بعضی از انسانها همیشه در شکوه و شکایت به سر میبرند؛ چون اوضاع را با معیارهای نادرست خود میسنجند، آنها میخواهند راه درست را انتخاب کنند؛ اما بیتفکر و بیتجربه به مسیرهای اشتباه میروند و پس از مواجهه با پیامدهای این انتخابها، دیگران را مقصر میدانند و همه را دروغگو و خیانتکار میخوانند؛ غافل از اینکه بزرگترین دشمنشان جهل و نادانی خودشان است. انسانها غالباً گمان میکنند؛ حقیقت همان است که خود میگویند. آیا واقعاً نامردی وجود دارد، یا این تصورات و رفتارهای ماست که آن را میآفریند؟ در حقیقت، این کردار خود ماست که نامردمی را پدید میآورد.
زندگی مانند دریایی بیکران است که ساحلش ناپیداست. امروز بشر با سه چالش بزرگ روبهرو است؛ اعتیاد، چاقی و سرطان بسیاری از بیماریها درمان ندارند و کنترل آنها تنها بر رنج انسان میافزاید. درد و رنج ما ناشی از نادانی است؛ شاید اگر دانش بیشتری داشتیم، رنجهایمان کمتر میشد. در هر کاری باید تلاش کنیم و به خدا توکل داشته باشیم؛ چراکه زندگی بر سه اصل: اختیار، تقدیر و فرمان الهی استوار است.
مولانا میفرمایند: از کجا آمدهام! آمدنم بهرچه بود؟ این پرسش آدمی را به تأمل و مقصد نهایی فرامیخواند. ما انسانها مانند پرندگانی در قفس تنگ دنیا هستیم. مرگ پایان راه نیست؛ بلکه تولدی دوباره است و باید ترس را کنار گذاشت؛ زیرا همین ترس است که انسان را از پای درمیآورد. امروز آموختیم که هیچچیز در این جهان کرانه ندارد و پایان راهمان ناپیداست. انشاءالله خداوند همه ما را به راه راست هدایت کند.
منبع: سیدی پرواز
تایپیست: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر مهتاج نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اردستان
- تعداد بازدید از این مطلب :
357