سیزدهمین جلسه از دوره سی و پنجم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران با استادی راهنمای محترم مسافر مهدی، نگهبانی مسافر محترم محمود، و دبیری مسافر محترم علی با دستور جلسه " هفته دیده بان " دوشنبه 22 اردیبهشت ۱۴۰۴رأس ساعت ۱۷آغاز بکار نمود.
سخنان استاد
خدا را شاکرم که در این جایگاه قرار گرفتم و یکبار دیگر درکنارشما هستم تا آموزش بگیرم. تشکر میکنم از آقا ابوالفضل عزیز، مرزبانی و ایجنت محترم که در این شعبه زحمت میکشند تا یک نفر از دیو اعتیاد رهایی پیدا کند. دیدهبانی جایگاه بزرگ و محترمی است؛ اگر بخواهیم روی این دستور جلسه متمرکز شویم، آن عزیزی که اکنون دیده بان است؛ یک روز مانند همه سفر اولی ها بوده و به قول یکی از اساتید که میگفت من دیگر از کنگره نمیروم و نعمت بزرگی است که انسان این بذر را در ذهن خودش بکارد و پرورش دهد تا به سر مقصد منزل برسد. درهستی یک مثلث باعث دیدن میشود، که ضلعهای آن حس، نور، صوت میباشد که دستور میدهند تا ما بتوانیم ببینیم. در کنگره 60دیده پان حکم نور را دارد.
(4).JPG)
جناب مهندس میفرمودند از همان دوران انسانهای غارنشین، مواد مخدر استفاده میشد تا امروزه ادامه دارد و چه گروهها، هزینهها و متخصصهایی فعالیت میکنند و هنوز نتیجه درستی نگرفتهاند، محصولی نداشتهاند که در مقطع جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند و ثابت کنند که روش درمان درستی داشتهاند و یک فرد درمان شده به جامعه تحویل دهند. وقتی که شخص وارد کنگره میشود تا روزی که به درمان میرسد، علتش یک انسان عزیز به نام دیدهبان است که تمام پستیوبلندی های سفر اول را تحت قوانین کنگره 60 هموار کرده است. کنگره 60میگوید: هدف ما رهایی یک نفراست؛ چون آن شخص، خودش یک کهکشان است و میتواند یک خانواده را نجات دهد و میداند ارزش یک انسان خیلی بالاتر است؛ دیدگاه نافذ یک دیدهبان برای نشستن و برنامهریزی کردن برای قوانینی که یک مسافر که همهچیز خود را ازدستداده و تمرکز درستی ندارد را برایش برنامهریزی میکند؛ روش مصرف سال 94 که من وارد شعبه شدم با امروز بسیار تفاوت دارد و دیدهبان باید مسائل را موشکافی کند تا بتواند قانونی بیاورد که یک سفر اولی بتواند راحت از این مسیر پرخطر عبور کند و به مقصد برسد، دیدهبان مقام بسیار بزرگ و بسیار سخت و دستنیافتنی است. 25 سال عمر شیرین خود را گذاشته تا یک فرد از تاریکی عبور کند وبِ عشق برسد و چقدر این کار ارزشمند است؛ دیدهبانها انسانهای بزرگی هستند، شوخی نیست که کیلومترها سفر کنند به تمام شعبات کشور بدون یک ریال حقوق و یک ریال درآمد، چه چیزی را درک کردهاند و چنین تغییری در خودشان ایجاد کردهاند که خداوند چنین جایگاه عزیزی به آنها داده است و این جایگاه قابلستایش است.
تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر علی
- تعداد بازدید از این مطلب :
96