English Version
English

بار نفس خودمان را به دوش کشیم

بار نفس خودمان را به دوش کشیم

هشتمین جلسه از سری نهم کارگاه های عمومی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر حسین و نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر محسن و حضور فرماندار محترم شهرستان اردستان با دستور جلسه " وادی چهارم و تاثیر آن روی من " شنبه ۴ تیر ماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.


خلاصه سخنان استاد:
ابتدا از نگهبان جلسه تشکر می کنم که این فرصت را به بنده دادند تا خدمت کنم. از جناب مهندس بابت مهیا نمودن این بستر آموزشی تشکر می‌کنم. خدا را شکر جناب مهندس کاری کرده‌اند که ما در تمام جلساتی که شرکت می‌کنیم، حرف برای گفتن داریم و سرمان بالا است و چیزی را از کسی نمی خواهیم. نه طلب پولی داریم و نه چیز دیگه ای را از دیگران می‌خواهیم. ما روی پای خودمان ایستاده‌ایم و هر کاری داریم، خودمان انجام می‌دهیم.


فرماندار سابق اردستان کاملا در کنار ما بودند و به پیش‌برد اهداف ما خیلی کمک کردند. ما سیاسی نیستیم، اعتقادات مذهبی برای‌مان محترم است. افرادی که دعوت می کنیم، برای تقدیر و تشکر از آنهاست و این مطلب برای کنگره اهمیت زیادی دارد که افرادی که در پیش‌برد اهداف کنگره کمک می کنند، مورد تقدیر و تشکر قرار گیرند. ما باید کنگره را معرفی کنیم و مانع خدشه دار شدن نام کنگره توسط افرادی که مخالف کنگره هستند، شویم. امروز فرماندار جدید اردستان را دعوت کرده‌ایم. اگر این افراد و مقامات را دعوت می‌کنیم دلیلش این است که بتوانیم کارمان را به راحتی انجام دهیم. بیایند و با شیوه کار ما آشنا شوند. ما هیچ‌گونه درخواست شخصی و مالی از آن‌ها نداریم و تمامی این کارها به خاطر کنگره انجام می شود.


دستور جلسه امروز وادی چهارم است. "در مسایل حیاتی به خداوند سپردن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن". این دستور جلسه خیلی پر اهمیت و بسیار راه‌گشا است. یک‌سری مسئولیت ها وجود دارند که خداوند به انسان داده و حتماً باید خود انسان آن‌ها را انجام دهد. یکی از آن‌ها مسئولیت درمان اعتیاد است. یعنی ضد ارزش‌هایی مانند اعتیاد، دروغ، غیبت، پنهان کاری و به طور کلی نقض فرمان‌ها باید توسط خود فرد برطرف شوند و فرد دیگری نمی تواند به جای ما انجامش دهد و مسئولیت آن به عهده خود انسان است. خداوند این مسئولیت را به عهده انسان گذاشته است ولی بعضی ها می‌خواهند زرنگی کنند و همان مسئولیت رو به خدا بسپارند. مانند این‌که یک نفر برای کار کردن می رود ولی همان کاری که صاحب کار به او واگذار می‌کند را مجدداً به صاحب کار واگذار می‌کند.


جا به جا شدن مسئولیت ها باعث تباهی و کفر می شود. در بیماری اعتیاد، باید خودمان حرکت کنیم. باید گوش به فرمان راهنما باشیم و در صراط مستقیم قدم برداریم. در این صورت خداوند به ما کمک می کند. اگر این کارها را انجام ندهیم و از خداوند کمک بخواهیم که نمی‌شود و آخر دست به کفر می انجامد. از خداوند شاکی هم می‌شویم که چرا به من کمک نکرد. مشکلات ما خیلی هایش از جایی شروع می‌شود که می‌خواهیم بار نفس خودمان را به دوش دیگران بیاندازیم. باید سعی و تلاش کنیم که مسئولیت و بار نفس خودمان را خودمان قبول کنیم و به دوش کشیم تا به موفقیت دست پیدا کنیم.

عکس: همسفر محمد لژیون چهارم
تایپ: مسافر محسن لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر کمال لژیون دوم 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .