توان لبخند زدن هدیه کنگره به من بود

سیزدهمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی کارون به استادی مسافر فاخر، نگهبانی مسافر فرهاد و دبیری مسافر حیدر با دستور جلسه «در استحکام‌ پایه‌های مالی و علمی کنگره، من چه کرده‌ام» روز یکشنبه 28 اردیبهشت ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم که در خدمت شما دوستان هستم. من هرچه فکر می‌کنم متوجه می‌شوم که هنوز نتوانستم لطفی که کنگره به من کرده است را جبران کنم. در حال خدمت مالی و فیزیکی هستم ولی هنوز نتوانستم که لطفی که کنگره به من کرده است را جبران کنم. کمکی که کنگره به من کرده است خیلی واضح است اینکه من را از آن سیاه چاله‌های تاریک بیرون آورد. من ۲۸ سال در آن تاریکی‌ها به همراه بی تعادلی زندگی کردم و تا نزدیکی مرگ هم رفتم و بسیار پریشان بودم و آرزوی مرگ داشتم و این احساس بسیار بدی بود و زندگی کردن با این احساس بسیار سخت است. حالا به لطف خداوند و کنگره ۶۰ در آرامش هستم و چه چیز بالاتر و بهتر از آرامش؟

حالا چگونه من این لطف را جبران کنم؟ امروز در محل کارم و در کانون خانواده دارای احترام هستم و یاد گرفتم که چگونه زندگی را برنامه‌ریزی کنم. و به امور مالی خود رسیدگی کنم و برنامه‌ریزی داشته باشم. متوجه شدم که بیش از حد در گذشته نمانم و بیش از حد نگران آینده نیز نباشم و در حال زندگی کنم. من تجربه سقوط آزاد را دارم و در آن دوران حتی اگر یک فرد مصرف کننده از کنار من عبور می‌کرد از خود بیخود می‌شدم چه برسد به آنکه بخواهد جلوی من مصرف کند اما امروز که در خدمت شما هستم در محل کارم افراد مصرف کننده وجود دارند و من در کنارشان کار می‌کنم و هیچ احساسی به مواد مخدر ندارم و این یعنی درمان. یک درمان واقعی که کنگره ۶۰ به من هدیه داد. 

یک خواب شب منظم هدیه دیگر کنگره به من بود. هدیه دیگر کنگره به من توان لبخند زدن در زندگی بود. حالا کمکی که من می‌توانم به کنگره ۶۰ بکنم این است که حرمت‌ها را رعایت بکنم. به نظر بنده بزرگترین کار در کنگره ۶۰ رعایت حرمت‌هاست. برای اموال کنگره دلسوزی کنم و همه اموال کنگره را اموال خود بدانم و در حفظ و نگهداری آنها دقیق و دلسوز باشم. به سیستمی که به من احترام گذاشته است احترام بگذارم.  

مرزبان کشیک: مسافر آرمان

عکس: مسافر سعید

ویراستاری و ارسال: مسافر مجتبی

مسافران نمایندگی کارون