English Version
This Site Is Available In English

اگر قرار است در جمعی شرکت کنم و می‌دانم ممکن نیست اتفاق خوبی بیفتد، بهتر است از حضور در آن جمع خودداری کنم. (نمایندگی ارکیده کرمان)

اگر قرار است در جمعی شرکت کنم و می‌دانم ممکن نیست اتفاق خوبی بیفتد، بهتر است از حضور در آن جمع خودداری کنم. (نمایندگی ارکیده کرمان)

دوازدهمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی_ خصوصی خانم‌های مسافر و همسفر نمایندگی ارکیده کرمان، با استادی همسفر حدیث، نگهبانی مسافر فرزانه و دبیری مسافر رمله، با دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۸ تیرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۴:۰۰ آغاز به کار نمود.

سخنان استاد:

سلام دوستان، حدیث هستم یک همسفر.

از ایجنت محترم خانم رمله، مرزبانان عزیز و راهنمای عزیزم خانم سولماز که جای خالی ایشان حس می‌شود، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا در این جایگاه خدمت کنم.

دستور جلسه امروز در مورد وادی پنجم و تأثیر آن روی من، با عنوان «تفکر، قدرت مطلق حل نیست، بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید» است.

این وادی به‌طور واضح به ما می‌گوید که اگر حرکت نکنیم، هیچ اتفاقی رخ نمی‌دهد. فکر کردن به‌تنهایی حلال مشکلات نیست. یک کشاورز برای رسیدن به محصول، باید بذری بکارد و از آن مراقبت کند تا ثمر دهد؛ نمی‌تواند فقط با فکر کردن به محصول، به آن دست یابد.

بنیان کنگره، آقای مهندس، در صحبت‌هایشان فرمودند: افرادی در کنگره به رهایی و تعادل می‌رسند که بتوانند آموخته‌های خودشان را اجرایی کنند.

وادی پنجم به ما می‌گوید که باید حرکت درست و اصولی داشته باشیم تا از چاله به چاه نیفتیم. بعضی حرکت‌ها این‌گونه هستند؛ برای مثال، وقتی در جمعی قرار می‌گیریم که افراد آن مشغول قلیان کشیدن هستند، شاید لحظه‌ای به ذهنم خطور کند که بروم قلیان بکشم، ببینم چه حسی دارد؟ این یک حرکت ضد ارزش است و فکر من در این مورد، مخرب می‌باشد. به عبارتی، همان از چاله به چاه افتادن است.

در این وادی چند موضوع مهم مطرح شده است. اول: برگشت از ضد ارزش‌هاست؛ یعنی خارج شدن از اسارت شیطان که مرحله‌ی مهمی است. برای نمونه، من و مسافرم زمانی در تاریکی بودیم. حال، این تاریکی می‌تواند اعتیاد یا هر چیز دیگری از جمله دروغ گفتن، غیبت کردن، تجسس در کار دیگران و... باشد. این تاریکی‌ها را با تمام وجود درک کردیم، اما امروز زمان آن رسیده که از تاریکی به سمت نور و روشنایی حرکت کنیم. زمانی به ما می‌گفتند که دروغ نگویید یا غیبت نکنید، زیرا مرتکب گناه می‌شوید. در صورتی که این کارها، علاوه بر اینکه ضد ارزش هستند، باعث می‌شوند ما در تاریکی فرو رویم. همیشه باید سعی کنیم از ضد ارزش‌ها دوری کنیم. همچنین، بندهایی اطراف ما هستند که خیلی زیادند و نمی‌شود به‌یکباره از تاریکی خارج شد، اما می‌توانیم کم‌کم به سمت نور و روشنایی حرکت کنیم تا آن را احساس کنیم.

دومین موضوع، خودداری می‌باشد. من مسئول اختیار و فرمانده خود هستم و نباید اجازه دهم کسی به‌جای من و برای من تصمیم بگیرد. اگر قرار است در جمعی شرکت کنم و می‌دانم ممکن نیست اتفاق خوبی بیفتد، بهتر است از حضور در آن جمع خودداری کنم.

موضوع مهم بعدی، صبر است که می‌تواند یکی از قشنگ‌ترین و گاهی اوقات تلخ‌ترین واژه‌های زندگی باشد. در کنگره، مسافرها مفهوم حقیقی صبر را طی دوره درمان یاد می‌گیرند؛ باید یازده ماه صبر کنند تا از تاریکی اعتیاد رها شده و به حال خوش برسند.

یکی دیگر از موضوعات وادی پنجم، قناعت می‌باشد. همه‌ی ما از طبیعت آمده‌ایم و باید از طبیعت هم یاد بگیریم. برای مثال، در طبیعت با کمترین امکانات، بهترین محصولات به دست می‌آید؛ درست مانند درخت خرما که در بدترین شرایط آب‌وهوایی رشد می‌کند. ما باید بتوانیم قناعت کردن را از طبیعت یاد بگیریم.

تجسس، قضاوت و غیبت از موارد دیگر این وادی می‌باشند. آقای مهندس در کتاب عشق می‌فرمایند: بعضی افراد مانند فرماندهان اداره آگاهی و نیروی انتظامی، به اقتضای شغلی که دارند برای پیدا کردن مجرمان تجسس می‌کنند؛ اما بعضی افراد، از وقتی که باید صرف زندگی خودشان کنند، می‌گذرند تا در زندگی دیگران تجسس کنند و این کار باعث می‌شود که فقط سرشان در زندگی دیگران باشد و از زندگی خود لذت نبرند.

مسئله‌ی دیگری که به آن اشاره شده است، پس‌انداز کردن می‌باشد. ما همیشه فکر می‌کردیم که پس‌انداز کردن مختص انسان‌های ثروتمند است. اما آقای مهندس می‌فرمایند: انسان‌هایی که ثروتمند هستند، شاید نیازی به پس‌انداز کردن نداشته باشند. پس‌انداز برای کسانی است که وضع مالی خوبی ندارند. اگر یک تکه نان برای یک هفته داشته باشد، نباید کل آن را در یک روز مصرف کند، بلکه باید تقسیم‌بندی کند تا بتواند برای روزهای بعد هم از آن استفاده کند.

آخرین موضوعی که در وادی پنجم به آن اشاره می‌شود، توکل، رضا و تسلیم است. باید در تمام مراحل زندگی، تلاش، کوشش و تفکر داشته باشیم. از طرفی، باید به قدرت مطلق توکل کنیم؛ نه اینکه فقط بنشینیم و بگوییم که به خداوند توکل می‌کنم و خداوند کارم را انجام می‌دهد. باید با قلب، زبان و اعمال خود، به آنچه از طرف خداوند برای ما مقدر شده است، رضایت داشته و تسلیم خداوند باشیم.

در آخر، امیدوارم بتوانیم با دریافت آموزش‌ها، ساختارهای فکری خود را به ساختارهای عملی تبدیل کنیم و آن‌ها را به اجرا درآوریم و خدمت‌گزار کنگره باشیم.

تایپ: همسفر مهرناز، لژیون سوم نمایندگی ارکیده کرمان
ویرایش: همسفر حکیمه، لژیون سوم نمایندگی ارکیده کرمان 

بازبینی: مسافر فرزانه، لژیون چهارم نمایندگی ارکیده کرمان

ارسال: راهنما همسفر سولماز 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .