دلنوشته مسافر احمد

به نام قدرت مطلق الله

خدارا شاکر و سپاس‌گزارم که بهترین مسیر زندگی و آموزش را در مسیر زندگی من قرار داد. هر روز که می‌گذرد، تمرین و تکرار بیشتری برای بالا بردن سطح آگاهی، خوب تفکر کردن، خوب اندیشیدن و خوب زندگی کردن را می آموزم.
اگر قرار باشد من به کنگره بیایم، آموزش بگیرم ولی آموزش‌هایم راعملی نکنم، در زندگی مانند خار بیابان می‌مانم که با آب دادن به آن انتظار گل دادن و شکوفایی از آن را دارم.
ولی با آموزش گرفتن و بکارگیری آموزش‌ها در زندگی خود، خود را مانند نهالی سرسبز می‌بینم که امید به رشد و شکوفایی را دارد و قرار است که درخت تنومندی شود و به بار بنشیند. همه این‌ها را مدیون کنگره، که در راس آن جناب آقای مهندس و خانواده محترم‌شان و راهنمای عزیزم آقای حسین فدایی هستم که یک فرشته زمینی است.

نگارش و بارگزاری: مسافر جواد لژیون یکم