قضاوت یک علم است

یازدهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران نمایندگی هاتف به استادی همسفر راضیه در رابطه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز شنبه نهم تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

قضاوت به معنی حکم کردن و جهالت به معنی ندانستن و ناآگاهی است. قضاوت و جهالت با یکدیگر رابطه مستقیم دارند و ما نباید در مورد انسان‌ها قضاوت کنیم؛ باید کلاه‌خودمان را در برابر عیب و ایرادها و کارهای ضد ارزشی که انجام می‌دهیم قاضی کنیم؛ اما گاهی اوقات انسان عکس این عمل را انجام می‌دهد؛ یعنی خودش را شخصی بی‌عیب ‌و نقص می‌داند و فقط عیب‌های دیگران را می‌بیند و در مورد آن‌ها قضاوت می‌کند که این کار ضد ارزشی به خاطر نادانی و ناآگاهی و منیت او هست؛ مانند قضاوت‌های یک همسفر در خارج از کنگره نسبت به مسافرش که ریشه در جهل و ناآگاهی شخص نسبت به مسئله اعتیاد دارد که منجر به صدور حکم‌هایی نظیر ترک مسافر، طلاق و اقدامات عجولانه دیگر  می‌شود.

البته جهل به معنای حماقت نیست؛ بلکه به معنای عدم شناخت حقیقت یک موضوع است. خانواده‌ها به خاطر این‌که که شناخت کافی نسبت به مصرف‌کننده‌ها ندارند قضاوت‌های نادرست و حکم‌های نادرستی صادر می‌کنند؛ ولی وقتی شخصی وارد کنگره ۶۰ می‌شود و آموزش می‌گیرد، جهالت او نسبت به این موضوع از بین می‌رود و از قضاوت و حکم‌های اشتباه نسبت به مسئله اعتیاد کم می‌شود و بال پرواز برای مسافرش خواهد شد. همچنین افرادی در بیرون از کنگره هستند که از دور شاهد قضایایی می‌شوند که به آن‌ها مربوط نیست و به خاطر نداشتن اطلاعات کافی در مورد آن موضوع و نداشتن دانایی و آگاهی خود را وارد آن قضیه می‌کنند، افراد را مورد قضاوت قرار می‌دهند، برای آن‌ها حکم صادر می‌کنند و آن حکم را به اجرا درمی‌آورند که بعضی مواقع این کار موجب از بین رفتن آبروی آن شخص می‌شود.

این قضاوت نا به‌جا در اثر جهل بوده است و خود موجب پشیمانی می‌شود که درنهایت این پشیمانی سودی نخواهد داشت؛ پس قضاوت مسئله بسیار مهمی است که در زندگی ما نقش پررنگی دارد و اگر در جای درستی از آن استفاده نشود باعث بروز مشکلاتی در زندگی ما می‌شود که کمترین عواقب آن از دست دادن آرامشمان است. قضاوت یک علم است که باید توسط استادان که سال‌ها در مورد آن آموزش‌دیده‌اند انجام شود. ما نباید به خودمان اجازه بدهیم از روی جهل و ناآگاهی در مورد هر شخص یا هر چیزی بلافاصله قضاوت کنیم، حکم صادر کنیم و خودمان هم آن را اجرا کنیم. گاهی وقت‌ها ما از روی حرف‌های دیگران که هیچ سند و مدرک محکمی در مورد گفته خود ندارند دیگران را قضاوت می‌کنیم و به خودمان هم زحمت نمی‌دهیم که راجع به آن موضوع تحقیق کنیم، نتیجه این قضاوت‌های نادرست در مورد افراد باعث می‌شود حتی هزینه‌های گزافی پرداخت کنیم و انرژی‌های زیادی مصرف کنیم که می‌توان آن انرژی را صرف تزکیه و پالایش خود کنیم.

ما باید با آموزش جهان‌بینی به آبادانی جسم و روان خودمان کمک کنیم و یک زندگی آرام و بی‌دغدغه‌ای را داشته باشیم، درراه صراط مستقیم حرکت کنیم و بر دانایی خودمان بیفزاییم. در پایان امیدوارم قبل از قضاوت کردن، دانایی لازم را در مورد آن موضوع کسب کنیم، آن‌وقت خواهیم دید که دیگر جایی برای قضاوت کردن‌ ما باقی نمی‌ماند. در پایان از آقای مهندس تشکر می‌کنم که چنین بستری را برای ما فراهم کرد که به آرامش درون و برون برسیم. از راهنمایم همسفر اشرف تشکر می‌کنم که در این راه من را حمایت می‌کنند و آموزش می‌دهند.

رابط خبری: همسفر راضیه رهجوی راهنما همسفر اشرف (لژیون یازدهم)
ویراستاری: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون دوم)
عکس: همسفر مریم مرزبان‌خبری
ارسال: همسفر مهناز رهجوی راهنما همسفر مهین (لژیون سوم)
همسفران نمایندگی هاتف