سخنان دیده بان محترم آقای احمد حکیمی

جلسه چهاردهم از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی مسافران و همسفران کنگره 60 نمایندگی بیهقی سبزوار روزهای سه‌شنبه با استادی مسافر احمد، نگهبانی مسافر عباس و دبیری مسافر جواد با دستور جلسه « هفته دیده‌بان » در تاریخ 23 اردیبهشت‌ماه 1404 ساعت 17 آغاز به کار نمود.
سخنان استاد:
سلام دوستان احمد هستم یک مسافر، از خداوند سپاسگزارم که در این شعبه حضور پیدا کردم و تشکر و قدردانی می‌کنم از همه خدمتگزاران این نمایندگی، همچنین از مهندس دژاکام تشکر می‌کنم که بستری فراهم کردند که انسان‌ها در این بستر از زندگی بهتری بهره‌مند بشوند و هفته دیده‌بان را نیز به همه شما تبریک می‌گویم؛ شما می‌دانید که در کتاب خدا آمده و در وادی اول هم مهندس مطرح کرده که نزدیک‌ترین شما به من، پرهیزگارترین شماست، این پرهیز به گونه‌های مختلف تفسیر شده ولی ما در کنگره ۶۰ می‌دانیم که پرهیز یعنی دوری از ضدارزش‌ها، ما یک سری ضدارزش بیرونی داریم و یک سری ضدارزش درونی که ضد ارزش‌های درونی بسیار مخرب‌تر هستند؛ یک سری افراد توسط خداوند برگزیده می‌شوند که کارهای بزرگی انجام بدهند مثلاً آقای مهندس در سال ۷۹ با یک شعبه شروع کرد و سال ۸۰ آکادمی تأسیس شد و به‌مرور شعب دیگر شکل گرفت، امروز که ما اینجا نشسته‌ایم مدیون افرادی هستیم که آنها را نمی‌شناسیم و ندیده‌ایم، ما باید از خود بپرسیم که این انسان‌ها چه ویژگی داشتند که برای انجام این کار برگزیده شدند؟ ما خیال می‌کنیم که آنها شرایط بسیار خوبی داشتند اما نه! آنها این موقعیت را ساختند؛ مهندس به‌عنوان بنیان و نگهبان کنگره این مجموعه را رهبری می‌کند و یک شورا متشکل از ۱۴ نفر در این امر به مهندس کمک می‌کنند، این افراد چه ویژگی داشتند که برای این کار انتخاب شدند؟ وقتی کسی انتخاب می‌شود این انتخاب‌شدن یک صور آشکار دارد و یک صور پنهان، در این هستی که ما زندگی می‌کنیم یک سری نیروها هستند که می‌دانند ما داریم چه کاری انجام می‌دهیم و آن نیروها این شرایط را به وجود می‌آورند و این را القا می‌کنند که ما در چه مسیری قرار بگیریم، پشت تمام این قضایا هدایت خداوند است که رحمت او شامل حال ما شده است؛ افرادی که در پیشبرد این مجموعه تلاش می‌کنند از یک سری خواسته‌های خودشان گذشتند تا بتوانند این بستر را فراهم بکنند و به انسان‌های دیگر کمک بکنند، فکر نکنیم تمام این افراد تمکن مالی داشته‌اند و هیچ مشکلی نداشتند، خیر همه ما مثل هم هستیم، همه ما انسان‌ها در زندگی مشکلتی داریم و همه مسیر زندگی در حال حرکت هستیم حالا یکی جلوتر و یکی عقب‌تر در حرکت است.

مهندس بسیار تأکید می‌کند که دو موجود در درون انسان هستند که تلاش می‌کنند خواسته‌های خود را به انسان القا کنند، یکی می‌گوید به سمت راست برو و یکی می‌گوید به سمت چپ برو، خدمتگزاران کنگره تلاش می‌کنند در مسیر ارزش‌ها حرکت کنند زیرا ارزش این رهایی که به دست آورده‌اند را می‌دانند؛ رهایی مانند یک گوهر بسیار باارزش است که همیشه و همواره در اختیار ما است و ما باید قدر آن را بدانیم، باید قدر کسانی که ما را به سمت رسیدن به این گوهر ناب هدایت می‌کنند را نیز بدانیم، تمام انسان‌ها هر کاری که انجام می‌دهند برای رسیدن به حال خوب است، رسیدن به حال خوب فقط یک مسیر دارد و آن مسیر خدمتگزاری است، خدمت‌کردن انواع‌واقسام مختلف دارد، تمام این خدمت‌ها به حال خوب ختم می‌شوند ولی تمام خدمت‌ها باعث رسیدن به شناخت و معرفت نمی‌شوند، آن خدمتی که باعث رسیدن به شناخت می‌شود خدمت به همنوع است، کمک‌کردن به هم نوع مثل یک آینه باعث می‌شود ما خودمان را بشناسیم و به معرفت برسیم، این ویژگی خدمت در کنگره است و برای رسیدن به خدمت ابتدا باید ظرفیت آن را در خود ایجاد کنیم، برای اینکه این ظرفیت را در خود به وجود بیاوریم باید تزکیه نفس کنیم و از ضد ارزش‌ها دوری کنیم؛ در کنگره جایگاه‌ها را با هم مقایسه نکنیم ما همه همکار هستیم کسی از کسی بالاتر نیست، هر کدام از ما در بخشی از این سیستم همکاری می‌کنیم تا آن سفر اولی به چرخه حیات برگردد و ما باید قدردان تمام کسانی که در کنگره ۶۰ خدمت می‌کنند باشیم؛ تمام انسان‌ها فکر می‌کنند که جهنم و بهشت یک جا و مکان هستند درصورتی‌که جهنم و بهشت یک جایگاه هستند، انسانی که جسم ناسالم دارد به‌نوعی جهنم را تجربه می‌کند و کسی که سلامتی آسایش و آرامش دارد نوعی بهشت را تجربه می‌کند. در پایان توصیه من به سفر اولی‌ها این است که سفر اولی مانند کسی است که روی تخت بیمارستان در حال درمان است و باید تمام کارهای متفرقه خود را رها کند و فقط روی درمان تمرکز کند و قطعاً در طول سفر اول یک افت در مسائل مالی و زندگی او به وجود می‌آید ولی این به دلیل ازبین‌بردن اضافات منفی است و بعد از سفر مسافر رشد چشمگیری در تمام مسائل می‌کند، پس تمام تمرکز و توان خود را روی درمان و رهایی بگذارید و قدردان کسانی باشید که شما را در این مسیر راهنمایی و هدایت می‌کنند. خیلی ممنون که سکوت کردید و به سخنان من گوش کردید.
عکاس: مسافر حسین از لژیون یازدهم به راهنمایی مسافر محمدرضا
تایپ و تنظیم: مسافر امیر از لژیون چهارم به راهنمایی مسافر امیر