کنگره حال خوش را به من بخشید

دومین جلسه از دور سوم از سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره 60 ویژه مسافران و همسفران نمایندگی لامرد با استادی مسافر حسین، نگهبانی مسافر اسماعیل و دبیری مسافر محمد با دستور جلسه «در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره من چه کرده‌ام؟» روز دوشنبه 29 اردیبهشت 1404 ساعت 16 برگزار گردید.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حسین هستم یک مسافر.
تشکر می‌کنم از آقای مهندس که این بستر را فراهم کردند تا من و افراد دیگری امثال من که در تاریکی مطلق به سر می‌بردم و یا همسفرانی که در کنار ما حال خوبی تجربه نمی‌کردند بیاییم و درمان شویم و آن حال خوش را تجربه کنیم.

دستور جلسه در استحکام پایه‌های مالی و علمی کنگره من چه کرده‌ام؟، می‌باشد.
دستور جلسات کنگره ۶۰ انسان را به فکر فرو می‌برد که در مورد خودمان فکر کنیم به خصوص همین دستور جلسه که می‌گوید که من برای کنگره چه کرده ام، هرچه فکر کردم که ببینم آیا من کاری کرده‌ام برای کنگره، دیدم من هیچ کاری نکرده‌ام ولی کنگره ۶۰ اعتیاد را از من گرفت حال خوب به من داد و مرا از تاریکی‌ها نجات داد و وارد جامعه کرد.
من که گوشه گیر بودم و حالم خوش نبود و با خودم سر جنگ داشتم، کنگره۶۰ من را پذیرفت. با وجود این که آقای مهندس کاشف روش DST و بنیان و بنیانگذار کنگره هستند و خدمات مالی و علمی بسیار بزرگی به کنگره کرده‌اند می‌فرمایند که من نتوانسته‌ام برای کنگره کاری بکنم؛ من مسافر دیگر چه بگویم.

ما سه مدل ان‌جی‌او یا تشکیلات داریم، دولتی، خصوصی و مردمی که کنگره ۶۰ جزو تشکیلات مردمی و یا مردم نهاد است که بودجه و پایه‌های مالی آن از طریق اعضای کنگره تامین می‌شود و هیچ گونه کمکی از بیرون نمی‌پذیرد. در مورد کمک‌های مالی کنگره ۶۰ جمله‌ای داریم که می‌گوید "دیگران کاشتند و ما خوردیم ما بکاریم دیگران بخورند."
من که به عنوان یک مسافر سفر اول وارد کنگره می‌شوم می‌بینم که سقفی بالای سرم هست و یک صندلی و کولری که با خیالی آسوده سفر کنم و این نشان می‌دهد که افرادی قبل از من بوده‌اند که این مجموعه را درست کرده که من مسافر بیایم و به درمان برسم. الان که درمان شده‌ام و به یک تعادل نسبی رسیده‌ام ببینم با خودم چند چندم؟! چه کار می‌خواهم برای این مجموعه انجام بدهم؟ اگر از لحاظ مالی نمی‌توانم از لحاظ علمی چه کاری می‌توانم انجام بدهم؟

خیلی وقت ها من به خودم می‌گفتم من که نمی‌توانم از نظر مالی به کنگره کمک آنچنانی بکنم ولی در کنگره آدم هر چه جلوتر می‌رود چیزهای جدیدتری تجربه می‌کند و اینجاست که آقای مهندس می‌گوید هرکسی هر مقدار که می‌تواند کمک می‌کند و یکی یک میلیون و دیگری پنجاه هزار تومان کمک می‌کند و هر کس به اندازه وسعش کمک می‌کند و کسانی هم که نمی‌توانند، می‌توانند مسافر خوبی باشند و پس از درمان الگوی خوبی باشند برای افرادی که می‌آیند این جا که به درمان برسند. در کنگره همه مانند چرخ دنده‌هایی هستند که یک اهرم را به حرکت در می‌آورند ومن هم وظیفه دارم به هر نوع که می‌توانم خدمت کنم.
از همه شما سپاسگزارم.

نگارش: مسافر محمد (لژیون یکم)
ویرایش: مسافر اسماعیل (لژیون یکم)
ثبت: مسافر رضا (لژیون دوم)