همسفر نیلوفر در مشارکت خود بیان کرد:
در قسمت مخدرها، شیشه جز محرک‌ها محسوب می‌شود؛ ولی به اعتقاد آقای مهندس، شیشه نه مخدر، نه محرک، بلکه یک مخرب بسیار قوی است. دلیل این‌که افراد به سمت مصرف شیشه می‌روند، عدم آگاهی و شناخت لازم نسبت به این ماده است. فکر می‌کنند شیشه جز موادی است که اعتیاد ندارد و اگر آزمایش آن‌ها مثبت نشود، اعتیادی شکل نگرفته و به عنوان یک معتاد، محسوب نمی‌شوند.
وقتی شخصی شیشه مصرف می‌کند، دوپامین مغز او بیش از صدبرابر بالا می‌رود، در این صورت شخص دچار اسکیزوفرنی(توهمات واقعی)، می‌شود، وقتی من به عنوان ناظر به شخص نگاه می‌کنم، او را یک دیوانه می‌بینم؛ زیرا از حالت تعادل طبیعی خارج می‌شود و برای شخص مصرف‌کننده، این اتفاق‌ها کاملا طبیعی است.
تخریب‌های شیشه به این شکل است که شخص مصرف کننده به همه سوظن دارد، در هنگام عبور از خیابان گمان می‌کند که ماشین‌ها در حال تعقیب او هستند و گاها با توجه به حالت‌های پیش آمده در اثر این سوظن دست به کارهایی می‌زند که متاسفانه خسارت‌های به بار آمده قابل جبران نیست.
آسیب‌هایی که شیشه به شخص مصرف‌کننده وارد می‌کند، بسیار زیاد است، سیستم ایمنی جسم را تضعیف کرده، روی اعصاب و روان او تاثیر می‌گذارد، جوش‌های چرکی روی پوست او نمایان می‌شود، به گفته آقای مهندس: «جوش‌هایی در انتهای روده بزرگ زده می‌شود» و مصرف شیشه برای آقایان، در قسمت پروستات اختلال ایجاد می‌کند و اسپرم همراه با ادرار دفع می‌شود.
خوشبختانه در کنگره60، آقای مهندس به‌طور قطع و با سندی بدون نقص، انواع آنتی‌ایکس‌ها که شامل محرک‌ها، مخدرها و مخرب‌ها هستند را درمان کردند. در کل جهان، فقط آقای مهندس توانستند و در دانشگاه‌های معتبر کشورهای غربی بیان می‌شود که اعتیاد درمان ندارد و صورت مسئله برایشان مشخص نشده؛ اما خداوند را شکر می‌کنم که چنین اتفاقی توسط آقای مهندس در ایران رخ داده است که در کنگره 60، درمان انواع مخدر و محرک به نتیجه قطعی رسیده و امروزه به سمت درمان بیماری‌های لاعلاج همچون سرطان گام برداشته است.
خانواده مصرف‌کننده شیشه به دلیل تخریب‌ها و ترکش‌های مربوط به مصرف، برخی اوقات خسته و عاجز می‌شوند و دیگر طاقت ادامه دادن را ندارند و همین امر، سبب متلاشی شدن و جدایی خانواده‌های بسیار گردیده است. وجود کنگره۶۰ و حضور در آن به من همسفر، این امید را می‌دهد که با صبوری راه خود را ادامه دهم و مسافر خود را مورد حمایت قرار دهم تا به درمان برسد.
در طی این مسیر، گاهی اوقات، مسافرانی وجود دارند که منکر مصرف خود می‌شوند و نمی‌توانند در مسیر درمان قرار گیرند، در این خصوص نیز لازم است یک همسفر بواسطه دریافت آموزش‌ها یاد بگیرد که چطور با مصرف کننده خود برخورد کند، امید را در وجود خودش زنده نگه دارد و به مسیر خود ادامه دهد.
از خداوند و خالق خوبی‌ها که فرمان صادر کرد تا در چنین مکان مقدسی حضور پیدا کنم و بتوانم از تمامی افراد حاضر در کنگره آموزش بگیرم؛ سپاسگزارم.
نویسنده: راهنما همسفر نیلوفر (راهنما لژیون پنجم)
عکاس: همسفر شهلا (مرزبان خبری)
ویراستاری و ارسال: همسفر مریم نگهبان سایت (لژیون اول)
همسفران نمایندگی صبا
- تعداد بازدید از این مطلب :
110