بنام قدرت مطلق الله
مطالعه روی روانگردانی که خواب را به بیداری میآورد!
دی متیل تریپتامین که به نام دی ام تی DMT یا دیمیتری شهرت یافته است، یک ماده توهم زا و روان گردان است که به شدت تاثیر گذار می باشد، به گونه ای که با عنوان قوی ترین ماده توهم زا در جهان نامیده شده است. این ماده از هزاران سال پیش وجود داشته است و از همان زمان به مصرف بومی های آمازون در آمده است.
این ماده توهم زا را خیلی از جانوران و برخی از گیاهان به صورت طبیعی در ترکیب خود دارند، ساختار فرمولی DMT بسیار شبیه به فرمول مولکولی LSD است، البته می توان این گونه بیان کرد که دی ام تی به اندازه مواد توهم زا دیگر مانند LSD شناخته شده نیست. مصرف این ماده به دلیل مقدار تاثیر گذاری میان جوانان روند افزایش را به نمودار خود گرفته است.
یک نظریه در زمینه DMT شرح می دهد که این ماده در بدن هر موجود زنده ای حتی در بدن انسان هم وجود دارد اما در زمان مرگ ترشح خود را در بدن شروع می کند.
یک مطالعه جدید و جالب به رهبری دانشمندان مرکز تازه تاسیس تحقیقات روانگردان کالج سلطنتی لندن روشن میکند که چگونه یکی از قدرتمندترین مواد روانگردان جهان فعالیت مغز را تغییر میدهد و به سرعت امواج مغز فرد را به حالتی تغییر میدهد که حالت دیدن رویا را شبیهسازی میکند.
"دیمتیلتریپتامین" یا DMT یک روانگردان بسیار مؤثر و در عین حال بسیار کوتاه اثر است. هنگامی که این ماده استعمال دخانی یا تزریق میشود اثرات چشمگیر آن میتواند شخص را در عرض چند ثانیه تحت تاثیر قرار دهد. این ماده به سرعت در بدن متابولیزه میشود و در حدود نیم ساعت فرد به حالت عادی باز میگردد.
آنالوگ ساختاری دیامتی با سروتونین و ملاتونین مشابه است. آنالوگ عملکردی آن مشابه با روانگردانهای دیگر از خانوادهٔ تریپتامین مانند ایسیاُ-دیامتی، امئیاو-دیامتی، -اِچاُ-دیامتی، سیلوسایبین و سیلوسین میباشد.
-امئیاو-دیامتی ترکیبی روانگردان و بسیار قویتر از خانوادهٔ تریپتامین میباشد که از دانههای گیاه یوپو جوپو بهدست میآید. از آنجا که این ترکیب شکل و رنگی مشابه با دیامتی دارد، از آن در بازار سیاه اشتباهاً به عنوان دیامتی یاد میکنند. این ترکیب حداقل ۵ برابر قویتر از دیامتی معمولی است و مصرفکنندگان از سفرهای روانگردان بسیار سنگین مشابه با تجربه نزدیک به مرگ خبر دادهاند.
ماده DMT جزء اصلی روانگردان "آیاهوئاسکا"(ayahuasca) است که یک داروی روانگردان سنتی اهالی بومی جنگلهای آمازون است، با این حال برای فعال کردن DMT به صورت خوراکی و ماندگاری چند ساعته آن باید با ترکیباتی که به عنوان مهار کنندههای مونوآمین اکسیداز شناخته میشوند، ترکیب شود.
این ماده همچون سایر مواد توهم زا به چندین نام متنوع شناخته می شود. در بعضی از کشور هایی که مصرف کنندگان این ماده زیاد می باشند، برای مثال در آمریکا، فرانسه و آلمان به نام دیمیتری شهرت یافته است که این لقب از نام شیمایی این ماده و همان دی متیل تریپتامین الهام برداری شده است.
از آنجا که بعضی ها فکر می کنند که این ماده ترشح خود را پس از مرگ در بدن شروع می کنند به آن نام مولکول روح را نسبت داده اند.
تحقیقات جدید کالج سلطنتی لندن بر تاثیر کوتاه مدت DMT و چگونگی تغییر فعالیت مغز یک شخص متمرکز شده است، نوار مغزی به عنوان بهترین روش تصویربرداری برای مطالعه انتخاب شد، زیرا دقیقترین روش برای گرفتن اثرات زمانی DMT بر فعالیت مغز طی یک دوره بسیار کوتاه است.
به سیزده داوطلب در حالی که دارای کلاه EEG برای ضبط فعالیت امواج مغزی بودند، DMT تزریق شد.
"کریستوفر تیمرمن" نویسنده اصلی این تحقیق میگوید: فعالیت مغز مشاهده شده در این مطالعه تقریبا بر خلاف آنچه که بود در روانگردانهای دیگر شناخته شده است. تغییرات در فعالیتهای مغزی داوطلبان کمی متفاوت از آنچه که در سایر روانگردانها مانند psilocybin یا LSD میبینیم بود. در مواد دیگر ما فقط شاهد کاهش میزان امواج مغزی هستیم، در حالی که از امواج مغزی تغییر یافته و گزارشهای داوطلبان مشخص است که این افراد کاملاً در تجربه خود غوطهور شدهاند و به نظر میرسد که به حالتی مثل دیدن رویا در خواب، فقط به مراتب واضحتر و واقعیتر رفتهاند و در حالتی شبیه به خواب و بیداری فرو میروند.
وی افزود: میتوان گفت داوطلبان در حال خواب دیدن اما با چشمان باز هستند.
الگوی کلی مشاهده شده در این مطالعه، فروپاشی فعالیت مغزی آلفا و بتا در اولین دقیقه از تجربه دارو بود. این امواج مغزی معمولاً با حالتهای بیداری ارتباط دارند، اما افت آنها منجر به تغییر در وضعیت هوشیاری مانند آنچه که در بیهوشی عمومی مشاهده میشود، نمیشود.
در عوض محققان شاهد افزایش سریع فعالیت موج مغز دلتا و تتا بودند، این نوسانات دلتا، تتا اغلب با انتقال از طریق مراحل مختلف خواب از جمله دیدن رویا مرتبط است، اما ریتمیک بودن این نوسانات در تجربه DMT مطمئناً منحصر به فرد است.
"رابین کارهارت-هریس" رئیس مرکز تحقیقات روانگردان توضیح میدهد: DMT یک روانگردان خاص و جالب است، به نظر میرسد میزان زنده بودن و عمق غوطه وری در اثر استعمال مقادیر زیاد از این ماده در مقیاس روانگردانهای قویتر مانند قارچ سمی گزارش شده است. برقراری ارتباط برای افرادی که DMT مصرف میکنند دشوار است و در حالت خواب و بیداری هستند.
جالب است که یکی از مشاهدات کلی که در این مطالعه مشاهده میشود و با تحقیقات روی روانگردانهای دیگر در تحقیقات قبلی مطابق است، افزایش قابلتوجه در تنوع سیگنال است. این شرایط اساساً به عنوان معیاری برای فعالیت عصبی عمل میکند و هرچه مغز در شرایط پیچیدهتر یا آشفتهتری باشد، پویایی فعالیت مغز، تنوع سیگنال را بالاتر میبرد.
پیش از این مستند شده بود که افزایش نوسانات موج آلفا و تنوع سیگنال محدود میتواند با شرایطی مانند افسردگی مرتبط باشد. بنابراین یکی از فرضیات مطرح شده در این تحقیق جدید این است که توضیح پتانسیل ضدافسردگی برخی روانگردانها ممکن است همین باشد که این ترکیبات به طور چشمگیری الگوهای کلی فعالیت مغز را مختل میکنند.
ظاهر ماده دی ام تی بیشتر به دانه های برف شبیه است، این دانه ها هر مقدار که چون دانه های برف رنگ سفید تری داشته باشند یعنی ماده قوی تر هستند و درصد خالص بودن آن نیز بیشتر می باشد. نوع خالص این ماده به دشواری پیدا می شود زیرا به دست آوردن و تهیه آن سختی هایی دارد ، اکثر مواردی که در خیابان ها جا به جا می شوند شبیه به بلور ها یا پودر های زرد رنگ هستند.
روش های مصرف DMT
استعمال و مصرف این ماده به روش های متنوعی همچون: تزریق، کشیدن و خوردن چای آیاهوآسکا دیده می شود.
- تزریق DMT :
در روش تزریق فرد مصرف کننده به سرعت زیادی از این ماده تاثیر دریافت می کند و نزدیک به ۵ تا ۸ دقیقه دچار توهم شدید می شود، بعد از گذشت زمانی نامشخص شدت توهم فرد کاهش پیدا می کند و در این حالت باید تلاش کند تا واقعیت را دریابد.
- کشیدن DMT:
در روش کشیدن یا همان دود کردن وابسته به مقدار مورد مصرف قرار گرفته، تاثیر این ماده متغیر می باشد، با یک واحد مصرف فرد نزدیک به ۵ دقیقه با توهم شدیدی درگیر میشود، با مقدار مصرف بیشتر فرد به توهم نمایشی، شنیداری و حسی دچار می شود و با افزایش یافتن بیشتر دُز مصرف حتی حس ترس و اضطراب شدید هم به سراغ مصرف کنندگان می رود. با اینکه توهم های ناشی از DMT نزدیک به ۱۰ دقیقه بیشتر دوام نمی آورند اما به گونه ای است که مصرف کننده، این بازه زمانی را حدود به یک سال حس می کند.
- نوشیدن DMT :
اگر مصرف DMT به روش نوشیدن چای آیاهوآسکا صورت گیرد، چندی زمان تلف می شود تا دی ام تی اثر های ناشی از خود را نشان دهد، اما در مقابل آن تاثیرات آن در بازه ی زمانی طولانی تر پا برجا می ماند.
(تاثیرات مصرف DMT)
تاثیرات پدید آمده از استعمال دی ام تی به دو مورد طبقه بندی می شود:
-تاثیرات کوتاه مدت DMT :
از ماده دی ام تی در حالت تاثیر گیری کوتاه مدت به عنوان یک جایگزین برای LSD مصرف می کنند، چرا که فرد همان حالت ها را تجربه می کند، با این تفاوت که تاثیرات آن متعلق به بازه زمانی کوتاه تری می باشد، در این شرایط دی ام تی بین ۳۰ الی ۴۰ دقیقه تاثیر دارد اما مصرف ماده ال اس دی تا چند ساعت دوام می آورد و فرد را به تاثیرات خود دچار می کند، نکته حائز اهمیت دیگر این می باشد که دی ام تی با سرعت بیشتری بر فرد مصرف کننده اثر می گذارد.
- حالت ها و تاثیرات کوتاه در مصرف دی ام تی :
- گشاد شدن مردمک چشم
- افزایش ضربان قلب
- افزایش فشار خون
- توهم نمایشی و شنیداری
- در مواردی حالت تجربه خارج شدن از جسم
- سرگیجه
- اختلال و نامنظمی در دریافتن زمان و مکان
- احساس لذت زیاد
- دیدن پرتو های نوری درخشان و شدید
- به وجود آمدن مشکل در زمینه برقراری هماهنگی بدن
- حالت تهوع و استفراغ در استعمال خوراکی
- دچار شدن به حالت اکتشاف و شهود، شرایطی چون تصور خود در کنار بیگانه ها یا ماورایی ها به فرد دست می دهد، در مواردی هم مصرف کننده خود را در کنار روحانی ها و افراد مقدس می بیند یا به توهم های عرفانی درگیر میشود.
تاثیرات بلند مدت مصرف دی ام تی:
در زمینه درگیر شدن مصرف کننده به تاثیرات بلند مدت دی ام تی، حائز اهمیت ترین تاثیر پیامد های روحی و روانی این ماده است، امکان دارد روان پریشی و رخ دادن فلش بکهای متوالی در این افراد حتی بدون علت به خصوصی رخ دهد.
روان پریشی یکی از عوارض اعتیاد و مصرف زیاد مواد توهم زای کلاسیک مانند دیام تی می باشد، شایع ترین نشانه های این حالت عبارتند از:
- اختلال های رفتاری
- درگیری و نامنظم شدن افکار فرد
- پارانویایی شدن رفتار و افکار
- مشکل در بینایی
- اشکال ثابت در درک
و حتی بروز نشانه های شناخته شده ای که در رخ دادن مشکل های مغزی مانند سکته یا تومور مغزی تاثیر گذار است.
فرد دچار کشف و شهود میشود و معمولا تصور میکند که با بیگانگان یا فضاییها، افراد روحانی و مقدس را دیده یا درگیر تصورات و توهمات عرفانی میشود.
مدت زمان ماندگاری دی ام تی در بدن،
هر ماده توهم زایی روند اختصاصی خود را دارد و با انجام آزمایش های متنوع می توان از مصرف یا عدم استعمال آن ها اطمینان حاصل کرد. دی ام تی روند پر سرعتی دارد، اما باز هم انجام آزمایش های مختلف مصرف آن را نشان می دهد.
در آزمایش ادرار مشخص می شود که در طی ۲۴ ساعت طی شده فرد از ماده استفاده کرده است یا خیر، زیرا در این روش ماده توهم زا به وسیله کلیه ها به خارج بروز پیدا می کنند. در آزمایش دهانی یا بزاق حضور دی ام تی را ۱ الی ۵ روز پس از مصرف می توان تشخیص داد. در آزمایش مو، حتی اگر فردی تنها یک مرتبه این ماده را مصرف کرده باشد تا ۹۰ روز پس از استعمال متوجه این اتفاق می شوند، از آن جا که دی ام تی با سرعت و روند زیادی از بدن خارج میشود به نظر میرسد که نتوان مصرف آن را با آزمایش خون متوجه شد.
گردآوری شده توسط: مسافر فرید
- تعداد بازدید از این مطلب :
1218