برداشت از وادی چهارم

سلام دوستان علی هستم یک مسافر 

«در مسائل حیاتی زندگی، سپردن همه‌ی مسئولیت های مهم به خداوند، یعنی سلب مسئولیت از خود

✅بعضی اوقات ما میخواهیم با ایجاد یک راه میانبر یا گریزگاه با ادعای این که انسان معتقد به دین و خداوند می‌باشیم سعی میکنیم که خداوند را مسئول تمام اعمال خود کنیم که اگر اشتباهی پیش آمد آن اشتباه را حاصل قسمت و تقدیری بدانیم که ما برحسب آن اعتقادی که داریم و آن را به خدا واگذار کردیم،نتیجه‌ی کار خود را به این ربط دهیم که خداوند این چنین قسمت کرده که این اتفاق افتاد و این که هدفمان به سرانجام نرسید خواست خدا بوده است، این چنین نیست و حتی اگر به خدا واگذارکنیم خود نیز باید تلاش کنیم.

✅مثلا فردی عاشق میشود و میخواهد به هدف خود که رسیدن به معشوق است دست پیدا کند، حال شاید خود یا اطرافیان بگویند اگر قسمتت باشد به او میرسی و اگر نه،هرکاری کنی فایده ای ندارد! خیر، قسمت را خود انسان میتواند بسازد، من اگر واقعا عاشق باشم و بخواهم به یارم برسم اگر تلاش نکنم که خودم را به درجه ای برسانم که که لایق و مستحق هستم و فقط در جای خودم بنشینم و فقط دعا کنم این دعا برای رسیدن من به هدفم اثری ندارد و فقط زمانی دعای من اجابت میشود که اول خودم همه‌ی تلاشم را انجام دهم که من لایق هستم، ( مثلامن شب زودبرمیگردم خونه و تا صبح با رفیق بیرون نمیمونم،کار میکنم،اخلاق و احترام را میفهمم و میتوانم یک زندگی تشکیل داده و همسر را خوشبخت کنم)

مطمئنا آن زمان خداوند کمک و یاری را به من میرساند و این دوباهم نتیجه خواهد داد،دراین جا ما مسئولیت را فقط به خداوند نداده ایم و موظف هستیم که خودمان هم مسئولیت ها را بپذیریم و با گفتن هرچی قسمت هست از خود سلب مسئولیت نکنیم.

✅یعنی اگر ما تمام وظایف و تکالیفمان را در مقابل خداوند و یا سایر انسان‌ها انجام بدهیم آن‌وقت می‌توانیم منتظر باشیم که خداوند به ما کمک کند .

✅در مواقعی برداشت اشتباه بعضی از انسان ها این است که دعا به درگاه خدا در هرحالتی چه در صراط مستقیم چه غیرمستقیم میتواند همه‌ی مشکلات را از جلوی راه ما بردارد،

البته این طرز فکر اشتباه نیست، وقتی که خداوند فرموده (ادعونی استجیب لکم) لکن برداشت بعضی انسان ها نسبت به آن اشتباه است،مثلا آیه الکرسی معجزه ای است که ما شاید از درک برکتش آگاهی نداشته باشیم ولی معجزه ای است که در خیلی کارها راهگشا میباشد، منظور از برداشت بد در این مقاله این است که بعضیا این دعا و راز و نیازُ جایی استفاده میکنند که اگر برایشان راهگشا شود موجب ایجاد شُبهه در دعا و رازنیاز میشود ، مثلا خدای ناکرده اگر فردی بیمارشود (البته فرق هست بین کسیکه آگاهانه همه‌ی ضررها را به بدن برساندو موجب مریض شدن خود شده باشد و کسیکه خود در بیماری خود نقشی ندارد ولی بیمارشده است) درهنگام بیماری میتوانیم دعا و راز ونیاز کنیم که نیروی مافوق و قدرت مطلق دست کمک به ما دهند و احتمال زیادی دارد که پروردگار که ارحم الراحمین است کمک کند و اگر دعا مستجاب نشد مطمئنا حکمتی در آن میباشد که ما از آن بی خبر هستیم، در مثال بعدی احتمال دارد سارق مسلح وارد خانه شده و اگر مارا ببیند احتمال اینکه به ما آسیب برساند وجود دارد آیه الکرسی و دعای (و جعلنا من بین ایدیهم سدا و من خلفهم سدا فأغشیناهم فهم لایبصرون) این دعا و راز ونیاز با (الله جل جلاله ) مارا میتواند از چشم کسی که میخواهد آسیبی به ما برساند دورکند 

اما دسته ای از آدمها بدون درک و تفکر برداشت دیگری دارند و فکر میکنند (ادعونی استجیب لکم) در هر حالتی راهگشای آنهاست در حالیکه که دعا حتی در بهترین حالت یک انسان با نیت تماما خالصانه هم اگر حکمت خدا در این نباشد که مشکل حل نشود میتواند مورد استجابت قرار نگیرد،

این دسته از مردم که بدون درک و تفکر در عالم دیگری سیر میکنند دعاو راز ونیاز برایشان این معنی را میدهد که در هرجا صددرصدی کاربرد دارد ، مثلا این فرد ، میخواد یه ماشین مواد رو از نقطه ای به نقطه‌ی دیگه برسونه و هنگام دیدن ایست بازرسی پلیس ، دعای (و جعلنا من بین ایدیهم سدا و... )را میخونه، اگر این دعاها مستجاب بشه در حقانیت رازونیاز و نیروی مافوق شک میشود که چگونه برای انجام عمل ضد ارزشی دعا مورد اجابت قرار گرفت!! (البته ممکن است که گیر نیفتد،ولی این از اجابت دعا نبوده) این آدمها بدون هیچ درکی این رازونیاز را انجام میدهند!آیا لحظه ای با خود فکر میکنند که آیا این دعا برای این کار مفید است و خدا دعای یک قاچاقچی مواد رو برای رد شدن مواد اجابت میکند؟ این افراد هم میخواهند با دعا و راز ونیاز مسئولیت کار (ضدارزشی) خود را به خداواگذار کرده و از خود سلب مسئولیت کنند.

✅هیچ موجودی در دنیا نیست که مسئولیت هایش یک طرفه باشد ،پدر و فرزند هر دو در قبال هم مسئولند و اینها همگی این چنین تعریف میشود، ما در مقابل راهنما و راهنما هم در مقابل رهجو مسئولیتی دارد، رهجو مسئولیت دارد که هرآنچه راهنمای او که راه های درمان را قبل او پیموده به آنها عمل کند و همانگونه که راهنما چندسال عهده دارآموزش شده و برای یاد دادن های بی منت به رهجو حتی از رفتن به سفر خود را منع میکند رهجو باید احترام او را نگه دارد و در هر شرایطی مراقب باشد که خارج از مسیری که راهنما تعیین کرده نباشد و این یک احترام و مسئولیت از طرف شاگرد میباشد .

البته بعضی اوقات مسئولیت ها یکسان نیست و یک طرف بیشتر و طرف دیگر کمتر باشد ، حتی اگر یک اندازه نباشن بازهم مسئولیت ها دوطرفه هستن

ما باید اول خود را بشناسیم تا به درک از جهان اطراف برسیم.

✅اگر کسی قدرت مطلق را به درستی بشناسد آنگاه در دنیایی آرام و پرازصلح نسبی بسر خواهد برد ، آرام تر است و مشکلاتش کمتر می باشد ، استرس ندارد و شب راحت میخوابد ، از طرفی افسرده نیست ، حرص نمی خورد و رنج هم نمی برد . آیا زمانیکه می گوییم به خداوند توکل داریم به حرف است و یا واقعا عمل می کنیم چون با اجراء سروکار داریم و کار و آموزش های ما همه عملیاتی هستند. بیماری های افکار و اندیشه روی جسم ما تاثیر نامطلوب می گذارند ؛ مثلا ممکن است دچار زخم معده شویم و یا بسیاری از دردهای دیگر . هرچه افکار منفی تر ، جسم بیمارتر و خراب تر میباشد.

گروه سایت نمایندگی اروند آبادان 

تایپ مطلب: مسافر علی لژیون چهارم 

تنظیم مطلب: مسافر امین لژیون یازدهم 

ارسال مطلب: مرزبان خبری