رسیدن، شیرینی‌ دارد که فقط با حرکت کردن حس می‌شود.

همسفر مریم✍

گاهی فکر می‌کنم تمام پاسخ‌ها در ذهن من نهفته است؛ که اگر فقط به اندازه‌ کافی فکر کنم، راه حل از لابه‌لای افکارم سر برمی‌آورد. اما وادی پنجم به من یادآوری می‌کند که تفکر به تنهایی کافی نیست. گویی ذهن مانند نقشه‌ای است که مسیر را نشان می‌دهد، اما پیمودن راه، به قدم‌هایی واقعی نیاز دارد.  

زندگی بارها ثابت کرده که حتی بهترین ایده‌ها، اگر به عمل تبدیل نشوند، تنها رویاهایی گذرا هستند. گاهی آن‌قدر درگیر تحلیل و ترس از اشتباه می‌شوم که فرصتِ رفتن را از دست می‌دهم. اما وقتی جرأت می‌کنم و قدم برمی‌دارم، تازه می‌فهمم که تفکر و عمل، دو بال پروازند. یکی بدون دیگری ناقص است.  

رسیدن، شیرینی‌ دارد که فقط با حرکت کردن حس می‌شود. مثل کسی که می‌خواهد شنا کردن را از کتاب‌ها بیاموزد، اما تا در آب نرود، طعم واقعی آن را نمی‌چشد. وادی پنجم به من آموخت که دانش بدون تجربه، ناتمام است. گاهی باید اشتباه کرد، زمین خورد، اما پیش رفت. چون در مسیر است که درس‌های واقعی را می‌آموزی.  

حالا دیگر می‌دانم که اگرچه فکر کردن روشن‌گر راه است، اما زندگی در گام‌های عملی جریان دارد. پس باید اندیشید، اما در دام تفکرِ محض نیفتاد. باید رفت، حتی اگر مسیر ناهموار باشد. چون تنها در رفتن است که می‌رسیم و تنها در رسیدن است که تفکر ما معنا پیدا می‌کند.

نویسنده: همسفر مریم رهجو راهنما همسفر زهرا(لژیون پنجم)

رابط خبری: همسفر حمیده رهجو راهنما همسفر مریم (لژیون سردار)

تنظیم و ارسال: همسفر معصومه رهجو راهنما همسفر سمیرا (لژیون سوم) دبیر سایت 

همسفران نمایندگی پروین اعتصامی اراک