اکثراً می‌گویند تعطیلات کنگره فرصتی برای استراحت و تجدید قوا می‌باشد، اما من در تعطیلات همیشه دلتنگ و بی‌قرار کنگره می‌شدم و لحظه‌شماری می‌کردم کنگره باز شود. این اولین تعطیلاتی است که می‌خواهم برنامه‌ریزی و مدیریت درستی برای این تعطیلات داشته باشم و برای دخترم بیشتر وقت بگذارم. انشاالله بتوانم به خوبی آن را پشت‌سر بگذارم. دوست دارم ببینم چقدر از آموزش‌ها را می‌توانم جامه عمل بپوشانم، علاوه بر محک زدن خودم در تعطیلات فکر می‌کنم بیشتر قدر کنگره و راهنمای عزیزم را بدانم و مصمم‌‌تر و محکم‌تر قدم‌هایم را برمی‌دارم.
شعب کنگره، در ظاهر ساده به نظر می‌رسند. یک سالن بزرگ با صندلی‌های آبی رنگ، اما هزاران معنا و مفهوم در این سالن نهفته است. من با تمام وجودم حضور خداوند را در کنگره احساس می‌کنم. چه مسافران زیادی که بر روی این صندلی‌های به ظاهر ساده به رهایی و آرامش رسیده‌اند و دوباره متولد شده‌اند و خیلی از این رهایی‌ها باوری در ناباوری‌ها بود. یک دنیا حس‌های خوب و آموزش‌های شیرین و ناب در دل این سالن به ظاهر ساده نهفته است هیچ‌کس بیرون از کنگره نمی‌تواند تصور کند که ما در این فضا چه لذتی می‌بریم، نشانه و ردپای این آموزش‌ها و حس‌های دلچسب را از برخورد با محبت و لطیف مرزبانان و پیشکسوت‌ها کاملاً می‌توان فهمید و در آخر از خدا می‌خواهم که همه آنهایی که نیازمند این آموزش‌ها هستند و آنهایی که گرفتار اعتیاد هستند به کنگره راه پیدا کنند و صدقه سر همه آنها برادر عزیزتر از جانم هم به کنگره بیاید و شاهد رهایی او و مسافرم باشم.
نویسنده: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفرخاطره (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر خاطره (لژیون دوم)
عکاس خبری: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر نگار (لژیون سوم)
ارسال: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
330