شیشه یک ماده محرک بسیار قوی است و به قدری این ماده مخرب است که از نظر آقای مهندس شیشه نه محرک است و نه مخدر، بلکه یک مخرب است. ماده تشکیل دهنده آن آمفتامین است که قوی‌ترین نوع متاآمفتامین است. یک داروی قوی و بسیار محرکی که اولین بار در سال ۱۸۸۷ در آلمان ساخته شد و برای درمان برخی از بیماری‌ها از قبیل افسردگی‌های خفیف، چاقی و غیره استفاده می‌شد؛ شیشه محرکی است که با تاثیر مستقیم خودش بر ترشح هورمون دوپامین باعث می‌شود که به فرد مصرف‌کننده احساس لذت بخشی شدیدی دست بدهد.
این ماده تخریب‌های غیر قابل جبرانی در ساختار فرد مصرف‌کننده ایجاد می‌کند و فرد را از تعادل طبیعی خارج می‌کند و باعث رفتارهای عجیب و نگران‌کننده در فرد می‌شود. در کشور ما در سال‌های گذشته از آمفتامین برای ساختن قرص‌های اکستازی یا قرص اکس استفاده می‌شد و کم‌کم این مواد در دهه هشتاد جای خود را به شیشه دادند.
معمولا نیروهای منفی با تبلیغات بسیار زیبا به رواج دادن این مواد بین انسان‌ها اقدام می‌کنند. شیشه در ابتدا در باشگاه‌های ورزشی و سالن‌های آرایش بانوان به منظور کاهش وزن و چربی سوزی و افزایش سطح انرژی افراد استفاده می‌شد و تبلیغات غلط مانند چربی سوزی و ایجاد لاغری و افزایش انرژی زیاد به همراه قیمت ارزان‌تر آن نسبت به دیگر مواد مخدر و نداشتن بو، به هنگام مصرف و راحت و آسان بودن در هنگام مصرف مهم‌ترین عواملی هستند که باعث می‌شود فرد شیشه مصرف کند یا به عبارتی عدم آگاهی و شناخت ناقص از این ماده محرک یا تحریک کننده باعث روی آوردن به آن می‌شود.
متاسفانه مصرف شیشه در انتها باعث بروز یک‌سری عوارض روحی، روانی و جسمی مانند: افسردگی، اضطراب، بدخلقی، پرخاشگری و رفتارهای خشن از قبیل: توهمات دیداری و شنیداری و غیره می‌شود؛ این ماده با عبور از سدخونی مغز میزان ترشح دوپامین را بیش از یازده برابر حالت عادی افزایش داده و در نتیجه در اوایل مصرف یک سرخوشی و احساس لذت زیادی را برای فرد ایجاد می‌کند ولی با مصرف مداوم، آثار تخریب آن ظاهر شده و عوارض جبران ناپذیری را به جا می‌گذارد.
خشکی دهان، افزایش تنفس، سردردهای طاقت فرسا، سرگیجه، افزایش فشار خون و گشادی مردمک چشم و توهمات شدید در مصرف زیاد شیشه دیده می‌شود و همچنین افزایش میل جنسی در زنان و اختلال دریچه پروستات و خروج همزمان ادرار و اسپرم در آقایان از دیگر عوارض مصرف این ماده مخدر است؛ جنون یا سایکوز از دیگر عوارض ناشی از مصرف شیشه است به گونه‌ای که اول دیگران را تحت نظر می‌گیرد و در ادامه برعکس شده و فکر می‌کند دیگران او را تحت نظر گرفته‌اند.
درمورد درمان شیشه در سراسر جهان اعتقاد بر این است که درمان ندارد و وقتی افراد برای درمان به پزشکان مراجعه می‌کنند به آن‌ها قرص‌های آرام‌بخش و روان‌گردان داده می‌شود و این یعنی بد از بدتر. در سیستم کنگره۶۰ شیشه را همچون دیگر مواد مخدر قابل درمان دانسته و به روشDST و با دارویOT تحت نظر کمک‌راهنما به مدت حداقل ۱۰ ماه درمان می‌کنند.
جناب آقای مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: در کنگره درمان مخدرهای جدید از مخدرهای سنتی راحت‌تر است؛ آن‌چه که مصرف کنندگان شیشه در درمان باید به آن توجه داشته باشند این است که افراد به دلیل تخریب بالا نباید از خودشان توقع زیاد داشته و خیال کنند اثرات تخریب در زمان کوتاهی از بین می‌رود، بلکه باید به خود زمان داده و با ماندن در کنگره و خدمت کردن و برای خوب شدن حال خود و از بین بردن اثرات تخریب کمک کنند و ایمان داشته باشند که می‌توانند با درمان در کنگره به زندگی عادی خود باز گردند و به دور از تنش‌ها و اضطراب‌هایی که برای خود و اطرافیان خود ایجاد می‌نمودند در آرامش به زندگی خود ادامه دهند و همه این‌ها قطعا به واسطه بخشش بنیان‌گذار کنگره ۶۰، جناب آقای مهندس حسین دژاکام است که برای ایشان و خانواده محترمشان آرزوی طول عمر فراوان همراه با سلامتی دارم.
نویسنده: همسفر افسانه رهجوی کمک‌راهنما همسفر فریبا (لژیون دوم)
ویراستار و ارسال مطالب: همسفر فریبا، خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی جهانبین شهرکرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
339