وقتی علم قضاوت را ندارم نباید قضاوت کنم

پنجمین جلسه از دور چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی امیر اراک با استادی مسافر حمید، نگهبانی مسافر اصغر و دبیری مسافر جلال با دستور جلسه:«قضاوت و جهالت»روز سه‌شنبه۱۴۰۴/۰۴/۱۷ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حمید هستم یک مسافر:
اول از همه تشکر میکنم از آقای مهندس و خانواده محترمشان که همچین بستری رو فراهم کردند که من بیایم و آموزش بگیرم و به درمان برسم، از راهنمای خودم آقا منصور تشکر میکنم که این حال خوب را مدیون ایشان هستم.

در مورد دستور جلسه قضاوت و جهالت اگر بخواهم صحبت کنم، وقتی صحبت از قضاوت می شود یاد دوران مصرف و تاریکی خودم میفتم، وقتی کلمه قضاوت عنوان می شود یادم می افتد آن موقع که متهم بودم و در موردم داشت قضاوت میشد در دادگاه، من گردن نگرفتم و رأی من صادر نشد و آن رأی باعث شد حبسی برای من صادر نشود، رای را خودم قبول نداشتم چون جرمی که مرتکب شده بودم باید حبس می‌گرفتم ولی قاضی بهم نداد و حکمی که آمد بعد از دو ماه آزاد شدم و قبول کردم.

الان خودم دارم قضاوت میکنم و آن قاضی که هم علم قاضی گری رو دارد رشته تحصیلی اوست و من خودم را در جایگاهی می‌دانستم که او را قضاوت میکردم و آدمی بودم که در زندگی روزمره در مورد همه قضاوت میکردم واز همه ایراد می‌گرفتم و از روزی که وارد کنگره شدم بر این آمدم که دیگر کسی را قضاوت نکنم و زندگی گذشته و حال افراد را که نمی دانم را قضاوت نکنم،کنگره به من آموزش داد که صفت در انسان صادق نیست بلکه جاری است،

چطور من آمدم و تغییر کردم دیگران هم می‌توانند بیان و تغییر کنند،من در گذشته آدمی بودم که همه ضد ارزشی ها را انجام می دادم ولی الان دیگر در آن صفت نیستم و آموزش های کنگره باعث شد در مورد هر چیزی نظر ندهم، آموختم و از خدا خواستم که هیچ موقع علم قضاوت را به من نسپار که راه رفتن دیگران را قضاوت کنم،

اگر خواستم قضاوت کنم کمی با کفش های آنها راه بروم، این کلمه را من همیشه آویزه گوشم کردم از وقتی وارد کنگره شدم، از آمدنم به کنگره و آموزش گرفتن خدا را شکر می‌کنم که بیایم و آموزش بگیرم که کسی را قضاوت نکنم،
ممنونم از اینکه به صحبت های من گوش کردید.

تایپ:مسافر محمد

عکس:مسافر صادق

ویراستاری و تنظیم:مسافر رضا