چیزی که از حد خودش بگذرد، اثر معکوس می‌دهد

برگزاری جلسه یازدهم از دوره اول لژیون کاهش و افزایش وزن با روش دژاکام به راهنمایی مسافر کاهش وزن رضا (با دستور کار سی دی نامه ۱۱) در تاریخ ۱۴۰۴/۴/۳۰ ساعت ۱۵:۳۰ شروع به کار نمود.

سلام دوستان رضا هستم مسافر کاهش وزن.

امروز می‌خواهم درباره‌ یک مفهوم صحبت کنم که شاید خیلی ساده به نظر بیاید، ولی در تمام جنبه‌های زندگی ما نقش کلیدی دارد.
اشباع:
همه‌ ما یک لیوان آب را دیده‌ایم. وقتی آب داخل آن می‌ریزیم گنجایش مشخصی دارد. زمانی که لیوان پر شد و آب به ظرفیت نهایی خودش رسید، اگر باز هم بخواهیم آب به آن اضافه کنیم، چی می‌شود؟ آب بیرون خواهد ریخت. دیگر جایی برای اضافه کردن نیست. این دقیقاً یعنی «اشباع»، یعنی رسیدن به حداکثر ظرفیت.
من یکی از مسافران کنگره ۶۰ هستم که با روش دژاکام توانستم ۷۰ کیلوگرم از وزنم را کم کنم. شاید بپرسید چطور؟ جواب در همین مفهوم «اشباع» نهفته است.
وقتی غذا می‌خوریم سه مرحله داریم:
1.   قبل از اشباع: یعنی زمانی که بدنمان پیام گرسنگی را به ما می‌دهد، ولی هنوز احساس سیری کامل نکرده‌ایم.
2.   مرحله اشباع: این همان نقطه‌ طلایی است! یعنی وقتی‌که بدنمان به اندازه کافی انرژی و مواد مغذی را دریافت کرده و دیگر نیازی به خوردن ندارد. دقیقاً مثل همان لیوان آبی که پر شده است.
3. بعد از اشباع: اینجاست که خطر شروع می‌شود! یعنی وقتی بدن ما سیر شد، باز هم به خوردن ادامه می‌دهیم. این غذای اضافی، همان آبی است که از لیوان سرریز می‌شود. همین اضافه خوردن باعث اضافه وزن و مشکلات دیگر می‌شود
راز موفقیت من در کاهش وزن این بود که یاد گرفتم قبل از اینکه کاملاً سیر بشوم، دست از غذا خوردن بکشم. این یعنی کنترل کردن خودم در مرحله‌ «قبل از اشباع» و نرسیدن به مرحله‌ «بعد از اشباع». در کنگره یاد می‌گیریم هر چیزی که از حد خودش بگذرد، اثر معکوس می‌دهد. مثلاً محبت زیاد، اگر به اشباع برسد می‌تواند تبدیل به تنفر بشود. در مورد غذا خوردن هم همین امر صادق است. پرخوری، نه تنها فایده‌ای ندارد بلکه ضرر هم می‌رساند.

برای اینکه بتوانیم این نقطه اشباع را بهتر مدیریت کنیم، یکی از بهترین راه‌ها داشتن سه وعده غذایی منظم در روز است. صبحانه، ناهار و شام سبک. این نظم به بدن ما کمک می‌کند که در طول روز انرژی لازم را دریافت کنیم و در نتیجه کمتر نیاز است که در یک وعده، بیش از اندازه نیاز غذا بخوریم.

تایپ و ارسال: مسافر محمود و مسافر مجتبی