بخشش

در آغاز سخنم از خداوند سپاسگزارم که مرا در مسیر کنگره قرار داد تا با کمک آقای مهندس و راهنمایم آموزش ببینم و قدردان آن‌ها هستم. زمانی بسیار ناامید بودم و برای درمان مسافرم بسیار تلاش می‌کردم؛ زیرا آنتی‌ایکس مصرفی او شیشه بود و دیگر زندگی کردن برایم سخت شده بود و کارهایی که با اراده خودش نبود انجام می‌داد؛ ولی با ورود به کنگره راهم را پیدا کردم هر چند مسافرم دیرتر وارد کنگره شد؛ اما همیشه امید داشتم که او هم می‌آید.

با آموزش‌هایی که از راهنمایم گرفتم او نیز با صبر، عشق و حس خوب وارد کنگره شد. آقای مهندس می‌فرمایند: زندگی پاسخی در برابر بخشش‌ها و داده‌های ما است، زندگی بازتاب صدا و آهنگ خودمان است. مسافر من وقتی شربت OT را شروع کرد، مدام می‌گفت: فکر نمی‌کردم درمان اعتیاد آنقدر راحت باشد و او همیشه ترس داشت، برای همین چند سال طول کشید تا راه خود را پیدا کند. به دلیل این‌که مصرف مسافرم شیشه بود باید با او صبوری بیشتری می‌کردم و تا می‌توانستم محیط خانه را آرام نگاه می‌داشتم، با تاریکی می‌جنگیدم و نور را وارد زندگی می‌کردم؛ چون با وجود تاریکی ما نمی‌توانیم کاری انجام دهیم، بایستی آن را از خود و زندگی دور کنیم. تاریکی همان مواد مخدر، شیشه و امثال آن بود. امیدوارم همه همسفران با صبر، عشق و تحمل بتوانند پیروز شوند و این را بدانیم که لحظه جاودان است.

نویسنده: همسفر نازیلا رهجو راهنما همسفر ثریا (لژیون چهاردهم)
رابط خبری: همسفر اعظم رهجو راهنما همسفر ثریا (لژیون چهاردهم)
عکاس: همسفر فرحناز رهجو راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجو راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم) دبیر دوم
همسفران نمایندگی ایمان