تزکیه و پالایش درون

دهمین جلسه از دوره سی ام کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی لوئی‌پاستور با استادی پهلوان مسافر اسحاق، نگهبانی مسافر سامان و دبیری مسافر حسام با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن بروی من» در روز چهارشنبه یکم مرداد ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از بنیان‌گذار کنگره ۶۰ تشکر می‌کنم و از خداوند سپاسگزارم که این جایگاه را نصیب من کرد.
امروز، ظهر بود که راهنمای عزیزم، آقا فرشید، فرمودند که امروز استاد جلسه باشم. من هم گفتم: چشم.
وقتی در این جایگاه می‌نشینی، واقعاً متوجه می‌شوی که چقدر سخت است. تا زمانی که خودت در این موقعیت قرار نگیری، بسیاری از مسائل را درک نمی‌کنی. اگر کم و کاستی در صحبت‌هایم بود، به بزرگواری خودتان ببخشید.
در مورد دستور جلسه‌ی وادی پنجم، قطعاً شما عزیزان از بنده آگاه‌تر هستید، اما در حد ظرفیت و دانسته‌هایم مطالبی را عرض می‌کنم.
در وادی پنجم آمده است: «در جهان ما، تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.» ما می‌دانیم که برای تبدیل شدن از یک انسان بی‌تعادل و کاملاً به‌هم‌ریخته، به انسانی با تعادل، باید در کنگره حضور داشته باشیم و سی‌دی بنویسیم.
من در ابتدا سی‌دی نمی‌نوشتم و امیدوارم هیچ‌کدام از شما مثل من نباشید. وقتی به گذشته‌ام فکر می‌کنم، اشک در چشمانم جمع می‌شود. برای رسیدن به تعادل فقط یک راه وجود دارد، و آن هم تزکیه و پالایش درون است؛ یعنی دوری از ضد ارزش‌ها که کار بسیار دشواری است، و حرکت به سمت ارزش‌ها برای خروج از اضطراب، نگرانی، پریشانی و ناامیدی. رسیدن به این مرحله حداقل ۵ تا ۶ سال زمان می‌برد. معمولاً راهنمایان، پس از گذشت چند سال و پیمودن این مسیر، به تعادل می‌رسند و راهنما می‌شوند.
در این چند سال، افراد زیادی را دیدم که دچار لغزش شدند یا وضعیت جسمی مناسبی نداشتند. خود من اگر چند جلسه نمی‌آمدم، دوستان لطف می‌کردند و تماس می‌گرفتند، و همین باعث می‌شد که دوباره در جلسات حاضر شوم. این برایم بسیار ارزشمند است، چون در اینجا تبدیل به یک خانواده شده‌ایم.
شاید بیرون از این فضا، کاری با هم نداشته باشیم، اما وقتی در پارک یا جلسات همدیگر را می‌بینیم، انرژی می‌گیریم.
دو هفته کنگره نیامدم و حالم خیلی خراب بود. اما وقتی دوستانم و راهنمای عزیزم، آقا فرشید را دیدم، تمام مریضی‌ام را فراموش کردم. این برایم بسیار ارزشمند است.
نباید فراموش کنم که چه کسی بوده‌ام. باید از ضد ارزش‌ها، مانند دروغ، غیبت، دزدی، رشوه، پیمان‌شکنی و تجسس در امور دیگران، دوری کنیم. وقتی به وادی پنجم می‌رسیم، رعایت این موارد بسیار اهمیت دارد. در مسیر زندگی، وقتی بر سر دوراهی قرار می‌گیریم، باید نفع را در نظر بگیریم البته نه فقط نفع مادی، بلکه نفع معنوی را هم. باید راه مثبت را انتخاب کنیم.

در وادی‌های اول تا چهارم، تفکر کردن را می‌آموزیم و این بخش بسیار مهمی از مسیر است. من از طبیعت بسیار آموختم، چون در کنگره ۶۰ طی این سه سال، مهر و محبت را یاد گرفتم؛ جایی که زور و خشونت در آن جایی ندارد.
ما در اینجا با جان و دل مقاومت کرده‌ایم و ایستادگی نشان داده‌ایم، و همچنان در حال آموختن هستیم.
در وادی پنجم، توکل، رضا و تسلیم نیز وجود دارد. من سعی می‌کنم همیشه در مسیر تسلیم باشم.
در پایان، به احترام شما عزیزان، صحبت‌هایم را به پایان می‌برم.
به افتخار خودتان تشویق بفرمایید.

ضبط و تایپ:  مسافر روح الله
عکس: مسافر علی
ویرایش و ارسال: مسافر حسام (گروه سایت نمایندگی لویی‌پاستور)