سیزدهمین جلسه از دوره پنجم کارگاهای آموزشی عمومی مسافران و همسفران نمایندگی آبیک با استادی مسافر علی، نگهبانی راهنمای محترم مسافر رضا و دبیری مسافر محمود با دستورجلسه «قضاوت و جهالت» در روز پنجشنبه 19 تیر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد: سلام دوستان علی هستم مسافر. دستور جلسه قضاوت و جهالت است، اگر بخواهم درباره این دستور جلسه صحبت کنم، من قبل از اینکه به کنگره بیایم واقعاً در هردو حالت هم در قضاوت و هم در جهالت یک نمونه بارز بودم، جهالتی که داشتم باعث می شد دیگران را قضاوت کنم اگر جهالت نداشتم کسی را نمی‌توانستم قضاوت کنم. قضاوتی خوب است که خودم را قضاوت کنم نه دیگران را .
من این کار را نمی‌کردم، قبلاً دوستانم و همکارانم را قضاوت می‌کردم، فلانی فلان کار را کرد و فلانی فلان حرف را زد که هیچ ارتباطی هم به من نداشت، فقط با این کار جهالت خودم را ثابت می‌کردم. قضاوت موقعی خوب است که دوربینم روی خودم باشد اگر فلان اشتباه را کرده ام دیگر آن را تکرار نکنم.
تا اینکه راه خود من به کنگره ۶۰ باز شد از زمانی که آمدم حتی آن روز اول در کنگره ۶۰ آقا سامان در پارک نشسته بودند که یک دفعه چشم من به ایشان افتاد، کنگره ۶۰ را نمی‌شناختم ولیNGO های دیگر را می‌شناختم، هیچ اطلاعاتی درباره کنگره ۶۰ نداشتم پیش خودم گفتم مگر می شود این آقا قبلاً اعتیاد داشته باشد من توی افکارم داشتم به این چیزها فکر می‌کردم.
بعدها که به رهایی رسیدم دیدم که من هم دارم یواش یواش به تعادل می‌رسم دیدم چقدر در گذشته فکرهای غلطی داشته ام قضاوت‌های نابجا داشته ام همهٔ این‌ها برمی‌گردد به جهالت من وقتی آمدم به کنگره آموزش‌ها را گرفتم کاربردی کردم، الان که من سر کار می‌روم خیلی‌ها چون نمی‌شناسند قبل من را ندیده‌اند در موردم مثبت قضاوت می کنند و می‌گویند که فلانی دارد خوب کار می‌کند ولی این هم خوب نیست، به هر حال قضاوت باید روی خود من باشد، من آن نقص‌هایم را باید برطرف کنم و سعی می‌کنم به طرف تعالی بروم به طرف راه‌های مثبت بروم. اگر قضاوت‌هایم روی دیگران باشد جهالت‌ها و اشتباه‌های من را زیاد می‌کند، ممنون از اینکه به حرف‌های من گوش کردید.
تایپ: همسفر میثم «لژیون اول»
ویرایش:مسافر علیرضا «لژیون اول »
تنظیم وارسال: مسافر علی «لژیون اول»
- تعداد بازدید از این مطلب :
98