مشارکت باعث درک عمیق‌تر وادی می‌شود

سلام دوستان شکیبا هستم یک همسفر؛

«در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند» یعنی؛ صرفاً فکر کردن به رهایی یا خوبی، کافی نیست؛ باید حرکت کرد، عمل کرد و در کنگره هم یکی از بهترین تمرین‌های عملی مشارکت است. وقتی من در مورد وادی پنجم مشارکت می‌کنم باید ببینم چه تأثیری روی من گذاشته است؟ مشارکت باعث درک عمیق‌تر وادی می‌شود چون باید فکر کنی، دسته‌بندی کنی و بیانش کنی و این به ما کمک می‌کند که جرأت حرف زدن پیدا کنیم، ابراز وجود کنیم و مسیر حرکت به سمت آموزش و خدمت را نشان می‌دهد پس باید هدفمند صحبت  کنیم چون دانسته‌های خود را در اختیار دیگران می‌گذاریم و این‌ باعث می‌شود همسفران و مسافران دیگر از تجربیات ما انرژی بگیرند؛ پس مشارکت، خود یک نوع "حرکت" و "عمل" است که دقیقاً با وادی پنجم هماهنگ است. ما با مشارکت کردن نشان می‌دهیم که فقط فکر نمی‌کنیم، بلکه وارد عمل‌ می‌شویم پس هر کاری که می‌خواهیم انجام دهیم، اول فکر می‌کنیم بعد به عمل در می‌آوریم. در ادامه باید یک سری کارها را انجام دهیم (برگشت از ضدارزش‌ها، خودداری، قناعت و...) تا بتوانیم تفکراتمان را از قوه به فعل درآوریم.

سلام دوستان آزیتا هستم یک همسفر؛

در چهار وادی آموختیم که چگونه تفکر کنیم و به چه چیزهایی نباید فکر کرد ‌و برای هر ساختاری اول باید در ذهنمان تصویرسازی کنیم و بعد اجرایی کنیم. کسی که از دانسته‌های خود استفاده نکند مانند فردی است که هزاران سکه طلا دارد و از گرسنگی در حال مرگ است؛ ولی قادر نیست یکی از آن سکه‌ها را بدهد تا نانی بگیرد. باید تفکرات خود را از قوه به فعل دربیاوریم، در این وادی از هفت قدم یا هفت پله صحبت شده که دوری از ضد‌ارزش‌ها، خودداری، صبر، قناعت، تجسس، غیبت، وکیل، رضا و تسلیم است و باید از این ضدارزش‌ها دوری کنیم چون بازتاب آن‌ها به خودمان برمی‌گردد. هرچه کنی به خود کنی گر همه نیک و بد کنی‌‌. ما باید در برابر مشکلات صبور باشیم عجول نباشیم و نخواهیم سریع به خواسته‌هایمان برسیم  چرا که خداوند با صابرین است. بعضی انسان‌ها ناشکر و ناسپاس و همیشه در حال شکوه و شکایت هستند و قدردان نعمت‌های خداوند نیستند. آقای مهندس می‌فرمایند: زندگی موج‌های بالا و پایین زیادی دارد، موج‌ها همان مشکلات زندگی ما هستند، ما باید موج‌سواری را یاد گرفته باشیم تا بر مشکلات غلبه کنیم. زمان برای ما حکم طلا را دارد، درمان اعتیاد هم نیاز به زمان خودش را دارد که حدود یازده‌ماه است. هر کاری نیاز به زمان دارد حتی درمان چاقی و اضافه‌وزن هم نیاز به زمان دارد و یک شبه نمی‌توان راه صدساله رفت. در این وادی در مورد قناعت و پس‌انداز گفته شده که از کمترین امکانات باید بیشترین بازدهی را داشته باشیم. پس‌انداز برای تمام انسان‌ها یک ضرورت است پس، هم باید خودمان آموزش بگیریم هم به بچه‌هایمان یاد بدهیم که چگونه پس‌انداز کنند. خودداری یعنی؛ اگر در انجام کاری شک و تردید داریم آن را انجام ندهیم چون به صلاح نیست و خواست خداوند است که انجام ندهیم‌. در زندگی ما مسیرهای پر پیچ‌‌و‌خم زیادی است که غیرقابل پیش‌بینی هستند و باید با دانش و آگاهی و‌ آموزش‌های جهان‌بینی مسیر را هموار کنیم. این وادی حرکت کردن به صورت پله‌پله را به ما آموزش داده است. در کل باید سه اصل گفتار نیک، پندار نیک و کردار نیک را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم، تسلیم رضای خداوند باشیم و او را وکیل خود در زندگی قرار بدهیم، درجهت ارزش‌ها و صراط‌مستقیم باشیم و تزکیه و پالایش شویم. مطمئنا خداوند و نیروهای مثبت هم ما را یاری خواهند کرد و با آموزش گرفتن این موارد به حرکت و تلاش در زندگی ادامه دهیم و‌ شکرگزاری‌مان قلبی، زبانی و عملی باشد، در هر شرایطی به حمایت خداوند نظر داشته باشیم، از آموزش‌های ناب کنگره استفاده کنیم، آموزش بگیریم و در زندگی خود کاربردی کنیم تا به آرامش و آسایش برسیم.

سلام دوستان شهربانو هستم یک همسفر؛

در چهار وادی قبل آموزش گرفتیم که چطور تفکر کنیم و به چه چیزهایی فکر کنیم و به چه چیزهایی فکر نکنیم. وادی پنجم به من یاد داد که برای حل مشکلات در زندگی تنها تفکر کردن کافی نیست، من موقعی می‌توانم از تفکراتم به خوبی استفاده کنم که آموزش‌ها را در زندگی اجرایی کنم، در این وادی چند راهکار به من داده شده تا بتوانم حرکت درست و اصولی داشته باشم، دوری کردن از ضدارزش‌ها و قرار گرفتن در صراط‌مستقیم، صبر و شکیبایی در برابر مشکلات، با در نظر گرفتن پارامتر زمان همراه با سعی و تلاش، قناعت یعنی؛ قدر داشته‌هایمان را بدانیم و شاکر خداوند باشیم، از تجسس، غیبت و قضاوت دوری کنیم و با توکل کردن و تسلیم بودن در برابر قدرت‌مطلق، در زندگی تلاش و کوشش کنیم؛ ولی نتیجه را به خداوند بسپاریم.

سلام‌ دوستان‌ رویا‌ هستم یک همسفر‌؛

در چهار وادی‌ اول‌ آموختیم‌ که‌ چگونه‌ باید تفکر کنیم‌ و به‌ چه‌ چیزهایی‌ نباید فکر کنیم‌‌، چرا به‌ این‌ دنیا آمده‌ایم‌؟ هدف‌ زندگی‌ ما چیست؟‌ به‌ اندیشه‌ و تفکراتمان‌ حد‌و مرز دادیم و جایگاه‌ خودمان‌ را در زندگی‌ شناختیم. در وادی‌ پنجم‌ می‌گوید: تفکر تنها کافی‌ نیست‌ و باید حرکت‌ کنید و ساختارهای‌ ذهنی‌ خود را به‌ ساختارهای‌ عملی‌ در بیاورید. ما در وادی پنجم می‌آموزیم‌ که‌ چگونه‌ با تفکر درست‌ و پله‌پله‌ از تاریکی‌‌ها‌ به‌ طرف‌ روشنایی‌ها‌ حرکت‌ کنیم، که‌ اولین‌ پله‌ و اولین‌ قدم‌‌ بازگشت‌ از ضد‌ارزش‌ها است و در ادامه‌ پله‌‌های‌ بعدی‌ مانند: خودداری‌، قناعت‌، پس‌انداز‌، صبر‌، تجسس‌، قضاوت‌، غیبت‌، توکل‌، رضا و تسلیم‌ قرار دارند‌ که‌ ما با به‌ کارگیری‌ این‌ آیتم‌ها‌ می‌توانیم‌ حرکت‌ کنیم و شروع‌ به‌ ساختن‌ زندگی‌ خود کنیم‌. روایتی‌ است بسیار زیبا از پیامبر اکرم که می‌فرمایند: (هر کس‌ آن‌ چیزی‌ را که‌ می‌داند عمل‌ کند خداوند آن‌ چیزی‌ را که‌ نمی‌داند‌ به‌ او خواهد آموخت) پس‌ اگر بخواهیم‌، می‌توانیم‌ با تفکر کردن‌ و متصور شدن‌ به‌ آن‌ برسیم‌، فقط‌ با فکر کردن‌ و تصور کردن‌ نیمی‌ از راه‌ را رفته‌ایم‌ و اگر بخواهیم‌ نیمه دیگر راه‌ را برویم‌ باید حرکت‌ کرده‌ تا به‌ هدف‌، که‌ همان‌ رسیدن‌ به‌ مقصد است‌ برسیم‌. در کنگره‌ کسانی‌ می‌توانند‌ پیشرفت‌ کنند‌ که‌ خواستار‌ درمان‌ و رهایی‌ باشند.

سلام دوستان توران هستم یک همسفر؛

از وادی اول تا چهارم یاد گرفتیم که‌ ساختارهای زندگی را با تفکر کردن به وجود بیاوریم و این‌که بیهوده قدم به حیات نگذاشته‌ایم و هیچ‌کس به اندازه خود من نمی‌تواند به فکر من باشد و باید خودم مسئولیت زندگیم را به عهده بگیرم. اما در وادی پنجم برای رسیدن به اهداف خود باید آن دسته از تفکراتی را که عقلانی و منطقی هستند را عملیاتی کنم و برای انجام این کار باید خودم را تزکیه و پالایش کنم، یعنی همان سه‌اصل: پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم؛ چون اگر من دارای تفکر و اندیشه‌ سالم باشم بی‌شک گفتارم سالم می‌شود و گفتار سالم نیز باعث کردار سالم می‌شود.
آقای مهندس در این وادی برای رسیدن ما  به آرامش هفت‌پله را عنوان کرده‌اند:
۱- برگشت از ضدارزش‌ها؛ ضدارزش‌ها من را از صراط مستقیم دور می‌کنند پس راه اشتباهی را که رفته‌ام باید برگردم.
۲- خودداری؛ اگر در درست یا غلط بودن کاری تردید دارم آن را انجام ندهم.
۳- قناعت؛ بتوانم استفاده‌ درست و بهینه از هر چیزی را داشته باشم.
۴- صبر؛ پارامتر زمان را برای رسیدن به هدفم در نظر بگیرم ولی در کنار آن، دست از تلاش و کوشش هم برندارم.
۵- تجسس، قضاوت و غیبت؛ ظن بد به دیگران نداشته باشم، دیگران را قضاوت نکنم و از غیبت که مانند دیواری خراب و شکسته است بر حذر باشم.
۶- پس انداز؛ باید بدانم که یکی از نکات کلیدی حل مشکلات زندگی پس‌انداز است، پس در زندگی باید به اندازه لازم پس‌انداز کنم.
۷- توکل، رضا و تسلیم؛ همراه با تلاش و کوشش به خدا توکل می‌کنم و نسبت به آن‌چه خداوند برایم مقدر می‌کند راضی هستم و در آخر تسلیم خداوند هستم و خواسته‌ای جز خواسته قدرت‌مطلق ندارم.

سلام دوستان فریده هستم یک همسفر؛

در وادی پنجم می‌گوید: تفکر و عمل؛ آیا فقط تفکر کردن به تنهایی بدون عمل در زندگی برای ما فایده‌ای دارد؟ بله، کاملاً درست است، تفکر بدون عمل بی‌فایده است. تفکر فقط یک مرحله اولیه است و برای رسیدن به نتیجه و تحقق هدف، نیاز به عمل و اجرا دارد. به عبارت دیگر، تفکر بدون عمل مانند نقشه کشیدن بدون سفر است؛ بدون اجرا، هیچ‌گاه به مقصد نخواهید رسید. در واقع، تفکر و عمل دو روی یک سکه هستند؛ تفکر به ما کمک می‌کند تا راهبردها و ایده‌هایمان را روشن کنیم و عمل کردن، این ایده‌ها را به واقعیت تبدیل می‌کند. اگر فقط فکر کنیم و هیچ اقدامی نکنیم، ایده‌هایمان در حد رویا باقی می‌مانند و هیچ تأثیری بر دنیای واقعی نخواهند داشت، به همین دلیل، برای رسیدن به اهداف و پیشرفت، لازم است که تفکر خود را با عمل همراه کنیم. ابتدا باید به خوبی فکر کنیم و جوانب مختلف را بسنجیم، سپس با اعتماد به نفس و پشتکار، به سمت اجرا و عمل حرکت کنیم. این ترکیب تفکر و عمل است که ما را به سوی موفقیت سوق می‌دهد. تفکر بدون عمل فقط یک رویا دست‌نیافتنی است. اگر تفکر کنیم و آن را به قوه‌ فعل تبدیل کنیم، راه را هموار خواهیم کرد و حتی اگر مجبور به تنها راه رفتن باشیم نگران نباش، به راه رفتن ادامه بده. افرادی که قرار است با تو سفر کنند، در مسیر تو را ملاقات خواهند کرد! تا زمانی که متوقف نشوی، فرقی نمی‌کند چقدر آرام پیش می‌روی. برای دويدن، ابتدا بايد راه رفت، سپس قدم‌ها را تند كرد و بعد دويدن را رقم زد. دويدنِ ناگهانی و بدون مقدمه، هر كس را از نفس می‌اندازد. تمام رویاهایی که درسر داری به آن‌ها باور و ایمان داشته باش. این رویاها هر چقدر هم که غیرممکن به نظر بیایند باز هم متعلق به ما هستند. چیزی که متعلق به ما و در سر ما باشد، هرگز غیرممکن نیست. باور داشته باش و با تمام وجود دنبالش کن، خودت خواهی دید که ممکن می‌شود. به راهت ادامه بده قدم به قدم، با هر قدم، با هر درد و با هر درس پخته‌تر خواهی شد. ادامه بده و نگران نباش. روزی سختی‌های حال حاضر، برای تو هم خواهند شد. امید داشته باش، قدم بردار و حرکت کن، دریاهای صاف و آرام را ملوانان ماهر نمی‌سازند؛ پس به‌ جای این‌که به تاریکی‌ها لعنت بفرستی، یک شمع روشن کن، موفقیت یک سفر است، نه یک مقصد.

رابط خبری: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر شکیبا (لژیون هفتم)
عکس و ارسال : همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) دبیر اول سایت