شناخت خویش

«باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان، به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». در وادی اول یادگرفتم «با تفکر ساختارها آغاز می‌شود؛ بدون تفکر آنچه هست رو به زوال می‌رود»؛ یعنی من باید برای هرکاری که می‌خواهم انجام دهم هدف، تفکر و برنامه‌ریزی داشته باشم. وادی دوم می‌گوید: «هیچ موجودی جهت بیهودگی پا به حیات نگذاشته است». همه موجودات وجودشان نیاز و ضروری است؛  پس من نتیجه می‌گیرم که هیچ موجودی بیهوده خلق نشده است؛ حتی من انسان بیهوده و بی‌ارزش خلق نشده‌ام و اما وادی سوم و تأثیر آن روی من عنوان وادی سوم می‌گوید: «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند». این وادی به من یاد داد که مسئولیت زندگی، کارها و مشکلات خودم را خودم با دل و جان بپذیرم و برای رهایی خودم از تاریکی‌ها که جهل و نادانی خودم است تلاش و کوشش بنمایم.

خدا را سپاس که مرا در مسیری قرار داد که بتوانم با حرکت، آغازی نو را شروع کنم تا بتوانم به صلح، آرامش و آسایش برسم که چندین سال آرامش من قربانی یأس، ناامیدی، ترس، بیهودگی، اضطراب و نگرانی بود. با انس گرفتن مفاهیم این وادی دریافتم که اول باید خودم با تفکر سالم و همچنین بیهوده نبودن خود حرکتی را آغاز نمایم و با الگوبرداری از طبیعت به نتیجه مطلوبی خواهم رسید؛ این‌که من خود می‌توانم کلید معمای رفع مشکلات خودم باشم. با پیام این وادی به باوری رسیدم که من می‌توانم با تلاش و کوشش و با کمک خداوند مشکلاتم را حل و موانع زندگی‌ام را بردارم و این محصول زحمات کنگره۶۰ و سایر خدمتگزاران کنگره بوده  است که به من با آموزش‌ها آموختند اگر من به فکر خودم باشم می‌توانم در مسیری قرار بگیرم که زیبایی‌ها را ببینم و حلاوت شیرین را در زندگی‌ام حس کنم. من سال‌ها درگیر درد و‌ رنج، درد جسمی، روحی، روانی و عاطفی بوده‌ام.

نتیجه می‌گیرم که در گذشته درست تفکر و اندیشه نکردم، تلاش هدفمندی نداشتم، باور به قدرت مطلق نداشتم و خودم را بیهوده می‌دانستم. چاره‌ای جهت خروج از این بن‌بست نداشتم و با عنوان این وادی دریافتم اگر از ضد‌ارزش‌ها دوری کنم و نیروهای تخریبی گروه اهریمنی را نشناسم؛ افکار و اندیشه من، من را به مسیری تغییر می‌دهند که جسم و روح من به صورت غیر ارادی به تباهی کشیده خواهد شد و الهامات منفی مجال تفکر سالم و فرمانبرداری از عقلم را سلب خواهند نمود؛ ولی با امید و تفکر خوب درخواهم یافت که می‌توانم ایستاده در مسیر فکر خویشتن و ساختن خویش باشم و مسئولیت زندگی‌ام را بپذیرم، با پذیرفتن تحمل خودم را بالا ببرم و با سختی‌ها مقاوم بشوم، از مشورت دیگران در جهت تقویت خودم بهره‌مند شوم و بدانم خود می‌توانم از من افسرده فردی سالم، تندرست، پویا، با تلاش، تفکر و پیروی از فرامین الهی گامی جهت سالم زیستن بردارم. به کمک پیام‌های کنگره۶۰ زندگی سرشار از آرامش و آسایش نصیبم گردد تا با طبیعت یا خویش و سایر هم‌نوعانم همزیستی مسالمت‌آمیزی داشته باشیم.

نویسنده: همسفر آمنه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر حمیده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر اسما رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ارگ