چه کسی باید به فرمانبرداری برسد؟ من یا خداوند؟

یازدهمین جلسه از دور سی و ششم کارگاه‌های آموزشی ویژه مسافران کنگره 60، نمایندگی ایمان با استادی راهنمای محترم مسافر علی اکبر، نگهبانی مسافر غلام و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه "  وادی چهارم و تاثیر آن روی من "  در روز شنبه 26 خرداد ماه 1403 ساعت 17 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علی اکبر هستم یک مسافر. خدا را شکر می کنم ، که توانستم یک بار دیگر این جایگاه را تجربه کنم تا بتوانم خدمت کنم و آموزش بگیرم.
یکی از برداشت های من از این وادی این است که وظایف من و خداوند را برای من مشخص می کند. این مهم است که من چه تصویر و چه شناختی از خداوند دارم. اینجا باید تکلیف روشن بشود که چه کسی باید به فرمان و فرمانبرداری برسد؛ من یا خداوند؟!

یک زمانی برداشت من این بود که خداوند باید به تمام خواسته های منفی من پاسخ مثبت بدهد. استاد امین این موضوع را در سی دی موسی اینگونه بیان کردند که اگر من چنین برداشتی داشته باشم به این معناست که من نفس خودم را خدا پنداشتم.

در این وادی صحبت از اختیاری است که از بین تمام موجودات زنده تنها به انسان داده شده است. اما گریز گاهی که در این میان ایجاد می شود این سوال است که "پس خداوند چی؟"
وادی اول تا سوم تمام گریز گاه ها را برای من بست و من مسئولیت گذشته و اشتباهات و همچنین درمانم را پذیرفتم. در این وادی هم یاد گرفتم مسئولیت هایم را به گردن خداوند نیاندازم.

این فرمان اوست که "خداوند ولی کسانی است که خودشان برای حل مشکلشان اقدام کنند" زمانی که من تصمیم گرفتم اعتیادم را درمان کنم و در مسیر قرار گرفتم، نیروهای های هم بر سر راه من قرار گرفتند و به کمکم آمدند.
زمانی برداشت من این بود که؛ خدایا ، صبح به صبح یکی از آن نیروهای قدرتمند ات را بفرست تا من لیست خواسته هایم را بدهم و او زحمت حل کردن آن‌ها را بکشد. اما در این وادی تکلیف مشخص می‌شود که من باید به فرمانبرداری برسم یا خداوند.

تنظیم و ارسال : مسافر مهدی – مسافر علی