« قضاوت و جهالت »

پنجمین جلسه از دور دوم از سری کارگاه های آموزشی خصوصی لژیون فیروزآباد فارس، ویژه مسافران، با استادی مسافر نعمت‌الله، نگهبانی مسافر امیرحمزه و دبیری مسافر غلامرضا با دستور جلسه « قضاوت و جهالت » در روز سه شنبه مورخه ۱۴۰۴٫۴٫۱۷ راس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.



خلاصه سخنان استاد:
دستور جلسه امروز « قضاوت و جهالت » است. کسی که می‌خواهد قضاوت کند چه ویژگی های باید داشته باشد؟ باید دانا باشد، اطلاعات داشته باشد، باید شناخت داشته باشد، عمل سالم داشته باشد، معرفت داشته باشد. اما جهالت اینجوری نیست؛ کسی که منیت دارد، خشم دارد، ترس دارد، حرص دارد، تجسس در کار دیگران دارد از روی جهالت است! یک فرد قاضی با کسب اطلاعات با تحصیلات دانشگاهی در یک جایگاهی می نشیند که بین دو نفر قضاوت کند. قاضی از شواهدی که وجود دارد یک سری اطلاعات کسب می‌کند و به صحبت های طرفین گوش می دهد و بعد حکم صادر می کند. این حکم صادر کردن ممکن است ماه ها و سالها طول بکشد.
من نعمت الله از روی جهالت خودم یا از تنفر و کینه ای که از شخصی دارم شروع می‌کنم به قضاوت کردن و برای خودم یار گیری می‌کنم یک عده را دور خودم جمع می‌کنم و شروع می‌کنم به صحبت کردن و در نهایت حکم می‌دهم؛ که همان غیبت کردن است، غیبت یعنی ساختن دیواری سست که یک روزی بر سر خودم خواهد ریخت! اولین قدمی که برمی‌داریم برای قضاوت کردن: غیبت کردن و تجسس در  امور دیگران است البته انسان مختار آفریده شده است می‌تواند در فسق و فجور باشد و می‌تواند در روشنایی و تقوا باشد؛ من که در فسق و فجور هستم در زندگی دیگران و کار دیگران تجسس و دخالت می‌کنم.
در کنگره ما کاری به فامیل کسی نداریم کاری به شغل کسی نداریم کاری به مکان کسی نداریم مسائلی که مربوط به من نمی‌شود در آن دخالت نمی‌کنم که این دخالت کردن منجر به قضاوت می‌شود که این قضاوت ریشه در جهالت من دارد. قضاوت فقط فیزیکی و کلامی نیست در ذهن هم می‌شود قضاوت کرد البته خیلی مهمتر از کلامی هم هست؛ در ذهن آسان می‌شود قضاوت کرد چون نیاز به زمان و مکان ندارد و مثل موشکی هست که شلیک می‌شود و قطعاً به هدف خواهد نشست و عواقبش هم برمی‌گردد به خودمان!! من همیشه دوست دارم همه مردم جامعه اگر امکانش باشد عضو کنگره باشند چون من در کنگره تغییر محسوسی کردم و در کنگره تغییراتی از دوستان خودم می‌بینم که این صحبت را کردم. در کل من نباید در مورد کسی قضاوت کنم و تجسس کنم یعنی از همان ابتدا باید به خودم اجازه ندهم که این بذر کاشته بشود.
از اینکه توجه کردید متشکرم.

خلاصه و تایپ: مسافر حسین ( لژیون دوم )
ویرایش: مسافر محمد ( لژیون دوم )
ارسال: مسافر آرمین ( خدمتگزار سایت )