جلسه سیزدهم از دوره بیستوهفتم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ایمان به استادی راهنما همسفر سمیه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر لیلا با دستور جلسه «در استحکام پایههای مالی و علمی کنگره من چه کردهام» روز سهشنبه ۳۰ اردیبهشتماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.
.png)
خلاصه سخنان استاد:
خدا را شکر میکنم یک بار دیگر اجازه داده شد که در این جایگاه قرار بگیرم تا خدمت کنم و آموزش بگیرم؛ از نگهبان جلسه و همه عزیزانی که اجازه دادند در این جایگاه باشم تشکر میکنم. دستور جلسه امروز سوالی است؛ از من سوال میکند و در مقابل خود من قرار میدهد تا خود را بررسی کنم، محک بزنم و ببینم این همه دریافتهایی که از کنگره داشتهام در مقابلش چه چیزی به کنگره پرداخت کردم در واقع پایههای مالی و علمی کنگره از پایههایی هستند که کنگره روی این دو پایه استوار است و مانند کفه ترازو است که باید این دو با هم برابر باشد تا این توازن برقرار شود درواقع مکمل همدیگر هستند و برای هم لازم و ضروری میباشند.
اگر من به گذشته خود برگردم ده سال پیش را به یاد بیاورم، حاضر بودم تمام دارایی خود را بدهم تا این آرامشی که اکنون دارم را داشته باشم. خدا را شکر میکنم مسافر من به کنگره آمد و درمان شد خود من به آرامش و حال خوب رسیدم. همه ما در کنگره اتفاقات قشنگی را دیدیم، خواستهها و آرزوهایی داشتیم که امروز به آن رسیدیم که دلیل اینها فقط علم، دانش و امکاناتی است که در کنگره برای ما قرار داده شده است تا ما به آرامش و آسایش برسیم. فقط مسئله اعتیاد نیست بلکه ما مشکلات جسمی، خانوادگی و اجتماعی داشتیم که برطرف شده است؛ خیلی از افراد را میبینیم اضافه وزن داشتند که در کنگره به راحتی درمان و به وزن ایدهآل رسیدند و حال آنها خوب و سبک شدند و به آرامش رسیدند.
کنگره مسیر زندگی من را عوض کرد و من را از تاریکی به سمت روشنایی هدایت کرد؛ وقتی بنیان کنگره۶۰ آقای مهندس، صورت مسئله اعتیاد را پیدا کردند، روش Dst را ابداع کردند و به درمان رسیدند؛ اگر میخواستند که این علم، دانش، تفکر، اندیشه و تجربه را برای خودشان نگه دارند ما اینجا نبودیم و معلوم نبود چه بلایی بر سر تکتک ما آمده بود. علم کنگره بود که باعث شد، کنگره از لحاظ مالی پیشرفت کند و ما هماکنون شاهد هستیم که شعبههای زیادی در تمام کشور شروع به کار کردند و کار میکنند همه به خاطر علم و دانشی است که کنگره ارائه داده است و امروز من نباید بیتفاوت نسبت به این عمل بزرگ که در مقابل من شده، باشم بلکه شکرگزار این نعمتها باشم، آنها را ببینم و این لطف و محبت کنگره را نادیده نگیرم، در کائنات و هستی هر چیزی که به ما داده میشود بهایی دارد و ما باید بهایش را پرداخت کنیم؛ اگر بهای آن را پراخت نکنم آن نعمت از کف من خارج میشود و من در حسرت از دست دادن آن خواهم ماند.
سیستم کنگره طوری طراحی شده که تمام اعضاء، خودشان جوشش دارند، به هیچ کسی متکی نیستند، تمام هزینهها و خدمات را خودشان انجام میدهند و از هیچ ارگان و شخصی کمک نمیگیرند. خدا را شکر که در کنگره، در هر جایگاهی که باشید خدمت است؛ طی کشیدن کف سالن، نظافت سرویسها و حتی یک مشارکت کوتاه هم نوعی خدمت است. وقتی که من حتی مدت کوتاهی است که در کنگره آمدم و هیچ اطلاعی از مطالب کنگره ندارم اما فقط از حال خوب امروز خود و تغییراتی که در خود به وجود آمده میگویم، باعث میشود، تازهواردی که تازه قدم در این مسیر گذاشته است و هنوز در آن تردید و دو دلی است و شک دارد که نمیداند در چه راهی آمده، میماند و میآید و حالش خوب و قوت قلب میگیرد این انرژی که به او میدهم، به زندگی من بر میگردد و در نهایت حال خود من خوب میشود.
کنگره نیازی به کمک من ندارد بلکه این من هستم که نیاز به کمک کنگره دارم؛ اگر من میآیم سبد را حمایت میکنم؛ اگر کمک مالی به کنگره میکنم، درواقع آموزشهایی که گرفتم را کاربردی و اجرایی میکنم. آموزش زمانی ارزشمند است که اجرایی و عملی شود. من بخشش را یاد گرفتم و باید اجرا کنم، میبخشم تا ظرف وجودی خود من بزرگ شود. هر چه که من در پایههای علمی و مالی کنگره کمک کنم درواقع به خودم کمک کردم و وظیفه من همسفر است که در راستای اهداف کنگره تلاش کنم و از هیچ تلاشی دریغ نکنم که قطعاً این برکت، آرامش و حال خوش آن به زندگی من بر میگردد.
قدردانی از اعضاء لژیون سردار:
.png)
رهایی ۳۰ سیدی همسفران مریم رهجوی راهنما همسفر شادی:
.jpg)

مرزبان کشیک: همسفر رقیه و مسافر مجید
تایپیست: همسفر خدیجه رهجوی همسفر راهنما بهاره (لژیون دوازدهم )
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر الهه ( لژیون دهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه رهجوی همسفر راهنما بهاره (لژیون دوازدهم )
همسفران نمایندگی ایمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
206