کنگره۶۰ یک NGO در کشور ایران است که دارای ساختاری بسیار منظم می‌باشد. افرادی که در این ساختار مشغول خدمت هستند، روزی خود مصرف‌کننده یا همسفر و همراه یک مصرف‌کننده بوده‌اند؛ به عبارتی، با جهان اعتیاد کاملاً به‌صورت عین‌الیقین و حق‌الیقین آشنا هستند.
رأس این ساختار بزرگ، جناب‌مهندس دژاکام قرار دارند و پس از ایشان، چهارده دیده‌بان هستند که مورد تأیید بنیان کنگره۶۰ بوده و با طی یک‌سری مراحل و خدمات بی‌شمار، به این جایگاه دست پیدا می‌کنند. بعد از ایشان، ایجنت‌ها، مرزبانان، راهنماها، راهنمای تازه‌واردین، مسافران و همسفران قرار دارند.
کلمه «دیده‌بان» مفهوم خود را در درونش دارد. آن‌ها می‌بینند، بررسی می‌کنند و بر اساس آن‌چه تشخیص می‌دهند، قوانین را برای ما طرح می‌کنند. این جایگاه خدمتی در کنگره، از اصلی‌ترین شیوه‌های قوانین انسانی تبعیت می‌کند. دیده‌بانان افرادی هستند که در صور پنهان و صور آشکار کنگره۶۰ مشغول انجام وظیفه‌اند؛ در حقیقت، گردانندگان اصلی کنگره هستند.
دیده‌بان‌ها دارای سابقه و عملکردی خوب در کنگره هستند. عزیزانی که در کنگره۶۰ به‌عنوان دیده‌بان خدمت می‌کنند، همگی انسان‌هایی هستند که به درجه‌ای معقول از تعادل رسیده‌اند و عملکرد و نوع تفکراتشان در ادامه ثابت می‌کند که آن‌ها به جایگاه خود، به‌عنوان یک جایگاه خدمتی نگاه می‌کنند.
همان‌گونه که از واژه «دیده‌بان» و مفهوم تحت‌اللفظی آن پیداست، دیده‌بان نظاره‌گر است. او وضعیت کنگره را رصد می‌کند و وضعیت کنگره۶۰ را در خصوص قوانین جدید و قدیم، نتایج اجرای آن‌ها و همین‌طور نتایج تصمیم‌گیری‌ها را در اجرا، بررسی می‌کند و در شورای دیده‌بانان مطرح می‌سازد. دیده‌بانان، بزرگان و ستون‌های محکم کنگره۶۰ هستند که تمام قوانین را زیر نظر بنیان کنگره بررسی و تدوین می‌کنند و هرکدام از این بزرگان، وظیفه‌ای بر عهده دارند.
کنگره به امر مشورت و همکاری بسیار اهمیت می‌دهد؛ به همین دلیل، بنیان کنگره قبل از انجام هر کاری با دیده‌بانان مشورت می‌کنند. دیده‌بان‌ها بسیار به یکدیگر اعتماد دارند، احترام می‌گذارند و کاملاً روی حرف هم حساب می‌کنند. هر تصمیمی که گرفته می‌شود، هر چهارده دیده‌بان پشت آن تصمیم هستند.
آقای ویلیام وایت در یکی از نامه‌هایشان که برای جناب مهندس نوشته‌اند، می‌گویند: «در آمریکا با میلیاردها دلار بودجه و هزینه، نتوانستند هیچ کاری در زمینه اعتیاد انجام بدهند.» می‌پرسند: «چگونه شما در کنگره این‌قدر موفق هستید؟ چه‌طور این‌همه رهایی دارید؟ آن هم رهایی‌هایی که دیگر برگشت ندارند؟» این، نمونه بارز یک کار تشکیلاتی در کنگره۶۰ است.
یکی از بخش‌های مهم این ساختار، دیده‌بان‌ها هستند که بدون هیچ چشم‌داشتی و با خلوص نیت خدمت می‌کنند. در حقیقت، دیده‌بانان بار کنگره را به دوش می‌کشند و مانند دوربین‌های مداربسته‌ای هستند که هیچ چیز از نگاه تیزبین‌شان پنهان نمی‌ماند. آن‌ها به ستون‌های کنگره تشبیه شده‌اند. دیده‌بانان، نمونه‌هایی هستند که مفهوم واقعی این جمله را در عمل به اثبات می‌رسانند: «آنان چرخه تفکر سالم تا عشق سالم را پیموده‌اند.»
هدف من از نوشتن این مقاله این بود که با توجه به نزدیک شدن هفته دیده‌بان، یادمان نرود از کجا به کجا آمدیم و نتایج زحمات این عزیزان، برای به رهایی رسیدن یک مسافر، بسیار ستودنی است. این، همان عشقی است که با هر خدمت، جان تازه‌ای در وجودشان شعله‌ور می‌کند. ما نسبت به دیده‌بان‌ها وظایفی داریم و همیشه؛ باید قدردان و سپاسگزار این عزیزان باشیم. وظیفه ما این است که در هفته‌ی دیده‌بان، به هر نحوی که شده، از آن‌ها تشکر و قدردانی کنیم و با دادن پاکت، از آن‌ها سپاسگزاری نماییم؛ چرا که اگر خدمت این عزیزان نبود، امروز کنگره به این نقطه نمی‌رسید.
منبع: سایت کنگره۶۰
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر حسنیه (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر و مسافر نیکوتین سحر رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ویراستار: همسفر فاطمه(ر) رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون چهارم)
ارسال مطلب: همسفر نیلوفر
- تعداد بازدید از این مطلب :
114