در جهان ما تفکر، قدرت مطلق راه حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل میکند.
وادیها مبانی آموزشی کنگره ۶۰ هستند در چهار وادی اول از نظر تفکر آماده میشویم اما این آمادگی اگر بدون حرکت و عمل باشد بی فایده است.
وادی پنجم میگوید باید حرکت کنیم و تا حرکت نکنیم اتفاقی نخواهد افتاد؛ ما انسانها در مسیر تکامل خود به دنبال آسایش و آرامش هستیم و برای رسیدن به آن باید روی آموزش و تغییرات خود کار کنیم، یعنی تزکیه و پالایش انجام دهیم که طبق وادی پنجم برای این امر باید هفت پله یا پارامتر را طی کنیم.
اولین پله: بازگشت از ضد ارزشها است؛ یعنی توبه و این زمانی اتفاق میافتد که به درون خود نگاه کنیم و راهی را که سالها اشتباه رفتهایم را برگردیم و برای بازگشت به صراط مستقیم باید ذرهذره کارهای ارزشی انجام دهیم تا نور بر تاریکی درون ما غلبه پیدا کند.
پله دوم: خودداری است؛ یعنی کاری که درست یا غلط آن را نمیدانیم، بهتر است انجام ندهیم یا راه درست آن را بپرسیم بعد انجام دهیم.
پله سوم: قناعت است؛ قناعت کردن این نیست که از نعمتها و محبتهایی که خداوند در اختیار ما قرار داده است خود را محروم کنیم، بلکه از امکاناتی که در اختیارمان قرار داده شده بهترین بهره را داشته باشیم؛ مانند درخت نخل که در شرایط سخت مفیدترین میوه را به عمل میآورد.
پله چهارم: صبر به معنی پشت سر گذاشتن زمان، همراه با تلاش و کوشش میباشد و زمانی صبر من به نتیجه میرسد که برای گذشتن از آن مرحله یا مشکل، تمام تلاش خود را انجام دهم نه اینکه انتظار داشته باشم با گذر زمان و یاری دیگران مشکلاتم بر طرف شوند.
پله پنجم: تجسس، قضاوت و غیبت است هر چقدر روی این ضد ارزشها پافشاری کنم در عمق تاریکی و جهالت فرو میروم و این دیوار پوسیده بر سر خودم خراب میشود؛ هنگامی که در مورد دیگران قضاوت و تجسس میکنم کائنات هم همین کار را در مورد من انجام میدهد و در واقع تیرهای پرتاب شده، به سمت خودم برگشت داده میشوند.
پله ششم: پس انداز است؛ پس انداز چه مادی چه معنوی، توشه راه همه انسانها میباشد؛ با پسانداز میتوانیم از شرایط سخت با کمترین آسیب عبور کنیم و یادمان باشد هیچگاه به نیت روز مبادا که ممکن است روز گرفتاری و مشکلات باشد پسانداز نکنیم، بلکه طبق برنامهریزی و با هدف خیر این کار را انجام دهیم.
آقای مهندس میفرمایند: (همه شما میتوانید صاحبخانه شوید اگر پسانداز داشته باشید).
برخی افراد قناعت میکنند ولی از نظر مالی هنوز مشکل دارند، زیرا شکل درست پسانداز کردن را یاد نگرفتهاند؛ در کنگره ۶۰ لژیون سردار یک مهد است و به زیباترین شکل امر پسانداز کردن را به اعضا آموزش میدهد.
پله هفتم: توکل، رضا و تسلیم؛ تفکر غلطی که وجود دارد این است که فقط در مشکلات و گرفتاریها به یاد خداوند میافتیم؛ بهترین کار این است که در شروع هر کاری خداوند را وکیل خود قرار دهیم، باید خودمان تلاش کنیم و نتیجه را به خداوند واگذار کنیم و اگر زمانی نتیجه کار بر خلاف میل ما شد، تسلیم قدرت مطلق باشیم و در اینصورت هیچ ناراحتی، گله و شکایتی نداشته باشیم چون خداوند از همهچیز آگاه است، این همان ایمان و نفس مطمئنه میباشد؛ من به یقین رسیدهام که اگر خواسته من اجابت نشود به صلاح من است که تسلیم محض قدرت مطلق باشم.
انشاالله با وجود آموزشهای ناب و کاربردی آقای مهندس به انسانیت، آسایش و آرامش برسیم.
منابع: سیدیهای وادی پنجم و کتاب عشق
نویسنده: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر عاطفه
ارسال: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آبادان
- تعداد بازدید از این مطلب :
64