به نام قدرت مطلق الله
سلام دوستان، عبدالله هستم، یک مسافر.
من امروز میخواهم، از حال و هوای دلم و خاطراتی که در زمان مصرف موادمخدر، داشته ام را برای شما بگویم.
الان من چهل و نه ساله هستم، اگر بخواهم از زندگیم، برای شما عزیزان بگویم، از سن چهارده سالگی، بامشروب و مواد مخدر، آشنا شدهام.
وقتی که به خودم آمدم،دیدم که همه عمرم را در راه مصرف مواد گذاشتهام وزندگیم را باختهام.
برای رهائی و نجات خودم از دست مواد مخدر،به هر دری که به فکرم میرسید زدم، ولی نتوانستم از بند اعتیاد رها بشوم. میخواستم به حالت عادی که یک انسان سالم دارد، برسم اما باز هم نشد که نشد.
از دوستان و آشنایان شنیده بودم، که یک مرکزی به نام (کنگره ۶۰) وجود دارد که افرادمصرفکننده به این مرکز مراجعه میکنند و با روش تدریجی، با داروئی به نام او تی، در طی مدت ده الی یازده ماه به رهائی میرسند.
من از مهاجرین شهر تاکستان هستم، درهمین شهر من دوستی داشتم که بومی همین شهر بود و ایشان کنگره ۶۰را به من معرفی کردند، خود این فرد هم مصرفکننده مواد مخدر بودند و در کنگره ۶۰ به درمان رسیده بودند.
اکنون که این متن را مینویسم شکر خداوند، دو ماه و ده روز است که سفر درمان خودم را شروع کردهام و در همین مدت کوتاه آموزشهای زیادی گرفتهام، و حالم شکر خداوند خیلی خوب است.
مطمئن هستم که در کنگره ۶۰ به درمان قطعی خواهم رسید، امیدوارم عزیزانی که با اعتیاد مشکل دارند و راه حلی برای رها شدن از مصرف مواد پیدا نکردهاند، بعد از خواندن این دلنوشته حتمن به نزدیکترین شعبه کنگره ۶۰ شهر خودشان، مراجعه بکنند.
تایپ: مسافرحمید رضا لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر ولی لژیون هفتم
نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
29