این ایمان است که به رهجو قدرت می‌دهد تا برخیزد

در سی‌دی "ایمان"، مهندس دژاکام ایمان را از زاویه‌ای متفاوت با برداشت‌های رایج تعریف می‌کنند.
ایشان ایمان را نه صرفاً یک باور قلبی یا وابسته به احساسات، بلکه ترکیبی از سه عنصر اساسی می‌دانند:
دانستن، باور داشتن و عمل کردن؛ از نظر ایشان، اگر یکی از این اضلاع در انسان وجود نداشته باشد، ایمان ناقص خواهد بود.
1- دانستن:
برای داشتن ایمان واقعی، ابتدا باید آگاهی و شناخت حاصل شود، انسان باید بداند که به چه چیزی ایمان دارد؛ آن را بشناسد، تجربه کند و با عقل بررسی‌اش کند، بدون دانایی؛ باور ما ممکن است کورکورانه و ناپایدار باشد.
2- باور داشتن:
بعد از شناخت و آگاهی، باید باور درونی شکل بگیرد، باوری که از درک و تجربه ناشی شده باشد، نه صرفاً تقلید یا احساسات زودگذر، این باور به مرور و با آزمون و خطا در زندگی شکل می‌گیرد.
3- عمل کردن:
آخرین و مهم‌ترین مرحله؛ عمل کردن است، اگر کسی چیزی را بداند و به آن باور داشته باشد، اما به آن عمل نکند ایمانش کامل نیست.
مهندس دژاکام تأکید می‌کنند؛ که ایمانِ بدونِ عمل، مانند دانستنِ قانون راهنمایی و رانندگی و رعایت نکردن آن است.

ایمان؛ چراغی‌ است در تاریکی‌های وجود، که راه را به انسان نشان می‌دهد، حتی زمانی که همه چیز در ابهام است، ایمان نیرویی زنده و پویاست که در مسیر زندگی، به ‌ویژه در سفر رهایی، نقش کلیدی ایفا می‌کند.
ایمان؛ یعنی اعتماد به مسیری که هنوز انتهای آن دیده نمی‌شود؛ یعنی قدم گذاشتن با دل، حتی زمانی که عقل، توان توضیح مسیر را ندارد. در کنگره ۶۰ ایمان، پایه‌ای‌ست از سه ضلع اصلی جهان‌بینی: تجربه، تفکر و آموزش.
این ایمان است که به رهجو قدرت می‌دهد تا برخیزد، حرکت کند و از تاریکی به روشنایی برسد.
استاد تاکید می‌کنند؛ که ایمان، محصول عمل است، نه صرفاً احساس.
وقتی انسان درد را لمس کرد، سقوط را تجربه نمودِ و با تکیه بر آموزش و عمل سالم دوباره برخاست، آن‌گاه ایمانش از جنس نور و آگاهی می‌شود؛ نه خیال و وَهم.

در کنگره60 ایمان تنها به مفاهیم مذهبی محدود نمی‌شود، بلکه به معنای واقعی آن یعنی "باور به خود، راه، راهنما و قدرت مطلق" است، این ایمان، در دلِ رنج‌ها و تلاش‌ها شکل می‌گیرد، ریشه می‌دواند و ثمره‌اش آرامش، تعادل و رهایی‌ست.
هم‌ چنین، ایمان پلی‌ست میان آن‌ چه هستیم و آن ‌چه می‌توانیم باشیم.
ایمان؛ نوری‌ست که از قلب آغاز می‌شود و مسیر را روشن می‌کند، حتی اگر هنوز انتهای راه ناپیدا باشد، در نهایت ایمان در نگاه کنگره60؛ ابزاری است برای حرکت در مسیر صلح، سلامت و تعادل، ایمان در روندِ درمان اعتیاد نقشی کلیدی دارد، زیرا وقتی فرد به درمان، راهنما، سیستم و در نهایت به خودش ایمان بیاورد، می‌تواند از تاریکی خارج شود و به روشنایی برسد.

منبع: سی‌دی (ایمان)
نویسنده: همسفر مائده رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
تنظیم و ارسال: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون یازدهم) دبیر سایت

همسفران نمایندگی اروند آبادان