نهال سلامتی را در وجود خود بکاریم

جلسه سیزدهم از دوره دوازدهم از کارگاه‌های آموزشی، خصوصی، کنگره‌۶۰ نمایندگی قیدار، با دستور جلسه "هفته درخت‌کاری" با استادی مسافر محمد و نگهبانی مسافر یداله و دبیری مسافر محمد در روز یکشنبه مورخه ۱۴۰۱/۱۲/۱۴ و در ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر. از نگهبان محترم آقا یدالله تشکر می‌کنم که مسئولیت و اداره جلسه را به من واگذار کردند تا خدمت کنم. از لژیون مرزبانی و ایجنت محترم آقا مسعود تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم.
اما در مورد دستور جلسه این هفته، درختکاری، جناب آقای مهندس در کنگره شصت این هفته را به درختکاری اختصاص داده‌اند و فرمودند از بیست اسفند در تمام شعبه‌هایی که آب و هوای منطقه اجازه دهد این امر اجرا خواهد شد و در مناطق سردسیر هم تا پایان فروردین اجرا خواهد شد. در شعبه ما ایجنت محترم هماهنگی‌های لازم را انجام داده‌اند تا بعد از عید نوروز در مکانی که مشخص خواهد شد ما هم سهمی از درختکاری در دامن طبیعت داشته باشیم. جناب آقای مهندس در وادی دوازدهم در مورد درختکاری توضیح می‌دهند.
در آخر امر، امر اول اجرا می‌شود. در این وادی هم مثال همه وادی ها برای پیام می‌دهد. در این وادی می‌گوید برای اینکه شما به مقصد برسید اول باید بستر آن را فراهم کنید، باید بذرش را بکاریم، باید از آن مراقبت کنیم تا اینکه بذر کاشته شده به نتیجه برسد. یعنی خشک نشود، افت نزند، شکسته نشود و در نهایت به بار بنشیند. پس باید فرایند زمان طی شود، هدف اگر کاشت گندم باشد، هشت ماه زمان نیاز دارد، اگر هدف درمان اعتیاد باشد، با آموزش‌های کنگره، نظارت و راهنمایی اساتید در مدت زمان ده الی یازده ماه اتفاق خواهد افتاد. همان طور که کاشت یک نهال آسیب پذیر مراقبت و نگهداری می‌خواهد تا از آسیب پذیری آن کم و تبدیل به یک درخت تنومند شود و از سایه و میوه آن دیگران نیز بهره ببرند.

همان طور که جناب آقای مهندس همه چیز را از طبیعت الگو گرفته‌اند. درمان اعتیاد هم مثل خیلی چیز‌ها در طبیعت نیاز به فرایند زمان دارد.فرد مصرف‌کننده یا بهتر است بگویم من زمانی که با حال خراب وارد کنگره شدم، خیال می‌کردم در مدت زمان سه ماه به درمان خواهم رسید. ولی بعد از اینکه وارد کنگره شدم با توجه به آموزش کنگره دریافتم که درمان در مدت ده الی یازده ماه اتفاق می‌افتد و امروز خدای خود را شاکرم که در کنگره خدمتگذارم.

در اجرای وادی دوازدهم به ما می‌گوید، هر مسافری که به سفر دوم می‌رسد باید سالانه حداقل یک درخت بکارد و آن را آبیاری کند، نگهداری کند، این‌گونه نباشد که یک نهال یا درخت را بکاریم، بعد آن رها کنیم. باید به این نهال رسیدگی کند و روند رشد آن را ببیند یا اینکه بهتر است بگوئیم روند رشد این نهال را با نهال سلامتی که در وجود خود کاشته است مقایسه کند.
محل کاشت نهال مهم نیست ولی چیزی که امروز از ارزش بالایی برخوردار است، کاشت حداقل یک نهال است. کاشت درخت در روز درختکاری یکی دیگر از آموزش‌های مهم کنگره است. من در دنیایی زندگی می‌کنم که شاید چیزهایی را از این دنیا ندانم ولی در این حد آگاهی دارم که زمین، طبیعت یا درختان یکی از زیباترین‌های خلقت هستند و ما می‌توانیم در طول زندگی خود از آن بهره لازم را ببریم.
اما همان‌طور که در قرآن هم اشاره شده است، که انسان همه در خسارت و زیان است. انسان دائما در حال خسارت زدن است و باید در مسیر آگاهی و دانایی قرار بگیرد. امیدوارم همه ما عامل حرف‌های خود باشیم.
از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید از همگی شما متشکرم.

ضبط صدا و تایپ: مسافر ابوذر، رهجوی لژیون چهارم

تنظیم و ارسال گزارش: مسافر یداله، مرزبان خبری