باید حرکت کرد؛ گاهی با قلم و گاهی با شمشیر

شاید اکنون به این نتیجه رسیده باشید که درمان اعتیاد و ناخوشیِ آن هیچ راهی نداشت. در سال‌های ۷۵ تا ۷۸، مسیر و روش درمان DST و صورت‌مسئله اعتیاد مطرح شد. ما ترک زیاد داشتیم، اما درمان نداشتیم. در واقع، درمان مرحله‌ای فراتر از ترک است و تعادل، فراتر از درمان. مصرف‌کنندگان به سه گروه تقسیم شده‌اند: کسانی که مایل به مصرف هستند؛ برای این گروه، روش مهار در نظر گرفته شده است، آن‌هایی که خواستار درمان‌اند و نامزدهای اعتیاد. اشخاصی که گرفتار اعتیاد می‌شوند، مانند کشتی‌ای هستند که روی آب لنگر انداخته؛ کج می‌شوند و مدام تکان می‌خورند. اعتیاد مانند اختاپوس است؛ وقتی کسی گرفتار آن می‌شود، قدرت تشخیص و تعادل خود را از دست می‌دهد. وقتی می‌خواهی مسئله اعتیاد را حل کنی، باید مثل خودِ معتاد باشی و وارد قضیه شوی تا بتوانی آن را حل کنی. در سوره غاشیه آمده: «آیا حدیث فراگیرنده را شنیدی؟» آن روز، روز سختی است. باید آن جامعه و اکیپ را ببینی تا درکش کنی. خوراک مصرف‌کنندگان خار و خاشاک است؛ مانند حشیش، کوکائین، کریستال و شیشه که از گیاه گرفته می‌شوند.

این خوراک نه شخص را فربه می‌کند و نه سیر. درمان کامل از طریق آموزش جهان‌بینی صورت می‌گیرد. در مرحله اول، برای درمان، یافتن صورت‌مسئله مهم است. با یافتن آن، به این نتیجه رسیدیم که اعتیاد روی ژن‌ها و بیان آن‌ها تأثیر می‌گذارد، بیان ژن‌ها را تغییر داده و فیزیولوژی را از کنترل خارج می‌کند. اوایل، وقتی می‌گفتیم اعتیاد را باید با تریاک یا شربت تریاک درمان کنیم، از نظر بعضی‌ها این حرف خطرناک بود. انسان‌ها گاهی افکارشان سطحی می‌شود و خیلی چیزها را حذف می‌کنند. ما باید سعی کنیم مفاهیم ارزشمند را به زبان ساده به دیگران منتقل کنیم، راه را برایشان هموار سازیم و شرایط امنی را برای مصرف‌کنندگان فراهم کنیم تا به درمان برسند. با تفکر درست باید این خدمت را انجام دهیم، زیرا خداوند برای هر کسی شرایط خدمت را فراهم نمی‌کند. ما از ماورا می‌شنویم که این زمین بستر نیکی‌ها و بدی‌هاست. از بستر مرداب است که گل به زایش در می‌آید. این بدی‌ها، نیکی‌ها و اضداد هستند که به حیات شکل می‌دهند و موجب ادامه آن می‌شوند. آنچه خداوند مقدر می‌کند، غیرممکن‌ها را ممکن و ممکن‌ها را غیرممکن می‌سازد.

بیرون آمدن از اعتیاد و رشد و شکوفایی در پهنه هستی، غیرممکنی بود که ممکن شد. مستحکم کردن پایه‌های مالی در این مسیر همواره مدنظر است. مهم نیست که چه دارید، مهم این است که چگونه فکر می‌کنید. پایه‌های مالی را باید در طول زمان قوی و محکم ساخت. بدون پول نمی‌توان خانواده را اداره کرد و کنگره هم بدون منابع مالی نمی‌تواند ادامه دهد. برای همه ما، در تمام دوره‌ها، این مسائل پیش‌آمده و می‌دانیم پیش از ما، تقدیر چه بوده است. مسئله، فرمان است. گاهی باید با قلم حرکت کنی، گاهی با شمشیر. از قلم باید سازندگی، امیدواری، راه زندگی و مسیر صحیح کمک به انسان‌ها جاری شود. خداوند همیشه راه را برای پیش‌گامان هموار می‌کند. اگر با تغییر ظاهر بتوانیم حیوانی را آدم جلوه دهیم، پس در ظاهر و باطن نیز می‌توانیم آنچه نیست را بگوییم هست. بسیاری از مردان و زنان خواستند افراد را به تعالی برسانند، اما کارشان نیمه‌تمام ماند، چون فقط در حد حرف و سخن باقی ماند.

نویسنده:همسفر عفت راهنما (لژیون نوزدهم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون اول)
ویراستاری و ارسال: همسفر مونا نگهبان سایت