سی دی چراغ دان خیلی به دستور جلسه صورت‌مسئله اعتیاد ربط دارد. اینکه ما یاد گرفته‌ایم با استفاده از این دستور جلسه مشکلات خودمان را هم حل کنیم. اگر ما با اطرافیانمان مشکلی داریم ببینم علتش چیست؟ و درنهایت علتش به خودمان برمی‌گردد؛ اگر انگشت اشاره به سمت خودمان باشد خیلی راحت‌تر می‌توانیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم. انسان موجود فراموش‌کاری است و فراموش می‌کند چه کسانی دستش را گرفتند. انسان‌هایی بودند که دست ما را گرفتند و ما به حال خوش رسیدیم پس ما هم بمانیم و دست دیگران را بگیریم. دستی که دستِ نیازمندان را بگیرد هیچ‌وقت درمانده نمی‌ماند و دست دیگرش در دست خداوند است. امیدوارم امسال هم در لژیون سردار عضو باشم و یک خدمتگزار باقی بمانم.

عکس: عکاس خبری همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم)، عضو لژیون سردار

تایپ: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم) عضو لژیون سردار

ویراستار و ارسال: راهنما همسفر زهره عضو لژیون سردار

همسفران نمایندگی ایران