ناامیدی تو را نابود می‌کند

هیچ مخلوقی جهت بیهودگی پا به حیات نمی‌گذارد حتی اگر خود به هیچ فکر کند؛ همین‌طور که جناب مهندس فرموده‌اند: هیچ مخلوقی و هیچ انسانی به جهت بیهودگی نیست وقتی‌که صحبت از مخلوق می‌شود یعنی هر چه که خداوند خلق کرده و هر چیزی که در هستی و طبیعت وجود دارد بیهوده و پوچ نیست و کارایی دارد حتی سنگ و چوب فواید دارند یا حتی پشه یا کرمی که ریز هست و به چشممان نمی‌آید.

من همیشه فکر می‌کردم این کرم‌های ریز که در لابه‌لای خاک و گل‌ها وجود دارد برای چیست؟ این‌ها را خداوند برای چه آفریده و چه خاصیتی دارند تا زمانی که سی دی جناب مهندس گوش دادم که می‌گفتند: حتی این کرم‌های ریزی که در خاک وجود دارد و در زمین هستند این‌ها در زمین حفره‌هایی ایجاد می‌کنند که باعث می‌شود اکسیژن به زمین برسد تا درختان جوانه بزنند و رشد کنند و نقش بسیار مهمی دارند و برای کشاورزان خیلی نیاز است پس ما انسان‌ها که مخلوق خداوند هستیم و انسان نیز بهترین مخلوقی است که از وجود خودش به او دمیده شده؛ هیچ‌وقت نباید ناامید باشیم و بگوییم چرا خداوند من را آفریده در زندگی چه‌کاری می‌توانم انجام دهم یا من سربار خانواده هستم، چیز دیگری بلد نیستم، چرا آفریده‌شده‌ام، بیهوده هستم و چنین فکرهای به فرموده جناب مهندس انسان را از پا درمی‌آورد و او را نابود می‌کند و اگر بخواهی که نابود شوی نیازی نیست که یک لشکر صف بکشند و تو را نابود کنند همین ناامیدی خودش به‌تنهایی تو را نابود می‌کند و کاری می‌کند که اشخاص به خودکشی دست بزنند.

هیچ‌وقت نباید ناامید باشیم؛ من قبل از ورود به کنگره می‌گفتم کسانی که در روستا زندگی می‌کنند خیلی زرنگ‌تر از ما هستند که در شهر زندگی می‌کنیم، آن‌ها کلاس‌های زیادی شرکت می‌کنند مانند خیاطی، آرایشگری، دانشگاه و همه مشغول کار هستند ولی من به‌دردنخور هستم، بعدازاین که سی دی آقای مهندس را گوش دادم فهمیدم که این فکرها اشتباه محض هستند و من هم مادر خانه هستم و مادری می‌کنم و برای مسافرم همسر خوبی هستم و پابه‌پای او به کنگره می‌آیم و در درمان او و آرامش خانواده‌ام نقش مهمی دارم و حتی برای خودم بیهوده نیستم و می‌توانم به سلامتی جسم خودم نیز با افکار و اندیشه‌های امیدوارکننده کمک کنم یا برای پیشرفت خانواده‌ام کارهای بسیاری انجام دهم، متوجه شدم که خود را دست‌کم گرفته بودم ولی با راه‌کارهایی که راهنمایم نشانم داد یاد گرفتم از ناامیدی و منجلاب بیرون بیایم و روزی دست چند نفر را بگیرم و آن‌ها را به زندگی امیدوار کنم تا از ناامیدی و یأس به سمت امیدواری هدایت شوند پس نتیجه می‌گیریم که انسان نباید ناامید باشد و خودش را گرفتار افکار پوچ و بی‌فایده کند و همیشه سعی و تلاش کند تا به جلو حرکت کند و راه برایش نمایان شود.

نگارش: همسفر نرجس رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویرایش: رابط خبری همسفر ثریا رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر رها دبیر سایت
همسفران نمایندگی خلیج‌فارس بوشهر