باتوجه به افزایش روزافزون موادمخدر و محرک و تنوع آن‌ها در جوامع مختلف و تمایل و کنجکاوی افراد بالاخص جوانان برای استفاده از آن‌ها، در پی آن آمدیم که به معرفی و بیان عوارض برخی از این مواد جدید بپردازیم. امید است این پست و پست‌های آینده منجر به افزایش اطلاعات و آگاهی افراد و روشن شدن نقطه تفکری در تمام اقشار جامعه شود.
هروئین برای اولین بار توسط بک، شیمیدان انگلیسی به نام سی‌آر آلدر رایت، در سال ۱۸۷۴ تولید شد. او به دنبال مشتقاتی بیشتر از مورفین بود ولی به نتیجه‌ای نرسید. بعد از ۲۳ سال، در سال ۱۸۹۷ بود که هروئین بار دیگر توسط فلیکس هافمن دانشمند آلمانی از نو تولید شد. هافمن تلاش می‌کرد از مورفین و کدئین، ماده مخدری با قدرت و اعتیادآوری کمتر نسبت به هروئین تولید کند اما به‌جای آن به تولید دیامورفین یا دی‌استیل مرفین و به عبارتی، هروئین رسید.
جالب است بدانید نام هروئین از کلمه هیرو به معنای قهرمان گرفته‌شده است و دلیل انتخاب این نام، اثرات و خواص شگفت‌انگیزی بوده که از هروئین دیده‌شده است، البته در ایران به اسامی گرد و دوا نیز شناخته می‌شود.
این ماده به صورت؛ استنشاقی، تزریقی و کشیدنی مصرف می‌شود. تأثیرات اندازه‌گیری شده آن، بین ۱٫۵ تا ۸ برابر، قوی‌تر از مرفین است. از هروئین در مصارف پزشکی برای جلوگیری از سرفهٔ حاد، کاهش درد شدید در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌کنند.
.jpg)
در خالص‌ترین شکل، هروئین مانند یک پودر سفیدرنگ به نظر می‌رسد اما می‌تواند به رنگ‌های دیگر هم موجود باشد. زمانی که مواد افزودنی دیگر مانند شکر را برای رقیق‌سازی هروئین مخلوط می‌کنند، هروئین رنگ‌های دیگری مانند قهوه‌ای، خاکستری یا حتی سیاه به خود می‌گیرد.
مصرف هروئین در درازمدت عواقب سنگینی برای فرد در پی دارد. در رابطه با عوارض هروئین می‌توان به مواردی مانند: اختلالات جنسی و روانی، مشکلات گوارشی، مشکلات کبدی و کلیوی، آسیب به قلب و مغز اشاره کرد.
مصرف دوز بالای این ماده، عواقبی همانند ایست قلبی و تنفسی، کما و اُوردوز را در پی خواهد داشت. سرخوشی بیش‌ازحد پس از مصرف، رخوت و سنگینی پس از گذشتن مدتی از زمان مصرف، از بین رفتن دردهای جسمانی، وجود زخم‌های زیاد در بازو و پاها، آبسه یا ورم چرکی در سطح پوست، خارش شدید پوست، خشکی دهان، تعریق زیاد، حالت تهوع و استفراغ، تکرر ادرار، کوچک شدن مردمک چشم و اُفت تنفسی از دیگر عوارض مصرف هرویین است.
تغییرات رفتاری و روانی در بین مصرف‌کنندگان بسیار رایج است، وابستگان به هروئین به حضور در اجتماع و انجام کارهای گروهی و اجتماعی بی‌میل می‌شوند و تمرکز در این گروه بسیار کاهش یافته و دچار پرخاشگری می‌شوند.
این افراد به ظاهر خود بی‌توجه می‌شوند و میلی به داشتن پوشش آراسته و یا رعایت بهداشت ندارند. هروئین بر روی پوست تأثیرات بدی دارد و منجر به تغییر رنگ پوست می‌شود. در مصرف‌کنندگان هروئین، رنگ پوست به‌مرور زردرنگ وحالت رنگ پریده‌ای پیدا کرده و علاوه بر این، پوست صورت و بدن لکه‌دار می‌شود و حساسیت پوستی در مبتلایان به هروئین دیده می‌شود.
عفونت پوستی یکی از مشکلاتی است که در مصرف‌کنندگان این ماده به چشم می‌آید.تحقیقات نشان داده است که هروئین رطوبت پوست را کاهش می‌دهد و همین موضوع باعث خشکی و خارش پوست می‌شود.یبوست ناشی از مصرف هروئین، عموماً منجر به هموروئید هواهد شد.
سوءمصرف هروئین می‌تواند موجب بی‌خوابی، اختلال‌های جنسی، زودانزالی یا کاهش میل جنسی در مردان، عفونت دریچه‌های قلب، عفونت شش‌ها و آسیب‌های کبدی و کلیوی شود. مصرف درازمدت هروئین باعث ابتلا به اختلالات روانی از جمله؛ افسردگی و اختلال شخصیت نیز می‌شود.
بروز اختلال و بی‌نظمی در عادت‌های ماهیانه زنان از دیگر عوارض مصرف هروئین است. مطالعات نشان داده که سوءمصرف طولانی‌مدت هروئین به کاهش ماده سفید مغز می‌انجامد. درواقع، این ماده سفید، در توانایی تصمیم‌گیری، توانایی تنظیم رفتار و پاسخ به شرایط استرس‌زا نقش مؤثری دارد؛ پژوهش‌ها نشان می‌دهند مصرف هروئین توسط زنان در زمان بارداری خطر بروز عفونت‌های حاد، اعتیاد، سندرم اختلال و علائمی از قبیل تحریک‌پذیری، کمبود وزن، تب، لرزش، اسهال، استفراغ و تشنج در نوزادان را به طرز قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.
مصرف‌کنندگان این ماده، چند دقيقه و یا حتي در روش تزريق، پس از چند ثانيه به اوج نشئگي مي‌رسند اما با گذشت يك الی دو ساعت، دوباره سطح نشئگي پايين مي‌آيد و خمار مي‌شوند و بايد دوباره مصرف كنند به همين دليل، مصرف‌کنندگان هرويين عمدتاً از ادامه روند زندگي عادي عاجز هستند و تمامي وقت خود را صرف تهيه و مصرف هرويين می‌کنند و زندگي آن‌ها به‌سرعت از هم می‌پاشد و سر از بيغوله‌ها درمی‌آورند.
تأثير هرويين بر روي گيرنده‌هاي مرفين بدن به‌گونه‌ای است كه خيلي سريع جذب آن‌ها می‌شود و همين‌طور اثر تخريبي آن روي سيستم توليدكننده مواد شبه‌افيوني جسم و سيستم ضد درد، بيشتر و سريع‌تر از ساير مواد مخدر است و در مدت كوتاهي اين سيستم را در جسم انسان از كار مي‌اندازد و مصرف‌کننده هرویین، خيلي زود به مصرف این ماده اعتياد پيدا می‌کند.
کنگره بر این باور است که برای درمان بیماری ها در ابتدا ما باید زبان جسم را بفهمیم، اگر زبان جسم را بفهمیم، قادر به درمان خیلی از بیماری‌ها هستیم. نکته دیگر اینکه باید بدانیم که ما جسم را درمان نمی‌کنیم، بلکه خود جسم خودش را درمان می‌کند و ما باید شرایط را با رعایت سه اصل داروی مناسب در دوز مناسب و در زمان مناسب برای جسم مهیا کنیم.
هرویین به ۳ روش مصرف می‌شود، کشیدنی، اسنیف و تزریقی که بسته به این موارد، ما دوز اولیه را مشخص می‌کنیم و با توجه به شرایط و میزان تخریب سیستم ایکس شخص مورد نظر، پروتکلی را به او اختصاص می دهیم که این مانند آشپزی است که چقدر باید نمک بریزیم، آب چقدر نیاز است و این در دست درمانگر است که ببیند کدام دوز موردنیاز فرد است.
در مورد هرویین نکته‌ای را که باید در نظر داشته باشیم، پدیده سازگاری هست و ما باید خیلی روی این پدیده تمرکز کنیم.
به دلیل اینکه گیرنده ها متفاوت است، بدن ماده جدید را نمی‌شناسد زیرا وقتی کسی هرویین مصرف می‌کند از طریق بزاق دهان، گلو، بینی و ریه جذب می‌شود اما شربت تریاک وارد معده می‌شود و باید از طریق مخاط معده و روده جذب شود و داستان آن به‌کلی فرق می‌کند و گیرنده‌ها فرق می‌کند، بنابراین نمی‌تواند فوری جایگزین شود و باید بدانیم برای جایگزینی حداقل ۲۰ روز و حداکثر ۶۰ روز طول می‌کشد.
نشئگی هرویین ماندگار نیست و سریع از بین می رود و یکی دیگر از دلایل سازگاری این ماده با شربت تریاک همین است و هرویین مثل بنزین یا روزنامه است که وقتی آتش می‌زنی فوری می‌سوزد و خاموش می‌شود اما تریاک یا اپیوم تینکچر مثل زغال‌سنگ است، دیر روشن می‌شود اما مدت‌زمان زیادی می‌سوزد.
جمع آوری تحقیق: همسفران لژیون پنجم نمایندگی دنا شهرضا
ویرایش: راهنما همسفر اعظم لژیون ششم رشته ورزشی والیبال نمایندگی دنا شهرضا
ارسال: راهنما تازه‌واردین همسفر ریحانه لژیون پنجم رشته ورزشی والیبال نمایندگی دنا شهرضا
گروه ورزش همسفران کنگره ۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
421