دومین جلسه از سری پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی اردستان با استادی مسافر علی و نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر محسن با دستور جلسه «آداب معاشرت، ادب و بی‌ادبی، تعادل و بی‌تعادلی» دوشنبه ۲۳ خردادماه ۱۴۰۱ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر که یک‌بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا خدمت کنم. از بنیان کنگره و خانواده محترمشان سپاسگزارم و از راهنمای خوبم آقای ایوبی که بدون هیچ چشم‌داشتی به آموزش من همت گمارد و این آموزش‌ها را توانستم در زندگی کاربردی کنم والان در این جایگاه خدمت کنم، تقدیر و تشکر می‌کنم. آداب معاشرت یکسری رسم و رسومات جامعه است که همگی با آن سروکار داریم. اصطلاحاً یکسری قوانین نانوشته‌ای که ما باید آن‌ها را به اجرا درآوریم تا راحت‌تر زندگی کنیم.
هر موضوعی در جامعه آداب و رسم و رسوم خاص خودش را دارا است. به‌عنوان‌مثال در رانندگی به حریم دیگران تجاوز نکنیم. در محل عبور عابر پیاده توقف نکنیم. به‌صورت دوبل پارک نکنیم و در محل بیمارستان بوق نزنیم. موقع غذا خوردن تند غذا نخوریم. غذا را به دهان نزدیک کنیم نه اینکه باخم شدن دهان را به غذا نزدیک‌تر کنیم. قاشق و چنگال را به بشقاب نزنیم و سروصدا ایجاد نکنیم.
در مواقعی که مهمان‌داریم، قبل از مهمان سر سفره بنشینیم و بعد از مهمان دست از غذا خوردن برداریم تا مهمان احساس راحتی کند. مهمان را تا درب خروج همراهی کنیم. موقع خداحافظی زیاد در راهرو و جلوی درب منزل معطل نکنیم. موقع بالا رفتن از پله‌ها ابتدا خانم‌ها از پله‌ها بالا می‌روند و وقت پایین آمدن آقایان جلوتر هستند تا چنانچه اتفاقی افتاد و خانم‌ها خدای‌ناکرده سر بخورند آقایان مانع سقوط آن‌ها شوند.
در کنگره ما باید یکسری آداب را رعایت کنیم که مخصوص خود کنگره است. تازه‌واردی که وارد کنگره می‌شود با یک تازه‌وارد دیگر نباید رفت‌وآمد داشته باشد؛ زیرا این دو نفر باهم، هم حس می‌شوند و یک ساختار جدید شکل می‌گیرد. یک ساختار منفی که منجر به دوری از کنگره می‌شود و آرام‌آرام مشاهده می‌کنیم که تازه‌وارد رفته و دوباره مواد مصرف می‌کند. در کنگره نباید پول به هم قرض دهیم. چون شخصی که پول گرفته نمی‌تواند پول را پس بدهد، لذا قید آمدن به کنگره را می‌زند.
رعایت این آداب چه در کنگره و چه در زندگی و جامعه باعث تعادل می‌گردد که در زندگی بسیار مهم و حائز اهمیت است. من وقتی مواد مصرف می‌کردم در انزوا و تاریکی بودم و همیشه حس طلبکارانه‌ای نسبت به خانواده و اقوام داشتم و به همین دلیل گوشه‌گیر و افسرده شده بودم. وقتی وارد کنگره شدم و آداب معاشرت را یاد گرفتم و آن‌ها را در زندگی کاربردی کردم به تعادل رسیدم. از اینکه به سخنان من گوش فرا دادید ممنونم.
عکس: همسفر محمد لژیون چهارم
تایپ: مسافر محسن لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر کمال لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
536