English Version
This Site Is Available In English

باید با تفکر از عمق تاریکی‌ها نجات پیدا کنیم

باید با تفکر از عمق تاریکی‌ها نجات پیدا کنیم

همسفر رقیه؛

در وادی سوم یاد گرفتم« بايد دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» یعنی هر مشکلی به‌وجود بیاید؛ باید خود انسان راه‌حل را برای مشکل خودش پیدا کند؛ مثلاً یک سختی یا گرفتاری پیش بیاید یا آن کسی که مصرف‌کننده است؛ باید خود با تفکر درست، تلاش و کوشش خود و یا راهنمایی و مشورت گرفتن از اطرافیان راه درمان و سلامتی خود را پیدا کند؛ اگر بنشیند و بگوید که کسی بیاید و به او کمک کند یا به زمین و آسمان ناسزا بگوید سخت در اشتباه است؛ باید با تفکر درست راه درمان را بیابد و از عمق تاریکی‌ها و از دست نیروهای منفی نجات پیدا کند.هر سختی و مشکلی پیش بیاید خود به‌وجود آورده‌ایم. بذرهایی که در گذشته کاشته‌ایم الان برداشت می‌کنیم. آقای مهندس همیشه می‌فرمایند: «سختی‌ها و رنج‌ها لعنت خداوند نیستند اول از آن‌ها درس و تجربه کسب کنیم و به آینده فکر کنیم.» وقتی ما در سختی‌ها در این بعد زندگی قرار می‌گیریم، هر کدام از آن‌ها یک پیامی برای ما است که ما باید با تفکر و اندیشه درست از این سختی‌ها عبور کنیم. وادی سوم به‌ من این آموزش را می‌دهد که هر مشکلی یا دشواری برای من پیش بیاید، خودم راه‌حل آن‌ها را پیدا کنم و کلیه مسئولیت کار، زندگی و مشکلات خود را بپذیرم و سعی کنم با توانی که دارم مسائل را با تفکر و تدبیر حل کنم و از نظر مشورتی سایر انسان‌های صالح استفاده کنم؛ مانند راهنماها و استادهایی که در کنگره می‌باشند.

همسفر سمیه؛

در وادی سوم یاد گرفتم که «باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» بیشتر افراد طرز فکر مناسبی ندارند، ما در این وادی به صورت گام‌به‌گام پیش می‌رویم و با گام‌های کوچک شروع می‌کنیم تا افکار، اندیشه و خصوصیات ما به تدریج تغییر کند که ابتدا پندار؛ سپس گفتار و در آخر کردار به تدریج تغییر می‌کند. شروع این وادی با کلمه؛ باید است وقتی کلمه باید می‌آید؛ یعنی ما قطعاً باید این نکته را بدانیم که هیچ‌کس به اندازه خود انسان به خود فکر نمی‌کند تفکر بعضی از انسان‌ها این است که باید کارهای آن‌ها را دیگران انجام دهند و نیازمند کمک اطرافیان می‌باشند و اصلاً اعتقادی به خود ندارند. در رابطه با تجربه خودم از این وادی؛ باید بگویم در دوران تحصیل در مدرسه زمانی‌که معلم موضوعی برای نوشتن انشاء مطرح می‌کرد، من توانایی انجام آن‌ را در خود نمی‌دیدم و مسئولیت نوشتن انشا را به دوش اعضای خانواده مانند پدرم یا دخترخاله خود می‌گذاشتم؛ یعنی به آن دانایی و آگاهی نرسیده بودم که؛ باید همان موقع در دوران تحصیل این موضوع را حل می‌کردم تا الان دچار مشکل نشوم، می‌خواهم بگویم تا خود من نخواهم نمی‌توانم مشکلات خود را حل کنم، همه‌چیز در دست خود من است؛ اگر بخواهم مسئولیت کار‌های خود را به گردن دیگران بیاندازم؛ هرگز نمی‌توانم در هیچ موردی کاری انجام دهم؛ اما از وقتی‌که وارد کنگره شدم و با آموزش‌هایی که در حال یادگیری آن‌ها می‌باشم متوجه شده‌ام که مسئولیت همه مشکلاتم فقط به عهده خود من است و هیچ‌کس به میزان خود انسان راجع‌به خودش فکر نمی‌کند و باید من همسفر حرکتی را آغاز کنم که به صلح، آرامش و آسایش برسم که اگر با مشکلات مواجه شدم توان حل کردن آن‌ها را داشته باشم، نه گفتن را یاد بگیرم و با سعی، تلاش و کوشش خود به آن درجه از اعتمادبه‌نفسی که می‌خواهم برسم. در کنگره می‌آموزم که با تفکر صحیح؛ حتی با همین مشارکت‌های کوتاه، خدمت کردن و کاربردی کردن آموزش‌های ناب کنگره ذره‌ذره بتوانم بر ناتوانی‌های خود غلبه کنم. کلام آخر این‌که ما باید نیک بدانیم که؛ اگر خود انسان جستجو و تفکر نکند نمی‌تواند به آن واقعیت خودش پی ببرد.

همسفر فاطمه؛

این وادی به ما می‌گوید؛ «باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند» در این وادی یاد گرفتم که اولین قدم برای آرامش درون خودم؛ باید همه‌ چیز را بپذیرم، باید اشتباهات خودم را بپذیرم و از پذیرفتن آن‌ها احساس گناه نکنم. برای اشتباهات گذشته به‌دنبال مقصر نگردم؛ زیرا همه چیز در درون خود من است؛ پس حل آن هم به‌عهده خود می‌باشد و من از درون خود بیشتر آگاه می‌باشم. در سوره انعام آمده است که «هيچ نفسی بار نفس دیگری را به دوش نمی‌کشد.» یعنی؛ اگر من وارد مشکل یا مسئله‌ای شدم در وهله اول به خودم بد کردم و مسئولیت این‌ کار بر عهده خود من است؛ باید ناامید نباشم و در جهت صراط‌مستقیم حرکت کنم تا بتوانم به آرامی از مشکل یا مسئله‌ای که دارم خارج شوم. به زیبایی در این وادی گفته شده است که برای خروج از مشکلات یا بن‌بست و حرکت به طرف آسایش و سلامتی، بایستی نیروهای خود را و هم‌چنین نیروهای تخریبی و بازدارنده را کاملاً بشناسیم. هرگز امید خود را از دست ندهیم؛ چون پایان شب سیه سفید است.

نویسندگان: همسفران لژیون سوم

رابط خبری: همسفر سیما رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون سوم)

ویرایش: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره (لژیون ششم)

همسفران نمایندگی اسلامشهر 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .