دریای بخشش

در زندگی همیشه فکر می‌کردم که بزرگترین بخشش را شهدای جنگ تحمیلی نثار مردم ایران کرده‌اند. با ورود به کنگره‌۶۰ و حضور در جمع رهجویان و همچنین شناختی که از بنیان کنگره و دیده‌بانان محترم پیدا کردم، دریافتم که بخشش و انفاقی که آن‌ها از خود نشان می‌دهند، کم از بخشش جان، توسط شهدای جنگ تحمیلی ندارد. آن‌ها باغبان‌های قدرتمندی هستند که این درخت تنومند را مواظبت می‌کنند و در فصل‌های متعدد، میوه‌هایی بس شیرین را برداشت می‌کنند، میوه‌هایی که از سرمایی سخت، جان سالم به‌در برده‌اند و همچون انارهای دانه‌سرخ می‌درخشند. این میوه‌های نوبرانه، حتماً به باغبان‌هایی دلسوز نیاز دارند که بادقت، کیفیت وجودشان را مراقبت کنند.

ای کاش من هم بتوانم ذره‌ای از این دریای بخشش بیکران باشم و دین خود را به کنگره ادا کنم!
خیلی دوست دارم روزی برسد که حداقل بتوانم با صداقت کامل به خود بگویم تا آن‌جا که در توانم بوده است به کنگره خدمت نموده‌ام. از دیدن حال خوش دیده‌بانان محترم که واقعاً بدون هیچ چشم‌داشتی به رهجویان خدمت‌رسانی می‌کنند، فارغ از هر پست و شغلی که بیرون از کنگره دارند، با خلوص نیت و نهایت تواضع، در خدمت کنگره هستند، به خود می‌بالم که عضو این جمع هستم.

تبریک و تهنیت به بنیان کنگره۶۰، آقای مهندس دژاکام که با زحمت و تلاش بی‌وقفه و بدون هیچ چشم‌داشتی، ۱۴ دیده‌بان را تعلیم و تربیت نمودند، به امید روزی‌که دیده‌بانان محترم از عملکرد من راضی و خشنود باشند. إن‌شاءالله بتوانم در حد توانم، مانند دیده‌بان‌های محترم که واقعاً از وقت و انرژی خود، بدون هیچ چشم‌داشتی در راه خدمت به رهجویان کنگره می‌گذارند، من هم این گذشت و انفاق را در خود پیدا کنم و این قدرت را به‌دست بیاورم تا در راه خدمت به خدا و خلقش کوشا باشم. از دیده‌بان‌های محترم، معذرت می‌خواهم که نمی‌توانم کلمه‌ای در وصف شایستگی آن‌ها پیدا کنم. از نظر من هیچ جمله‌ای قادر نیست واقعیت کردار و رفتار‌ آن‌ها را نشان دهد؛ خداوند به این بزرگواران عنایت و قوت دهد تا در سایه آنان بتوانیم آموزش‌های لازم را بگیریم.

نویسنده: همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر منیره رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زینب دبیر سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد