عقل، حکم فرمانروا را در شهر وجودی انسان ایفا میکند و همیشه در حال قیاس و مقایسه کردن است؛ وقتی که تلاش و زحمات خودمان را با تلاش و زحمات شخص دیگری مقایسه میکنیم، اگر تلاش ما بیشتر از آنها بود اما آنها موفقتر بودند، آن موقع دچار قیاس میشویم.
ما انسانها دائماً در حال قياس کردن خود با ديگران هستيم مثلاً اگر من روزی ۱۰ساعت کار میکنم و درآمد ماهانهام يک ميليون تومان است، ديگري که روزی ۸ساعت کار میکند بايد ماهانه ۸۰۰هزارتومان درآمد داشته باشد؛ در غير این صورت، از واژههایی مانند بیعدالتی، شانس نداشتن و... استفاده میکنیم.
اين قياس عقلانی است و عقل هیچگاه فرمان اشتباه صادر نمیکند؛ در واقع مشکل از دادههایی است که به عقل داده شده؛ بايد دانست فعالیتهای ديگران، فقط آن چيزي نيست که ما میبینیم؛ قياس کردن خود با دیگران، سه نتيجه دارد؛ باعث تنفر از کسی که خود را با آن قياس کردهایم میشود، باعث تنفر از خداوند میشود و يا در خوشبینانهترین حالت، باعث تنفر از خودمان میشود.
هر سه اینها خواسته نفس اماره برای به دست گرفتن اختیار ما است؛ با دادن يک سری اطلاعات غلط به عقل، آن را در ورطه سقوط قرار میدهد؛ عقل نيز با اين اطلاعات اشتباه، فرمان نادرست صادر میکند؛ در واقع قياس کردن، چيز ساده و اتفاقی نيست، بلکه ابزار نفس اماره است.
منبع: سیدی قیاس
نویسنده: همسفر فروغ رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
رابط خبری: همسفر علیا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی آبادان
- تعداد بازدید از این مطلب :
98