وادی دوم؛ وادی امیدواری

جلسه دهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران نمایندگی ملایر با دستور‌جلسه «وادی دوم (هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد؛ هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تأثیر آن روی من) با استادی همسفر رعنا روز شنبه ۱ اردیبهشت ماه سال ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

شاید بتوان گفت موضوع اصلی این وادی امید و ناامیدی می‌باشد. از آنجا که همه اعمال و رفتار و حالات ما با تفکر آغاز می‌شود وقتی به ضد‌ارزش‌ها فکر کنیم کم‌کم مسیرمان را گم می‌کنیم تا جایی که گاهی ضد‌ارزش‌ها تبدیل به ارزش می‌شود.

نیروهای درون همه ما مانند یک کوه آتشفشان نهفته است که در صورت ظهور می‌توانند انسان را تغییر دهند. تفکر انتخاب شده تبدیل به یک تصویر ذهنی می‌شود که این تصاویر می‌توانند صحنه‌های زیبا از زندگی سالم و عشق بدون توقع باشد و یا صحنه‌هایی از حال خراب، افسردگی، ورشکستگی، طلاق و.. باشد. اولی انسان را به سمت ارزش‌ها وخواسته‌های معقول سوق می‌دهد و دومی به طرف ضد‌ارزش‌ها و همان صحنه‌های بد می‌برد. وادی دوم با پیام بسیار زیبای خود، ما را در مقابل این نقشه نیروی منفی، تجهیز و آماده می‌کند.

وادی دوم به ما می‌گوید: هیچ مخلوقی در این جهان و در این هستی به جهت بیهودگی خلق نشده است، همه و همه از ریز و درشت و از اول تا آخر، همه دارای نقش و عملکرد خاص خودشان هستند که هیچ‌چیزی نمی‌تواند جای آن نقش و عملکرد را پر کند. هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم؛ همه ما دارای خصوصیات و توانایی‌های خاص خودمان هستیم که نظیر آن وجود ندارد. هر یک از ما، نسخه‌ای منحصربه‌فرد از قدرت‌ها و توانایی‌هایی هستیم که خداوند به ما داده است ما در جهان هستی تنها نیستیم و نیروی عظیم و شگفت انگیزی به نام قدرت مطلق وجود دارد که پشتیبان ما است و می‌تواند ما را مورد حمایت خودش قرار دهد؛ ولی برای جلب حمایت این نیرو، باید از ضد‌ارزش‌ها دوری کرد و در مسیر و صراط مستقیم قدم برداشت.

 با توجه به این نکته که ما هنوز ساختار کامل یک سلول از میلیاردها سلولی که جسم ما را تشکیل داده‌اند را نمی‌شناسیم و حتی نظارت و کنترل بر اداره امور جسم خودمان را هم نداریم؛ بهتر است کمی تفکر کنیم و به فلسفۀ وجودی خود و دیگران، ارزش و احترام، بگذاریم و بدانیم که ما هم جهت بیهودگی، پا به حیات نگذاشته ایم.

در آخر برای اینکه فرمانروای لایق و با شهامتی باشیم که بر کشور وجودی خود، یعنی جسم خود، حکمرانی می‌کند؛ بایستی به آرامی، سازندگی را در قسمت جسم، روان و جهان‌بینی خود، شروع کنیم و خوب بدانیم که:

هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم، حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم.

تایپ: همسفر رعنا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم)
رابط‌خبری، ویراستاری و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر سمیرا (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی ملایر