تفکر به تنهایی کافی نیست و باید حرکت کرد، وادی پنجم همچون چراغ راهی برای عبور از سکون، تردید و حتی روبه‌رو شدن با ترس‌ها در مسیر درمان و تغییر است. در وادی‌های قبل مخصوصاً در وادی چهارم آموختیم که مسئولیت زندگی با خود ما است؛ اکنون در وادی پنجم زمان آن رسیده که از تفکر به سوی عمل حرکت کنیم، چرا؟ زیرا هر اندازه افکار درست، انگیزه بالا یا نیت‌های خوب داشته باشیم، اگر حرکتی در کار نباشد، هیچ تغییری انجام نمی‌گیرد.
خیلی از ما مدت‌ها درگیر تفکر کردن بودیم که چه زمانی ترک کنم یا آیا می‌توانم؟ اگر شکست بخورم چه می‌شود؟ اصلاً چرا من این تفکرات را دارم؟ اگر چه طبیعی بودند؛ اما با ادامه پیدا کردن به حرکت ختم نمی‌شدند و من را بیشتر در باتلاق مصرف عادت‌ها یا سکون غرق می‌کردند. وادی پنجم می‌گوید: فکر کردن کافی نیست و باید حرکت کنید، حرکت یعنی اقدام کردن، یعنی حتی اگر راه را کامل نمی‌دانید، قدم اول را بردارید.
اگر می‌دانید سیگار یا موادمخدر به تو آسیب می‌زند، درمان را آغاز کنید، حتی اگر دفعه اول موفق نشدید، باید گذشته را رها و تلاش کنید، نه اینکه فقط حسرت بخورید. در لژیون ویلیام‌وایت ما بارها شاهد بودیم، آن‌هایی که دست به حرکت زدند، آرام‌آرام تغییر کردند. حتی اگر ابتدا با ترس، تردید و هزار فکر منفی حرکت کردند. اصل وادی پنجم قدرت در ترکیب فکر و حرکت است، نه در فکر تنها. تفکر به تنهایی مانند نقشه‌ای است که بر دیوار اتاق زده باشیم، زیبا است؛ اما ما را هیچ‌جا نمی‌برد. باید راه افتاد و گام برداشت، اگر زمین خوردیم باید بلند شویم و دوباره ادامه بدهیم، این یعنی زنده بودن و آموزش گرفتن در مسیر زندگی است.
یکی از بخش‌های مهم وادی پنجم رهایی از ضدارزش‌ها است. هنگامی که حرکت می‌کنیم در واقع از دروغ، ناامیدی، توجیه‌گری، خشم، ویرانی، قضاوت و سایر ضدارزش‌ها فاصله می‌گیریم. رهایی از نیکوتین یک حرکت فیزیکی نیست؛ بلکه یک حرکت ارزشی به سوی روشنایی، سلامت و بازسازی خویش است. همسفر بودن یعنی حرکت در کنار مسافر، یعنی خود را از دایره‌ٔ قضاوت، نگرانی افراطی یا قربانی بودن بیرون بکشیم و در مسیر آموزش، آرامش و رشد شخصی قدم برداریم که این به معنای حرکت است.
در کنگره۶۰ آموختم برای تغییر فقط دعا کافی نیست یا فقط آرزو کردن یا نصیحت شنیدن کافی نیست. باید برخیزم و حرکت کنم، حتی اگر حرکت کوچک باشد؛ زیرا هیچ تغییری بدون عمل ممکن نیست. اگر کسی سال‌ها در نقطه‌ای ایستاده، درد دارد و گله می‌کند؛ اما هیچ حرکتی نمی‌کند، یعنی هنوز وادی پنجم را نفهمیده است؛ اما اگر کسی به سوی اصلاح گام برمی‌دارد، حتی اگر گام‌ها لرزان باشد، او در مسیر رشد است. ما در کنگره۶۰ می‌آموزیم که فقط حرف نزنیم، رویا باف نباشیم یا فقط غصه نخوریم؛ بلکه برخیزیم و حرکت کنیم تا بتوانیم مسیر را با تمام سختی‌ها طی کنیم؛ زیرا پایان این حرکت رهایی است.
همیشه به خودم و بقیه اعضا در لژیون ویلیام‌وایت یادآوری می‌کنم که اگر می‌خواهیم اتفاقی در زندگی ما رخ بدهد، باید از همین امروز حرکت کنیم. گاهی با سی‌دی نوشتن، حضور به موقع در جلسه یا با راهنما صحبت کردن، یعنی حرکت کرده‌ای. خداوند با کسانی است که از جای خود بلند می‌شوند و حتی قدمی لرزان برمی‌دارند. وادی پنجم دعوتی به زیستن واقعی است که در پایان به خود می‌گویم: اگر واقعاً می‌خواهی تغییری رخ بدهد، فقط فکر نکن و حرکت به سمت ارزش‌ها، آرامش، آموزش و خدمت کن که این همان معجزه‌ای است که وادی پنجم در دل خود دارد.
منبع: کتاب عبور از منطفه ۶۰درجه زیر صفر (حسین دژاکام)، کتاب عشق (حسین دژاکام ) وادی پنجم
نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فتانه (نمایندگی چرمهین)
ویراستاری و ارسال: راهنمای ویلیام‌وایت همسفر فریده (نمایندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
167