مشکل انسان این است که تاریکی را نمی‌بیند

جلسه دوازدهم از دوره هفدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ساوه به استادی دستیار اسیسانت مرزبانی همسفر پروانه، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» روز دوشنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

ابتدا از ایجنت همسفر نسرین و مرزبانان تشکر می‌کنم و خیلی خوشحالم امروز در نمایندگی ساوه در کنار شما هستم. دستور جلسه امروز قضاوت و جهالت است، ما می‌دانیم که انسان ساخته شده که آموزش بگیرد و ساخته شود.

گاهی اوقات در این ساخته شدن باید تاریکی‌ها را تجربه کرد و به مرور زمان از این تاریکی‌ها گذر کرد تا بتوانیم ساخته و کامل شویم. انسان با اختیاری که خداوند داده می‌تواند دو راه را انتخاب کند، راه خیر و راه شر.

خداوند انسان را آزاد گذاشته و هیچ کس در هیچ کجای کائنات نمی‌تواند اختیار را از انسان بگیرد، خداوند به انسان‌ گفت که می‌تواند خودش راه را انتخاب کند، راه خیر که شاید اوایل سخت باشد؛ ولی در نهایت به نیکی ختم می‌شود؛ اما راه شر اول شیرین و گوارا است و در نهایت به تاریکی‌ها و بدی ختم می‌شود.

زمانی که انسان از نور و از خوراکی که خداوند داده فاصله می‌گیرد و وارد تاریکی‌ها می‌شود آن موقع هست که انسان وارد نادانی، جهالت، منیت و ترس می‌شود. تمام این مثلث جهالت را انسان تجربه می‌کند. به قول استاد امین خداوند شر و تاریکی را نیافریده، این خود انسان است که با اعمال خود باعث می‌شود که به درون تاریکی‌ها برود یا شری برای خودش درست کند.

آقای مهندس هم همیشه می‌گویند: خداوند به انسان گفت که اگر می‌خواهد راحت و در آسایش و آرامش زندگی کند، باید قوانین الهی را اجرا کند. قوانین الهی چه هست؟ تمام ارزش‌هاست که آقای مهندس بارها  برای ما تکرار می‌کنند. قانون الهی می‌گوید: تجسس نکنید، دروغ نگویید، خیانت نکنید، خیانت در امانت نباشد و ... که ۱۹ تا از این موارد را آقای مهندس در یکی از سی‌دی‌ها گفته‌اند. 

اگر می‌خواهیم زندگی خوب داشته باشیم و در آرامش باشیم و در اطرافمان خوبی باشد، چون انسان همیشه به دنبال حال خوش بوده و ما می‌توانیم زیست بهتری داشته باشیم؛ اگر بتوانیم از درون این تاریکی‌ها آرام آرام عبور کنیم و خودمان را به قسمت نور و قسمت دانایی و به عمل صالح برسانیم.

برعکس آن نادانی و جهالت است که رابطه مستقیمی با رنج، درد، عذاب و شر دارد و ختم به خیر نمی‌شود. وقتی انسان در درون تاریکی‌ها فرو می‌رود و بخواهد از آن بیرون بیاید خدا می‌داند که چه وقت می‌شود. وقتی که می‌گوید قضاوت نکن یعنی این که آرامش را از خودت سلب نکن.

وقتی انسان قضاوت می‌کند یک قانونی را نقض می‌کند  یا  تجسس نکن گناه دارد، برای این است که آقای امین می‌گویند آن انرژی که از آدم گرفته می‌شود؛ چون ما باید انرژی صرف کنیم که دروغ بگوییم یا قضاوت کنیم و همه این‌ها انرژی می‌خواهد و نباید این کار را انجام بدهیم؛ چون به خود و دیگران آسیب می‌زنم و گریبان‌گیر خودم می‌شود و این قانون هستی و کائنات است.

قضاوت به معنای دادرسی و حکم دادن هست و مربوط به کسانی می‌شود که دانش آن را کسب کرده‌اند. ما گاهی برای خودمان یا خانوادمان و فرزندانمان می‌توانیم قضاوت کنیم و این قضاوت‌ها چیزی است که اشکالی ندارد که برای خودم و روی خودم کار می‌کنم و برای خانواده‌ام هست؛ ولی قضاوتی که جاهلانه هست و من نمی‌دانم که چی هست و اصلاً ظن و شک کردم که این مسئله چه جوری هست و بعد در کارش تجسس می‌کنم و بعد از آن  غیبت و تهمت هم می‌زنم.
و این‌ها لایه لایه روی من می‌آید و در تاریکی  فرو رفتن است.
من باید خودم را قضاوت کنم که بتوانم نواقص خودم را رفع کنم و بتوانم روی خودم کار کنم. در کنگره ما  آموزش  می‌گیریم که ریشه تمام ناکامی‌ها، تمام مشکلات و شکست‌های ما از روی جهالت و جهل است. مثلثی که از سه ضلع ترس، منیت و ناامیدی هست و همه این‌ها به خودمان برگشت می‌خورد. هرچه انسان نادان‌تر و جاهل‌تر باشد در تاریکی‌ها بیشتر غرق خواهد شد.  قضاوت از جهل می‌آید، قضاوت می تواند هم در کلام  و هم در ذهن باشد. یک موقع ما در کلام جلوی خودمان را گرفتیم و قضاوت نمی‌کنیم؛ اما در ذهنمان، آیا می‌توانیم قضاوت نکنیم؟  واقعا می‌توانیم این کار را بکنیم. یک موقع ما هیچ حرفی نمی‌زنیم؛ ولی در ذهن و در ضمیر نا خودآگاهمان قضاوت، تجسس و غیبت می‌کنیم و این هم باز انرژی را از ما می‌گیرد و اینجا هم انرژی هدر می‌دهیم و این است که دوری از ضدارزش‌ها و رفتن به سمت ارزش‌ها، تسویه و پالایش برای انسان سخت هست و گاهی اوقات پوست انسان کنده می‌شود و واقعاً سخت که بتوانیم در ذهن همین کارها را نکنیم.  باید بتوانیم آرام آرام بیرون بیاییم و بدانیم که هیچ شمشیری نیست که قادر باشد تمام بندهای ظلمت را از بین ببرد. این است که ما نیازمند شناخت، آگاهی و معرفت هستیم و این را در کنگره به خوبی به ما آموزش می‌دهند و اینجا بستری هست که با جهان‌بینی و خودشناسی را به ما آموزش می‌دهند و باید واقعاً از این آموزش‌های ناب استفاده کرد.

استاد امین می‌گویند: مشکل انسان این است که تاریکی را نمی‌بیند. گاهی اوقات واقعاً آدم تاریکی را نمی‌بیند و  داخل شده و توجیه می‌کند که من چه انسان باهوشی هستم و فهمیدم که فلانی چه کاری انجام می‌دهد. من تجسس، قضاوت و غیبت کردم؛ولی خودم را توجیه می‌کنم که من انسان خیلی باهوشی هستم و این کار را کردم. ما باید خیلی مواظب رفتار، افکار و اندیشه‌ خود باشیم و این هم خیلی مهم هست چون در افکار و اندیشه همیشه انعکاس پیدا می‌کند و در صور آشکار چیزی که در فکر من هست به اجرا گذاشته می‌شود حالا ممکن است خیر باشد و یا شر باشد.  به امید این که از قضاوت‌های بیجا دور باشیم و واقعاً سریع هر چیزی را که می‌بینیم و یا می‌شنویم قضاوت نکنیم و تفکر کنیم و باید بتوانیم برای دیگران با  قضاوت‌ها و غیبت‌‌ها و تجسس‌ها  برای دیگران مشکل به وجود نیاوریم حتی برای خانواده خودمان.  این خیلی مهم است که بدانیم که زوم کردن روی نقطه سیاه دیگران، خود ما را غافل می‌کند و خود ما که هزاران سیاهی و تاریکی داریم از خودمان غافل می‌شویم و روی نقطه تاریک دیگران زوم می‌شویم.

در ادامه گزارش تصویری از انتخابات مرزبانی

مرزبانان کشیک: همسفر شهلا و مسافر عباس
عکس: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون چهارم)
تایپ :همسفر مهرناز رهجوی راهنما همسفر حمیده (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ساوه