جا نزن

خدا را شاکر هستم که کنگره۶۰ را سر راه من قرار داد تا بتوانم راه درست زندگی‌ کردن و تفکر را بیاموزم، با مشکلات خود و مسافرم مقابله کنم و آن‌ها را حل کنم. جا نزن! کلمه‌ای که من با خودم بعد از هر دفعه که گریه‌ و‌ زاری می‌کردم، وقتی داشتم اشک‌هایم را پاک می‌کردم می‌گفتم. بعد از هر بار ناامید شدن و خط‌‌خطی کردن نوشته‌هایم کلمه امیدبخشی که می‌گفتم: «جا نزن» بود. کلمه‌ای که به من می‌گفت: هدفت سخت است؛ ولی تو سرسخت‌تر و قوی‌تر هستی؛ حتی اگر زمین خوردی و زانوهایت زخمی شدند، نمی‌خواهم روی زمین بمانی. بالأخره یک‌جا باید بلند شوی، چه‌ بهتر که الآن بلند شوی، نه وقتی‌که کار از کار گذشته است. الآن که خسته هستی ادامه بده، نه وقتی‌که خستگی از تنت بیرون رفت. آن‌موقع دیگر ارزش ندارد، همه به تو رسیده‌اند. یاد گرفتم هر اتفاقی در زندگی را با آغوش باز بپذیرم؛ چون با اتفاقات زندگی بزرگ شدم. همیشه هر راهی که رفتم، فقط برای به‌دست آوردن آرامش بود و شاید هنوز خیلی راه است که باید برای به‌دست آوردن آن بروم؛ ولی زندگی این را به من آموخت که در این مسیر اگر هر اتفاقی برایم افتاد چه خوب و چه بد پا پس نکشم و قوی‌تر از قبل به راه خود ادامه دهم و من با این تفکر خوشبخت‌ هستم.

به خودت بفهمان که تو قوی می‌شوی، از همان‌جا که ضعیف شدی. رشد می‌کنی، از همان‌جایی که زخم خوردی. به خودت حالی کن که هر چیزی در جهان ممکن است مشابهی داشته باشد؛ اما از تو فقط یکی در جهان است، خودت را دوست داشته باش، با ساده‌ترین اتفاقات و رفتارها نرنج و برای رشد تعالی اخلاق، باور و هویت خودت جنگ کن. قدرت و شجاعت همیشه با مدال‌ها و پیروزی‌هایی که به‌دست می‌آید سنجیده نمی‌شود؛ بلکه با مبارزاتی که برای چیره‌ شدن انجام می‌شوند ارزیابی می‌شوند. قوی‌ترین مردم کسانی نیستند که همیشه برنده می‌شوند؛ بلکه افرادی هستند که موقع از دست‌ دادن تسلیم نمی‌شوند. ما وقتی حداقل انتظار را از خودمان داشته باشیم، زندگی ما را به چالش دعوت می‌کند تا میزان شجاعت و تمایلی که برای ایجاد تغییرات داریم را آزمایش کنیم. در این لحظه نمی‌توانیم‌ تظاهر کنیم که اتفاقی رخ نداده است یا این‌که بگوییم هنوز اتفاقی نیفتاده است. چالش منتظرمان نخواهد ماند و زندگی به عقب نگاه نمی‌کند؛ باید خوشحال باشیم و به شکست‌های امروز فکر نکنیم؛ بلکه به موفقیت‌هایی که ممکن است فردا رخ دهد بیندیشیم.

ما برای خودمان یک کار سخت و دشوار تعریف کرده‌ایم؛ اما اگر پشتکار داشته‌ باشیم، موفق خواهیم شد؛ پس غلبه بر موانع شادی را پیدا می‌کنیم؛ اگر در زندگی با یک چالش جدید مواجه هستید یا از شما خواسته شده است کاری انجام دهید که قبلاً انجام نداده‌اید نترسید و آن‌ کار را متوقف نکنید. شما توانایی زیادتری از آنچه تصورش را می‌کنید دارید، هرگز این توانایی را نخواهید دید، مگر این‌که تقاضای بیش‌تری برای خودتان ایجاد کنید. زندگی به من آموخت که اگر نمی‌توانی به کسی امید دهی او را ناامید نکن؛ اگر شنونده خوبی هستی، رازدار خوبی هم باش؛ اگر نمی‌توانی زخمی را مرهمی باشی، نمک هم نپاش. یک کلام انسان باش. در این مسیر از خدای خود این‌گونه خواستم: خدایا! تو که خالق آرزوهای پاک و دل‌های پر از امیدی، سبز کن جوانه‌های نازک آرزوهایم را در زمین جانم. گرمای مهرت را بر دلم ببار تا راه بلد جاده رؤیاهایم باشد. به من بیاموز که سختی‌ها نه پایان راه، بلکه پلی به‌سوی موفقیت و شکوفایی‌ هستند. خدایا! اجازه بده روزی برسد با لبخندی پر از آرامش بگویم دیدی؟ وقتی دل به تو سپردم همه‌‌چیز ممکن شد؛ اگر تو بخواهی، هیچ رؤیایی دست نیافتنی نیست. من ایمان دارم که تو بهترین‌ها را برای من در نظر گرفته‌ای‌‌‌‌. به امید این‌که به آرزوهایمان، موفقیت و پیشرفت در زندگی و کارها برسیم.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر ربابه رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم)
ویرایش: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون هفتم) دبیر اول سایت
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شهرری