سعی کردم دیدگاه خودم را نسبت به زندگی تغییر دهم

جلسه دوم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم، با استادی مسافر محمد، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری  مسافر محسن با دستور جلسه «جهان‌بینی 1 و 2» روز سه‌شنبه 16 اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز بکار نمود.

سخنان استاد:

خدا را شاکر و سپاسگزارم که این فرصت نصیبم شد تا در این جایگاه قرار بگیرم. از ایجنت محترم، گروه محترم مرزبانی و راهنمای عزیز آقای یاسر تشکر می‌کنم که به من اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم.
موضوع دستور جلسه جهان‌بینی است. برداشت من این است که ریشه‌ی بسیاری از مشکلات ما در نداشتن جهان‌بینی صحیح خلاصه می‌شود و کلید حل این مشکلات، به‌ویژه درمان اعتیاد، درک عمیق از مفهوم جهان‌بینی است. همان‌گونه که اساتید کنگره ۶۰ فرمودند، اگر یک پنجم به دانایی ما افزوده نشود، یک پنجم از داروی ما هم کم نخواهد شد، چرا که ۹۵ درصد درمان اعتیاد به جهان‌بینی فرد بستگی دارد. به نظر من، غیرممکن است فردی بدون آموزش جهان‌بینی بتواند درمان موفقی داشته باشد.
در ابتدا فکر می‌کردم جهان‌بینی چیزی شبیه به دروس دانشگاهی است، اما به مرور زمان، نگرشم تغییر کرد و سعی کردم دیدگاه خودم را نسبت به زندگی تغییر دهم، اینکه نگاهم به خانواده، به حیات، به همسرم، به کارم چگونه است؟ چگونه برداشت می‌کنم و چگونه درک و دریافت دارم؟
در حال مطالعه‌ جزوه‌ جهان‌بینی بودم که متوجه شدم مطالب عمدتاً درباره‌ی جهان‌بینی درونی است و چیزی تحت عنوان جهان‌بینی بیرونی نیافتم. کمی که تأمل کردم، دریافتم که همه چیز به درون من بستگی دارد.
خوشبختانه، استاد امین سطح خاصی از جهان‌بینی را به ما آموزش می‌دهند که علاوه بر درمان اعتیاد، در زندگی شخصی‌مان هم بسیار کاربردی است. جهان‌بینی کاربردی، مثلث جهالت را ترسیم می‌کند؛
ترس یعنی نگرانی از دست دادن جایگاه و موقعیت. ناامیدی باری از غم و اندوه است که نه قابل تحمل است و نه به راحتی می‌توان آن را زمین گذاشت. منیت زمانی است که انسان خود را بالاتر از جایگاه واقعی‌اش می‌بیند.
در ادامه، راه‌حل‌هایی برای عبور از این موانع مطرح شده است. به‌عبارتی، دل سنگ را شکافته‌اند تا ما راحت‌تر به درمان برسیم.
در مورد تفکر، گفته شده که تفکر در مقابل ترس است، یعنی حرکت از یک نقطه‌ معلوم به نقطه‌ای مجهول.
در جایی مطالعه کردم که امید را این‌گونه تعریف کرده بود؛ تلاش برای دستیابی به آنچه ممکن است به دست آید. یادگیری و آموزش نیز از لحظه تولد انسان آغاز می‌شود و تا پایان عمر ادامه دارد.
قوانینی که در کنگره ۶۰ و جهان‌بینی مطرح می‌شود، باید اجرا شوند، مثلاً اگر من عدد ۹۹ را نداشته باشم، هرگز به ۱۰۰ نخواهم رسید. هرچقدر راننده‌ خوبی باشم یا خودرو خوبی داشته باشم، اگر در صندلی عقب بنشینم، ماشین هرگز حرکت نخواهد کرد. باید پشت فرمان بنشینم تا به حرکت درآیم. برخی از قوانینی که در گذشته فراموش کرده‌ایم، امروز دوباره به ما یادآوری می‌شوند.
در مورد حس گفته می‌شود که اولین قوه‌ به‌کارگیری عقل است. یا در مورد نفس نیز تعاریف روشنی ارائه شده است تا ما بتوانیم در سفرمان نیروهای غلبه‌کننده بر خود را بشناسیم.
یکی از مثال‌هایی که در جزوه‌ جهان‌بینی بسیار به من کمک کرد، تشبیه مقاومت هوا برای خودرو به نیروی بازدارنده بود. همان‌طور که مقاومت هوا در حرکت خودرو مانع ایجاد می‌کند، اما مهندسان توانسته‌اند از همین نیرو برای کمک به حرکت هواپیما استفاده کنند، نیروهای منفی هم می‌توانند چنین کارکردی داشته باشند، به‌شرط شناخت و کاربرد درست.
جهان‌بینی در کنگره ۶۰ بسیار کاربردی و تأثیرگذار است، مثلاً اگر ترس از کم شدن پله‌ دارو داشته باشم، با تفکر درمی‌یابم که بدن من در ۲۱ روز با شرایط جدید سازگار می‌شود و ترسی ندارد. امید هم نیروی حرکت ماست. اما چه چیزهایی باعث ناامیدی ما می‌شوند؟ اطلاعات اشتباه، مشاوران ناآگاه، و مسیرهای نادرست عواملی هستند که باعث شکست ما در برابر مشکلات شده‌اند.
بسیاری از انسان‌ها دچار منیت هستند، و منیت باعث بسته شدن دروازه‌های ارتباط ما با جهان هستی می‌شود. گاهی نعمت‌هایی که خداوند برای ما مقدر کرده، به‌سبب منیت از دست می‌دهیم.

تهیه و تنظیم:گروه سایت مسافران محمدی پور قم