بهترین برداشت از مسیر

جلسه دوازدهم از دور سوم کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60، ویژه مسافران با استادی کمک راهنما مجتبی و نگهبانی مسافر سجاد و دبیری مسافر علی با دستور جلسه "وادی هفتم و تاثیر آن روی من" در ساعت 17:00 روز سه شنبه 29 شهریور ماه 1401 آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

خیلی خوشحالم و خداوند را شاکرم که یک بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم و این فرصت به من داده شد که خدمت کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم و همچنین از جناب مهندس و خانواده گرامی ایشان بخاطر فراهم‌کردن این بستر تشکر می‌کنم.

هدف اصلی این وادی پیدا کردن راه است، به عبارتی وادی‌های ۱ تا ۶ به منظور تفکر و همچنین حرکت کردن است، اما برای حرکت کردن باید دانست که از کدام را باید رفت، و راه درست کدام است. گم کردن راه در بیرون از کنگره به انسان‌ها آسیب‌های زیادی وارد کرده، و خیلی از افراد به دلیل گم کردن راه سال‌ها در گمراهی بودند، مثل افرادی که درگیر اعتیاد هستند، یا حتی کسانی که در زمینه درمان اعتیاد فعال هستند، مثل کلینیک‌ها، هیچ کدام از این‌ها آدم های بدی نیستند، فقط راه را پیدا نکردند و نمی‌دانند باید چه کار کنند، مصرف کنندگان هم همینطور، چون هنوز راه درمان اعتیاد را پیدا نکردند در نتیجه با آنها همراه شدند و در این راه قدم گذاشتند. اما در حال حاضر راه پیدا شده و می‌توان در کنگره ۶۰ به درمان رسید. یافتن راه یک بخش قضیه است، و چیزی که ما فکر می‌کنیم بخش دیگر.

ما از کجا بدانیم راهی که ما در آن قدم می‌گذاریم راه درستی است و مثل بقیه راه ها نیست، از کجا بدانیم که وقتی به آخر سفر رسیدیم حالمان خوب می‌شود، یا از کجا باید بدانیم که این راه درست است. کنگره به ما آموخت که وقتی می‌خواهیم راهی را برویم قبل از انجام کار از نتیجه آن مطلع شویم، یعنی بهتر است به الگوها نگاه کنیم و ببینیم چه کسانی این مسیر را طی کردند، و باید دید با چه وضعیتی به چه نتیجه‌ای رسیده‌اند. این فقط برای کنگره ۶۰ نیست، در بیرون از کنگره هم به همین صورت است. به نظر من بهترین راه این است که وقتی وارد کنگره می شویم، به جای پرسیدن سوالات متداول به الگوها نگاه کنیم و تسلیم محض کنگره باشیم، اگر این کار را انجام بدهیم راه برای ما خیلی ساده تر می شود. تا اینجا بخشی از قضیه است، یعنی ما راه پیدا کردیم و متوجه شدیم که این راه درست است، اما حداقل ۱۰ الی ١١ ماه باید این مسیر را طی کنیم و بستگی به ما دارد که در این مدت چقدر انرژی بگذاریم، و چقدر هزینه کنیم، برداشت ما خیلی مهم است. آیا تمام کسانی که روی این صندلی‌ها نشسته‌اند، و بعد از ۱۰ الی ۱۱ ماه به رهایی می‌رسند همه در یک سطح تعادل قرار دارند؟ باید بگویم اصلاً این طور نیست، کسی که به رهایی می رسد و بعد از روز رهایی در کنگره حضور ندارد، با کسی که در اینجا خدمتگزار می‌شود باهم قابل مقایسه نیستند. مسیر و منابع آموزشی یکی هستند، ولی برداشت‌ها باهم تفاوت دارند. برداشت‌هایی که در سفر دوم داریم بستگی به بذری دارد که ما امروز می‌کاریم.

خدمتگزاران جلسه:

لژیون مسافران:

آماده سازی سالن و شماره گذاری صندلی جهت آزمون کمک راهنمایی سال 1401:

مرزبان خبری: مسافر محمد

عکاس: مسافر محمد(لژیون یکم)

تنظیم و ارسال مطالب: مسافر سجاد(لژیون دوم)

مسافران نمایندگی ملایر