ناامیدی افکار منفی را بیشتر در ذهن ماندگار می‌کند

جلسه ششم از دوره بیست‌و‌نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی شمس با استادی دستیار اسیستانت پهلوان همسفر اعظم، نگهبانی همسفر صنم و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه «وادی دوم (هیچ مخلوقی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد، هیچ‌کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم) و تاثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
خدا را شکر می‌کنم و خیلی خوشحالم که مجدداً در این جایگاه در خدمت شما دوستان عزیز و با محبت هستم. بسیار سپاسگزارم از نگهبان جلسه، دبیر و ایجنت محترم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا آموزش بگیرم و خدمت کنم. دستور جلسه امروز وادی دوم «هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نمی‌نهد. هیچ کدام از ما به هیچ نیستیم؛ حتی اگر خود به هیچ فکر کنیم» است این وادی می‌گوید: حتی اگر گناهکارترین و گمراه‌ترین انسان‌ها هم که از مسیر خارج شدند، اگر باز برگردند راه کمک و نجات برای آنها فراهم است و باز آن نیروهای حمایتی هستند که کمکشان کنند؛ اما مشروط بر اینکه خود انسان بخواهد و دست یاری را طلب کند.

تا زمانی که من نخواهم کمک بگیرم نیروهای یاری رسان نیستند. نمی‌شود که من بنشینم و خداوند کار من را درست کند اگر من در تاریکی و شکست‌ها قرار گرفتم، نمی‌شود که بنشینم و فقط خدا خدا کنم و به آن نتیجه مطلوبی که می‌خواهم برسم؛ پس باید در جهت آن خواسته‌ای که دارم حرکت کنم تا خداوند به من کمک کند. سرچشمه ما انسان‌ها خداوند است یا همان منبع پاک و عشقی که قدرت مطلق است، اگر ما انسان‌ها هزاران بار هم خطا و اشتباه کنیم و باز برگردیم، راه توبه برای ما باز است اگر برگردیم و در مسیر قرار بگیریم قطعاً می‌توانیم به آن مسیر ارزشی که هدف ما است، بازگشت کنیم.

وادی دوم در اصل می‌خواهد ناامیدی را از من دور کند اگر ناامیدی سراغ من بیاید جز اینکه من را نابود کند، مثل آن موریانه‌ای که استاد امین در سی‌دی‌ها مثالش را توضیح می‌دهند که از داخل زمین را پوک می‌کنند، این ناامیدی هم در ذهن ما اینگونه است که اگر دائماً بخواهیم به ناامیدی و افکار پوچی که در ذهن ما است فکر کنیم، مثل آن موریانه ذهن را خرد می‌کند. مهندس دژاکام در بیشتر اوقات امیدوار بودن را به ما گوشزد می‌کنند و می‌فرمایند الکی خوش باشید آیا الکی خوش بودن برای ما ضرر دارد؟

من وقتی این مسئله را تجربه می‌کنم می‌بینم که واقعاً حالم بهتر می‌شود؛ ولی ناامیدی هرچه که بیشتر به سمتش می‌روم من را نابودتر می‌کند و افکار منفی را بیشتر در ذهن من ماندگار می‌کند. امیدوارم که ما این وادی‌ها را فقط یاد نگیریم و بتوانیم آنها را کاربردی و عملی کنیم و برداشت‌ها و تاثیرش که خیلی مهم است را در خودمان ایجاد کنیم. در واقع تاثیر وادی دوم این است که من واقعاً انگیزه پیدا کنم و به این افکار بیهوده که می‌گوید من بیهوده به این دنیا آمده‌ام گوش نکنم.

وقتی که حضرت موسی برای مناجات با خدا می‌رود در سر راه خود با کرمی برخورد می‌کند، برایش این سوال مطرح می‌شود که چرا این کرم به وجود آمده است؟ وقتی که می‌رود و به خداوند می‌گوید که چرا این کرم به وجود آمده است؟ خداوند می‌گوید یا موسی آن کرم از تو زودتر این سوال را پرسید که چرا موسی به وجود آمد. در واقع این قضیه می‌خواهد بگوید که هیچ کدام از موجودات هستی بی‌دلیل به وجود نیامده‌اند؛ حتی آن کرمی هم که به وجود آمده برای این است که زمین را حاصلخیز کند تا ما بتوانیم محصولات کشاورزی خوبی را به دست آوریم؛ پس امیدوارم که همه به این باور برسیم که هیچ کدام از ما بیهوده به وجود نیامدیم و خداوند به ما انسان‌ها قدرت اختیار داده است؛ اختیاری که به هیچ موجودی نداده ولی به منِ انسان که اشرف مخلوقات هستم، داد؛ پس اگر اتفاقی برای من می‌افتد باید تلاش کنم که در جهتش حرکت کنم، از خداوند کمک بخواهم و خواسته را در خودم ایجاد کنم.

زمانی که من کمک بخواهم به من کمک می‌شود. فرض کنید کسی در دریا در حال غرق شدن است تا وقتی که آن شخص دست خود را بالا نیاورد آیا غریق نجات می‌تواند نجاتش دهد؟ پس باید یک نشانی باشد که کسی برود و کمکش کند. وادی دوم می‌خواهد این را بگوید که اگر واقعاً بخواهید؛ پس می‌توانید و می‌شود. در جهتش حرکت کن، هدف داشته باش و تلاش کن تا به آن چیزی که می‌خواهی برسی. اگر امروز ما در مسیر درمان و تغییر قرار می‌گیریم این یک نشانه بزرگ است، اینکه هنوز ما به آن سرچشمه وصل هستیم و امیدوارم که هیچ وقت بندمان از آن سرچشمه پاره و دور نشود؛ چون اگر دور شویم دیگر نمی‌توانیم کاری انجام دهیم؛ پس این ایمان و قوت قلبی ما است که به خداوند داریم و باید باور داشته باشیم که هر شدنی که بخواهیم، برایمان انجام شدنی است.

امیدوارم که قدر این لحظات و خدمت‌هایی که در کنگره به ما داده می‌شود را بدانیم و از یادمان نرود که چه روزهایی را گذراندیم و چه روزهایی را به دست آوردیم. هیچ وقت کنگره و آموزش‌های کنگره برای ما عادی نشود. می‌بینید که چقدر طرز فکر ما کنگره‌ای‌ها تغییر کرده و چقدر بزرگ شده است؟ منش ما چقدر عوض شده است؟ همه این‌ها به خاطر آموزش‌های کنگره است و برای اینکه در مسیر صراط مستقیم قرار گرفتیم. اگر در بیرون از کنگره کسی را ببینیم که یک حرکت ضدارزشی انجام می‌دهد چقدر حال ما خراب می‌شود؟ اگر کسی دادی سر کسی می‌زند چقدر ناراحت می‌شویم؟ به خاطر اینکه آن شخص آموزش ندیده است؛ پس باید خدا را شکر کنیم که در کنگره در اصل نه تنها بیماری اعتیاد درمان می‌شود؛ بلکه در کنار آن علم زندگی را می‌آموزیم.

معرفی راهنمایان جدید شعبه شمس راهنمای ویلیام وایت همسفر ساحل و راهنمای تغذیه سالم همسفر شهربانو توسط ایجنت همسفر مینا

ورود به سفر دوم جهان‌بینی همسفر سودابه رهجوی همسفر کتی (لژیون نهم)

ورود به سفر دوم جهان‌بینی همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پانزدهم)

تایپیست: همسفر عسل رهجوی راهنما همسفر سپیده (لژیون اول)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر محدثه رهجوی راهنما همسفر الناز (لژیون دهم)
همسفران نمایندگی شمس